انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

 پاسخ به کنجکاوى ﻫﺎﯼ ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ 5 ﺳﺎﻟه در مورد مساىل جنسى:


✅ﮐﻼ‌ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﻮﺍﻻ‌ﺕ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻃﻮﺭﯼ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﺸﻪ . ﻣﺜﻼ‌ ﻭﻗﺘﯽ ﯾﻪ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺗﻮﻥ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﮐﻨﺠﮑﺎﻭﯼ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﺑﺪﻩ ﻭ ﺳﻮﺍﻻ‌ﺕ ﺟﺪﯾﺪﺗﺮﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻪ .
ﻧﮑﺘﻪ ﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻻ‌ﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﻮﺍﻻ‌ﺕ ﺑﻪ ﺍﺻﻞ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﻨﯿﺪ .


*ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺩﺍﺭﻥ؟


ﭘﺴﺮ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺸﻪ ﻣﺮﺩ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺯﻥ ﻣﯿﺸﻪ . ﭘﺴﺮ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺸﻪ ﺭﯾﺶ ﺩﺭﻣﯿﺎﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺭﯾﺶ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﺎﺭﻥ . ﭘﺴﺮﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺸﻦ ﻗﻮﯼ ﻣﯿﺸﻦ ﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺭﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻦ ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﻧﻤﯿﺸﻦ . ﭘﺴﺮﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺸﻦ ﻣﺠﺒﻮﺭﻥ ﺑﺮﻥ ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ .


*ﺑﭽﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺎﺩ؟ ﻣﻨﻮ ﭼﺠﻮﺭﯼ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺍﻭﺭﺩﯾﻦ؟


ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺑﭽﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﻣﺎﻣﺎﻧﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﺒﺮﻥ . ﺩﮐﺘﺮ ﺷﮑﻢ ﻣﺎﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺭﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺎﺭﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﺑﺨﯿﻪ ﻣﯿﺰﻧﻪ . ﺍﮔﻪ ﺩﺭ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺳﺰﺍﺭﯾﻦ ﺷﺪﻩ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺍﮔﻪ ﺍﻣﮑﺎﻧﺶ ﺑﺎﺷﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺟﺎﯼ ﺑﺨﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻧﺶ ﺑﺪﯾد


 *ﺷﮑﻢ ﺍﻭﻥ ﺧﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺰﺭﮔﻪ ﭼﻄﻮﺭﺗﻮﺵ ﺑﭽﻪ ﺭﻓﺘﻪ؟
ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﺒﻮﺩﻩ . ﺑﻌﺪﺍ ﺑﭽﻪ ﺷﺪﻩ . ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ، ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﯾﻢ . ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ، ﯾﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻧﺎﺯ ﻭ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺑﻬﻤﻮﻥ ﺑﺪﻩ . ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﻨﻮ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺭﻭ ﮔﻮﺵ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺗﻮ ﺷﮑﻢ ﻣﻦ ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﻣﻦ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﮐﺮﺩ . ﻭﻟﯽ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻋﺠﯿﺐ ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ .
ﺑﻌﺪﺵ ﺍﻭﻥ ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻥ . ﻫﺮ ﭼﯽ ﺗﻮ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﯼ ﺷﮑﻢ ﻣﻨﻢ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻣﯿﺸﯿﺪ . ﺗﺎ ﺣﺪﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﯼ ﮐﻪ ﺷﮑﻢ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﺟﺎ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻡ . ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺷﮑﻤﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﺭﺩ ﮔﺮﻓﺖ . ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﯼ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯿﺎﯼ . ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﻣﻨﻮ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﺷﮑﻢ ﻣﻨﻮ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ .
✅ﻧﮑﺘﻪ : ﺍﮔﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺟﺎﯼ ﺑﺨﯿﻪ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺑﮕﻮ ﺍﻻ‌ﻥ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﺏ ﺷﺪﻩ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ .




*ﻋﺮﻭﺱ ﺩﻭﻣﺎﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯽ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻣﯿﮑﻨﻦ؟


ﻫﺮ ﮐﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﮐﻨﻪ . ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻥ ﺑﺮﻥ ﻭ ﺟﺪﺍ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻦ . ﻣﺜﻞ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﻟﻮﻧﻪ ﯼ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻥ ﻣﯿﺮﻥ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﺑﭽﻪ ﯼ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺑﺪﻩ


 *ﭼﺮﺍ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻢ،ﺭﺍﺿﯽ ﻧﺸﺪﯼ (ﭘﺴﺮﻋﻤﺶ 6 ﺳﺎﻟﺸﻪ)


ﺑﭽﻪ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮﻫﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﻦ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺗﮑﻮﻥ ﻣﯿﺪﻥ ، ﭼﻮﻥ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﺖ ﺯﻭﺭﺵ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮﻩ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﯾﺎ ﺑﺎ ﭘﺎ ﻣﺤﮑﻢ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺰﻧﻪ ﻭ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻨﻪ . ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺑﺰﻧﻪ ﺑﯿﻨﯽ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﺸﮑﻨﻪ . ﺍﻭﻥ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ، ﺣﻮﺍﺳﺶ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ . ﻭﻟﯽ ﺍﮔﻪ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﻤﻪ ﯼ ﻫﻢ ﺳﻨﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ﺍﮔﻪ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﻪ ﻣﺤﮑﻢ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﻪ .


