محققین دانشگاه پنسیلوانیا توانسته اند نوعی از تخریب ماکولای سگ ها را با تصحیح ورژنی از ژن BEST1 که در این بیماری جهش یافته است، معکوس کنند. 

به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران "  به نقل از speakingofresearch، بیماری تخریب ماکولا موسوم به  Best disease یا تخریب ماکولای ویتلی فرم، به طور قابل توجهی بین انسان ها و سگ ها مشابه است و منجر به از بین رفتن بینایی در بخش مرکزی چشم می شود. با انتقال ورژن سالمی از ژن BEST1 به سگ ها، محققین توانسته آسیب های چشمی ملایم تا شدید این بیماری که حاصل موتاسیون در این ژن هستند را تصحیح کنند. رسیدن به این موفقیت حاصل مطالعه پنج ساله ای است که بوسیله دکتر Guziewicz و همکارانش در دانشگاه پنسیلوانیا بوده است. به عقیده وی آن ها نشان داده اند که این رویکرد درمانی در مورد جانوران بزرگ جثه جواب می شود و می تواند بعد از انجام مطالعات مربوط به ایمنی و بی خطر بودن، کارآزمایی های بالینی مربوط به این رویکرد درمانی ظرف کمتر از دو سال آینده شروع کرد.

محققین EPFL نوع جدیدی از ایمپلنت شبکیه را برای کسانی که به دلیل از دست دادن سلول های گیرنده نوری موجود در شبکیه شان نابینا شده اند، تولید کرده اند. این ایمپلنت میدان دید بیماران را تا حدی احیا کرده و می تواند کیفیت زندگی بیماران را به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد. به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی شبکیه(آرپی،لبرواشتارگات)درایران"به نقل از medicalxpress، آمارها نشان می دهد که بیش از 22 میلیون نفر در سراسر دنیا از نابینایی رنج می برند. در این میان دو تا چهار میلیون نفر، نابینایی شان ناشی از فقدان سلول های حساس به نور یا گیرنده های نوری موجود در شبکیه است. در حال حاضر امیدوار کننده ترین درمان برای این نوع نابینایی استفاده از ایمپلنت های شبکیه است که حاوی الکترودهایی هستند که سلول های شبکیه را تحریک می کنند. متاسفانه ایمپلنت هایی که در حال حاضر وجود دارد، نتایج ضعیفی داشته اند و کسانی که از آن ها استفاده می کنند تقریبا نابینا هستند. برای این که شرایط این بیماران بهبود یابد، میدان دید آن ها حداقل باید تا 40 درجه ریکاوری شود و این در حالی است که ایمپلنت های فعلی قادر به بهبود این میدان به اندازه 20 درجه هستند.
محققین EPFL، ایمپلنت های بی سیمی(وایرلس) را از مواد بسیار منعطف تولید کرده اند که حاوی پیکسل های فتوولتائیک(photovoltaic pixels) هستند. انتظار می رود که بیمارانی که از این ایمپلنت استفاده می کنند، میدان دید 46 درجه با رزولوشن بالا داشته باشند. این ایمپلنت مانند ایمپلنت های متداول، از آرایه ای از پیکسل ها، شیشه و یک دوربین ترکیب شده است و بدون سیم است. این ایمپلنت ها سطح وسیع تری دارند که برای گسترش میدان دید و بهبود کیفیت تصویر طراحی شده اند. اندازه بزرگ تر بدین معنی است که سلول های شبکیه بیشتری بوسیله پیکسل های فتوولتائیک تحریک می شوند و در نتیجه میدان دید افزایش می یابد. ایمپلنت های فعلی تنها سلول های موجود در مرکز شبکیه را تحریک می کنند اما با افزایش تعداد پیکسل های فتوولتائیک، تصاویر از وضوح بیشتری برخوردار خواهند بود./