1393 / 5 / 18، 01:45 عصر
دکتر Luca Gentile از اعضای دپارتمان زیست شناسی تکوینی انستیتو ماکس پلانک آلمان در مورد سلول های بنیادی پلاناریا گفت: پلاناریاها گروهی از کرم های پهن آزادزی هستند که توانایی بازسازی و ترمیم قسمت های مختلف بدن از جمله سیستم عصبی مرکزی را دارا هستند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از بنیان دکتر Luca Gentile از اعضای دپارتمان زیست شناسی تکوینی انستیتو ماکس پلانک آلمان که به مدرسه تابستانی رویان دعوت شده بود در مورد سلول های بنیادی پلاناریا گفت: پلاناریاها گروهی از کرم های پهن آزادزی هستند که توانایی بازسازی و ترمیم قسمت های مختلف بدن از جمله سیستم عصبی مرکزی را دارا هستند. این جانوران قادر به تولید مثل از طرق جنسی و غیر جنسی هستند. وی افزود: توانایی های ترمیمی این جانوران بستگی به جمعیتی از سلول های بنیادی سوماتیک دارد. این ویژگی ترمیمی که در بین جانوران دوطرفی(بیلاترینها) مختص کرم های پهن پلاناریا است می توانند به عنوان یک پتری دیش in vivo برای مطالعه دستکاری سلول های بنیادی در محیط طبیعی شان عمل کنند.
به گفته این استاد برجسته ، برخلاف این که بیش از دو قرن است که محققین از توانایی های ترمیمی قابل توجه این پلاناریاها خبر دارند، اما فقط در سال های اخیر از این موجودات به عنوان مدلی مناسب برای مطالعه ترمیم و بیولوژی سلول های بنیادی استفاده شده است. این مطلب به دلیل در دسترس بودن ژنوم توالی یابی شده و تکوین تکنولوژی های جدید مانند RNAی مداخله گر بوده است که اجازه مطالعه پلاناریها در سطوح مولکولی را می دهد. به گفته لوکا، دانشمندان برای اولین بار در اواخر سال 1800فرض کردند که سلولهای بنیادی های پلاناریا، که به طور معمول در نزدیکی خط میانی بدن کرم تجمع می کنند، می توانند به سمت زخم مهاجرت کنند. سلول های بنیادی این کرم که به نئوبلاست ها معروف است،به خارج پیشروی کرده، تکثیر یافته و شروع به بازسازی بافت های از دست رفته درعضو قطع شده می کند. وی بیان داشت: بر خلاف سلول های بنیادی بالغ در انسان و پستانداران دیگر، سلول های بنیادی پلاناریا در حیوانات بالغ به حالت پرتوان باقی می ماند.
این استاد آلمانی افزود: مسیرهای پیام رسانی سلولی مختلفی در حفظ پرتوانی و در نتیجه کمک به فعالیت ترمیمی این سلول های بنیادی پرتوان نقش دارند که از جمله آن ها JNK می باشد. مطالعه نشان داده است که JNK نقش کلیدی را در حفظ تعادل بین مرگ سلولی و تکثیر سلول های بنیادی پرتوان در موجودات مانند پلاناریاها دارد. بنابراین می توان با تنظیم فعالیت این پروتئین به عنوان فاکتوری دیگر، کشت سلول های بنیادی را بهینه کرد و آن ها را در محیط in vitro فانکشنال نگه داشت.
به گفته این استاد برجسته ، برخلاف این که بیش از دو قرن است که محققین از توانایی های ترمیمی قابل توجه این پلاناریاها خبر دارند، اما فقط در سال های اخیر از این موجودات به عنوان مدلی مناسب برای مطالعه ترمیم و بیولوژی سلول های بنیادی استفاده شده است. این مطلب به دلیل در دسترس بودن ژنوم توالی یابی شده و تکوین تکنولوژی های جدید مانند RNAی مداخله گر بوده است که اجازه مطالعه پلاناریها در سطوح مولکولی را می دهد. به گفته لوکا، دانشمندان برای اولین بار در اواخر سال 1800فرض کردند که سلولهای بنیادی های پلاناریا، که به طور معمول در نزدیکی خط میانی بدن کرم تجمع می کنند، می توانند به سمت زخم مهاجرت کنند. سلول های بنیادی این کرم که به نئوبلاست ها معروف است،به خارج پیشروی کرده، تکثیر یافته و شروع به بازسازی بافت های از دست رفته درعضو قطع شده می کند. وی بیان داشت: بر خلاف سلول های بنیادی بالغ در انسان و پستانداران دیگر، سلول های بنیادی پلاناریا در حیوانات بالغ به حالت پرتوان باقی می ماند.
این استاد آلمانی افزود: مسیرهای پیام رسانی سلولی مختلفی در حفظ پرتوانی و در نتیجه کمک به فعالیت ترمیمی این سلول های بنیادی پرتوان نقش دارند که از جمله آن ها JNK می باشد. مطالعه نشان داده است که JNK نقش کلیدی را در حفظ تعادل بین مرگ سلولی و تکثیر سلول های بنیادی پرتوان در موجودات مانند پلاناریاها دارد. بنابراین می توان با تنظیم فعالیت این پروتئین به عنوان فاکتوری دیگر، کشت سلول های بنیادی را بهینه کرد و آن ها را در محیط in vitro فانکشنال نگه داشت.