1393 / 9 / 11، 01:38 عصر
یک فرآیند علمی توسط محققان سوئیسی، زنی که به مدت 15 سال نابینا بود را مجدداً بینا کرد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از بولتن نیوز، بیمارستان لوزان در سوئیس یک زن نابینا را که به مدت 15 سال نابینا بود، با عملی شگفتانگیز و با یک پروتز شبکیه مجدداً بینا کرد؛ این عملیات موفقیتآمیز بود و خبری امیدوار کننده برای تمام کسانی است که دید خود را تا حدی یا کاملاً از دست دادهاند. فرد نابینا توسط این چشم مصنوعی میتواند سایهها، اشیاء و نوشتههایی که به طول 25 سانتیمتر است را شناسایی کند و ببیند و پس از آن به دیدی حداقل بر میگردد.
پروفسور «توماس جی وُلفِنزبِرگ» گفت: در این طرح، بیمار حداقل دید را خواهد داشت؛ این تکنولوژی جدید توسط برق، شبکیه چشم را تحریک میکند. وی ادامه داد: چشم مصنوعی متصل به یک کامپیوتر کوچک است و بیمار پس از عمل جراحی، عینکی که مجهز به یک دوربین مینیاتوری است، استفاده میکند؛ ایمپلنت شبکیه اطلاعات بصری را تصویر برداری میکند و این سیگنالها توسط سیستمهای بیولوژیکی درمان میشوند. پروفسور «توماس جی وُلفِنزبرگ» گفت: این سیستم به گونهای است که فرد نابینا پس از درمان، در صورت مشاهده نور چشمک میزند. فناوری آرگوس چند هفته پیش ساخته شده است و توسط این تکنولوژی یک فرد 66 ساله آمریکایی که به مدت 30 سال نابینا بود، نیمی از دید خود را به دست آورد.
پروفسور «توماس جی وُلفِنزبِرگ» گفت: در این طرح، بیمار حداقل دید را خواهد داشت؛ این تکنولوژی جدید توسط برق، شبکیه چشم را تحریک میکند. وی ادامه داد: چشم مصنوعی متصل به یک کامپیوتر کوچک است و بیمار پس از عمل جراحی، عینکی که مجهز به یک دوربین مینیاتوری است، استفاده میکند؛ ایمپلنت شبکیه اطلاعات بصری را تصویر برداری میکند و این سیگنالها توسط سیستمهای بیولوژیکی درمان میشوند. پروفسور «توماس جی وُلفِنزبرگ» گفت: این سیستم به گونهای است که فرد نابینا پس از درمان، در صورت مشاهده نور چشمک میزند. فناوری آرگوس چند هفته پیش ساخته شده است و توسط این تکنولوژی یک فرد 66 ساله آمریکایی که به مدت 30 سال نابینا بود، نیمی از دید خود را به دست آورد.
* چگونگی عملکرد پروتز *
چشم بیونیک، یکی از ابزارهای کمک بینایی است که برای ارسال سیگنال های نوری به مغز استفاده می شود. این پروتز Argus II نام داشته و از الکترودهای کوچکی ساخته شده که به شبکیه بیمار پیوند زده شده و بیمار می تواند از طریق یک دوربین بسیار کوچک که روی عینک نصب شده، پیام های اطراف را به صورت بصری دریافت کند. سپس الکترودهای داخل پروتز با شبکیه چشم بیمار ارتباط برقرار کرده و تصاویر ابتدایی یا دید نسبی از اجسام و اطراف شخص را به او می بخشد. پرفسور "توماس ولفانسبرگر" که سرپرستی این جراحی را برعهده داشته، می گوید: "با کمک این چشم می توان دید نسبی از محیط اطراف را به شخص بخشید هر چند که این عمل جراحی در حال تکمیل شدن است و می توان امیدوار بود که در آینده ای نه چندان دور، دید کاملتری را به نیز به نابینایان بخشید."