1393 / 10 / 25، 12:16 عصر
سلام و تشکر خدمت شما.بنده دانش اموز و داوطلب کنکور هستم با شماره ی عینک 4.5 که حدودا یک و نیم سال پیش مبتلا به عارضه ای در زجاجیه شدم سو بار در فاصله ی دو ماه به فوق تخصص شبکیه مراجعه کردم تشخیصی ندادن و اخرین بار چهار ماه پیش به متخصص شبکیه مراجعه کردم که گفتن زجاجیه داره تغییر شکل پیدا میکنه متاسفانه علائم زیادی رو هم دارم و با این علائم اصلا نمیتونم درس بخونم و هی ذهنم مشغول این میشه که اخرش به کجا ختم میشه ؟
1)ایا ورزش های چشمی مثل چرخاندن چشم و حرکات چشم باعث بهبودی یا بد تر شدن این بیماری میشه؟
از همه بدتر شش ماه پیش متوجه وجود یه نقطه ی سیاه ثابت در میدان دید شدم که واقعا باعث تضعیف روحیه من شده ایا خطرناکه و نیاز به پریمتری هست؟؟
الان با این پیشرفت های پزشکی به غیر از ویترکتومی چه درمانی برای این بیماری پیشنهاد میشه یا اصلا با ورزش های چشمی قابل درمان هست؟؟
متاسفانه هنگام پرش جرقه ای تورمانندی رو میبینم که البته در تاریکی این اتفاق نمیفته ایا بنظرتون ورزش های رزمی رو باید کنار بذارم و یا باوجود این جرقه ها ورزش کردن مانعی نداره؟؟؟
درحالت کلی روشی برای کم کردن علائم و خطر پارگی شبکیه وجود نداره؟
یا مثلا دارو یا قطره هایی که کشش زجاجیه رو شبکیه رو کاهش بده؟ چون وقتی فعالیت های پرشی دارم جرقه های ضربان دار مثل رعد و برق رو مشاهده میکنم که البته در تاریکی مطلق دیده نمیشن
واقعا تحمل این بیماری برام عذاب اور شده مخصوصا نقطه ی کور ثابت که کاملا عصبیم میکنه؟
ایا ممکنه راه درمانی در یکی دو سال برای این بیماری پیدا بشه؟
1)ایا ورزش های چشمی مثل چرخاندن چشم و حرکات چشم باعث بهبودی یا بد تر شدن این بیماری میشه؟
از همه بدتر شش ماه پیش متوجه وجود یه نقطه ی سیاه ثابت در میدان دید شدم که واقعا باعث تضعیف روحیه من شده ایا خطرناکه و نیاز به پریمتری هست؟؟
الان با این پیشرفت های پزشکی به غیر از ویترکتومی چه درمانی برای این بیماری پیشنهاد میشه یا اصلا با ورزش های چشمی قابل درمان هست؟؟
متاسفانه هنگام پرش جرقه ای تورمانندی رو میبینم که البته در تاریکی این اتفاق نمیفته ایا بنظرتون ورزش های رزمی رو باید کنار بذارم و یا باوجود این جرقه ها ورزش کردن مانعی نداره؟؟؟
درحالت کلی روشی برای کم کردن علائم و خطر پارگی شبکیه وجود نداره؟
یا مثلا دارو یا قطره هایی که کشش زجاجیه رو شبکیه رو کاهش بده؟ چون وقتی فعالیت های پرشی دارم جرقه های ضربان دار مثل رعد و برق رو مشاهده میکنم که البته در تاریکی مطلق دیده نمیشن
واقعا تحمل این بیماری برام عذاب اور شده مخصوصا نقطه ی کور ثابت که کاملا عصبیم میکنه؟
ایا ممکنه راه درمانی در یکی دو سال برای این بیماری پیدا بشه؟