انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

در سیستم ایمنی انسان نیز مانند آب وهوا، یک سیستم دینامیک وجود دارد که می تواند بر مبنای شرایط پیشین برای رخدادهای آینده مدل سازی شود. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از بنیان ، در مطالعاتی که اخیرا صورت گرفته است محققین امکان استفاده از توالی یابی DNA نسل جدید و مدل سازی ریاضی را نه تنها برای درک دلایل تفاوت های موجود برای پیوند سلول های بنیادی استفاده کردند، بلکه چارچوب تئوریکی را ارائه دادند که پیوند سلول های بنیادی را برای بیماران بیشتری فراهم می کند. برخلاف تلاش هایی که صورت می گیرد که بیماران را با اهداکننده ها تطبیق کنند که از نظر ژنتیکی مشابه هستند، اما هنوز پیش بینی این امر که آیا امکان اتفاق افتادن GVHD بعد از پیوند وجود دارد یا خیر، غیر ممکن است. دو مطالعه که اخیرا صورت گرفته است اطلاعات به دست آمده از توالی یابی تمام اگزوم مربوط به 9 جفت گیرنده- اهداکننده را مورد کاوش قرار دادند و دریافتند که پیش بینی این امر که کدام یک از بیماران در بیشترین خطر بروز GVHD قرار دارد می تواند ممکن باشد و در نتیجه درمان های سرکوب ایمنی در آینده می تواند نتایج بالینی را بهبود ببخشد. این اطلاعات شواهدی را نشان می دهد که سیستم ایمنی بیماران بعد از پیوند سلول های بنیادی خودش را مجددا احیا می کند و نشان دهنده یک سیستم دینامیک است.
استفاده از تکنولوژی توالی یابی DNA نسل جدید ممکن است برای محاسبه بسیاری از متغیرهای مولکولی که در تعیین پاسخ ایمنی میزبان نقش دارند مفید باشد. روش مرسوم برای تعیین سازش پذیری گیرنده- اهداکننده استفاده از تست HLA است. در این مطالعه این محققین از توالی یابی کل اگزوم برای ارزیابی تنوع در آنتی ژن های سازش پذیری بافتی مینور(mHA) استفاده کردند. با استفاده از آنالیزهای پیشرفته کامپیوتری، محققین برهمکنش بالقوه بین mHA و HLA را بررسی کردند و سطح بالایی از mHA را در DRPهای منطبق از نظر HLA کشف کردند که می تواند به طور باقوه دلیلی برای GVHD باشد. این یافته های می تواند به درک این امر که چرا بسیاری از گیرنده های مطابق از نظر HLA متحمل GVHD می شوند اما برخی از آن ها خیر. این تناقض در یک مطالعه دیگر مورد بررسی قرار گرفت و به موجب آن محققین پیشنهاد دادند که با مهار تولید پپتید از طریق داروهای سرکوب کننده ایمنی در هفته های اول بعد از پیوند سلول های بنیادی، میزان ارائه آنتی ژن به سلول های T می تواند کاهش یابد و خطر GVHD را در بیماران کاهش دهد.