1393 / 12 / 9، 04:11 عصر
به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از ایرنا از پایگاه خبری بی بی سی و راشا تودی، سرجیو کاناورو همان جراح ایتالیایی است که موضوع عمل جراحی پیوند سر را در سال 2013 مطرح کرد. وی پیش از این سر یک میمون را به بدن میمون دیگر پیوند زد و این میمون با سر پیوند شده 9 روز عمر کرد اما سپس سیستم ایمنی وی عضو بیگانه را دفع کرد. کاناورو طرح مفصل عمل جراحی پیوند سر انسان را در کنفرانس آکادمی جراحان پیوندی و اعصاب آمریکا (AANOS) در شهر مریلند این کشور ارائه خواهد داد. پیشرفت های پزشکی امکان جراحی پیوند سر (یا به تعبیری پیوند بدن) را فراهم کرده و این جراحی هفت و نیم میلیون دلاری را می توان تا دو سال دیگر انجام داد. در این جراحی سر فردی که دچار مرگ مغزی شده اما بدنش سالم است با سر فردی دیگر که دچار ضایعه نخاعی یا بیماری های تخریب کننده عضلات و اعصاب است جابجا می شود.
به گفته دکتر کاناورو 'اکنون در مرحله ای هستیم که تمام جنبه های فنی این عمل امکان پذیر است.'کاناورو بتازگی درباره تکینک عمل این جراحی مقاله ای در نشریه بین المللی جراحی اعصاب منتشر کرده است. برای این جراحی بدن فرد دهنده و گیرنده سر در ابتدای جراحی سرد می شود تا مدت زمانی که سلول ها می توانند کمبود اکسیژن را تحمل کنند افزایش یابد. سپس بافت های گردن جدا می شوند و رگهای بزرگ با لوله هایی ظریف به یکدیگر متصل می شوند. بعد نخاع فرد دهنده پیوند را قطع کرده و سر او را روی بدن فرد گیرنده قرار می دهند، سپس نخاع با ماده ای به نام پلی اتیلن گلایگول که مثل چسب عمل می کند به نخاع بدن جدید متصل می شود. این بیمارحدود چهار هفته در اغمای مصنوعی فرو خواهد رفت تا در مدتی که بافتها ترمیم می شوند تکان نخورد.
در این مدت اعصاب و نخاع با شوک های الکتریکی خفیف تحریک می شوند تا پیوندها و ارتباطات آنها بین سر و بدن جدید محکم شود. اما برای اینکه بدن، سر پیوند شده را پس نزند باید فرد تحت درمان با داروهای قوی سرکوب کننده سیستم ایمنی قرار داشته باشد. کاناورو معتقد است فرد بعد از به هوش آمدن قادر است سر خود را تکان دهد و صورتش را حس کند، با صدای قبلی صحبت کند و در عرض یک سال قادر به راه رفتن خواهد بود. کاناورو می گوید موفقیت این عمل به بسیاری از افرادی که دچار فلج نخاعی یا بیماری های ناتوان کننده هستند امکان راه رفتن و زندگی تازه ای را می دهد.
به گفته دکتر کاناورو 'اکنون در مرحله ای هستیم که تمام جنبه های فنی این عمل امکان پذیر است.'کاناورو بتازگی درباره تکینک عمل این جراحی مقاله ای در نشریه بین المللی جراحی اعصاب منتشر کرده است. برای این جراحی بدن فرد دهنده و گیرنده سر در ابتدای جراحی سرد می شود تا مدت زمانی که سلول ها می توانند کمبود اکسیژن را تحمل کنند افزایش یابد. سپس بافت های گردن جدا می شوند و رگهای بزرگ با لوله هایی ظریف به یکدیگر متصل می شوند. بعد نخاع فرد دهنده پیوند را قطع کرده و سر او را روی بدن فرد گیرنده قرار می دهند، سپس نخاع با ماده ای به نام پلی اتیلن گلایگول که مثل چسب عمل می کند به نخاع بدن جدید متصل می شود. این بیمارحدود چهار هفته در اغمای مصنوعی فرو خواهد رفت تا در مدتی که بافتها ترمیم می شوند تکان نخورد.
در این مدت اعصاب و نخاع با شوک های الکتریکی خفیف تحریک می شوند تا پیوندها و ارتباطات آنها بین سر و بدن جدید محکم شود. اما برای اینکه بدن، سر پیوند شده را پس نزند باید فرد تحت درمان با داروهای قوی سرکوب کننده سیستم ایمنی قرار داشته باشد. کاناورو معتقد است فرد بعد از به هوش آمدن قادر است سر خود را تکان دهد و صورتش را حس کند، با صدای قبلی صحبت کند و در عرض یک سال قادر به راه رفتن خواهد بود. کاناورو می گوید موفقیت این عمل به بسیاری از افرادی که دچار فلج نخاعی یا بیماری های ناتوان کننده هستند امکان راه رفتن و زندگی تازه ای را می دهد.