*ﭼﺮﺍ به من میگی ﺗﻮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ؟ 


ﭼﻮﻥ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻣﻦ ﯾﺎ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﻏﻠﺖ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺑﺨﻮﺍﺑﯿﻢ ﻭ ﺗﻮ ﻧﺘﻮﻧﯽ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﯽ . ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﺨﻮﺍﺏ ﭼﻮﻥ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻟﻪ ﮐﻨﻪ !


*ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺮﻩ؟!


ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﻣﯿﻤﯿﺮﻩ ﻣﯿﺬﺍﺭﻧﺶ ﺗﻮﯼ ﻗﺒﺮ . ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻭﯼ ﻗﺒﺮ ﺭﻭ ﭘﻮﺷﻮﻧﺪﻥ ﺧﺪﺍ ﯾﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﯼ ﻗﺒﺮ ﺑﺮﺍﺵ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ، ﺯﻧﺪﻩ ﻣﯿﺸﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻫﻤﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺮﻩ . ﺍﻭﻥ ﺟﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﺵ ﯾﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ . ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎ ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ .


*ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﯽ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﮐﻨﻪ؟


ﺍﮔﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﮐﻨﻪ ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﮐﯽ ﻣﯿﺮﻩ ﺳﺮ ﮐﺎﺭ ؟! ﺍﯾﻦ ﻣﯿﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﻭ ، ﺍﻭﻥ ﻣﯿﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﻭ . ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺩﻋﻮﺍﺷﻮﻥ ﻣﯿﺸﻪ . ﺍﮔﻪ ﻣﺜﻼ‌ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺭﻭ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﻨﻦ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ ؟ ﺯﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻭ ﺍﻭﻥ ﺑﮕﻦ ﻭ...


 *ﭼﺮﺍ ﺗﻮ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻗﺘﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﯿﺪ؟


ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﯾﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ . ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﯽ ﺗﻮﺵ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺬﺍﺭﯼ . ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﺵ ﻋﮑﺲ ﺑﺰﻧﯽ ﻭ ... .
ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺯﻭﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ . ﺟﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺑﺨﻮﺍﺑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﺎ ﻣﺮﯾﺾ ﻧﺸﻪ . ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﻢ ﭘﺲ ﺍﮔﻪ ﺗﻮ ﺑﯿﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺎ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ﺧﻮﺏ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﻧﻤﯿﺒﺮﻩ ﭼﻮﻥ ﻣﺎ ﻻ‌ﻣﭗ ﺭﻭ ﺯﻭﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﻢ . ﻣﻤﮑﻨﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻫﻢ ﺑﮑﻨﯿﻢ . ﭘﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﯽ ﺍﺗﺎﻗﺖ ﺭﻭ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﯾﻢ . 


*ﭼﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﻫﺮ ﮐﯽ ﺷﻮﻫﺮ ﺩﺍﺭﻩ، ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭﻩ؟


ﭼﻮﻥ ﺧﺪﺍ ﺑﭽﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﯾﻪ ﺯﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺪﻩ . ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﻭ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﭽﻪ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺧﺪﺍ ﺣﺮﻓﺸﻮﻥ ﺭﻭ ﮔﻮﺵ ﮐﻨﻪ . ﻣﺜﻞ ﻣﻦ . ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﭽﻪ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ . ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﻬﻤﻮﻥ  داد.
برام جالب بود خیلی ها دغدغه دارن

دعواي كودكان

هنگام برخورد و جنگ و دعواي کودکان به نكات زير توجه داشته باشيد:
1. اگر فرزند کوچک تر شما موجب آزار و اذيت فرزند بزرگتر مي شود، محل بازي آن ها را از يکديگر جدا کنيد.
2. سرزنش کردن فرزند کوچک تر در زماني که مقصر است و فرزند بزرگتر را اذيت مي کند، سبب مي شود که فرزند بزرگتر احساس کند شما قضاوتي عادلانه داشته ايد. البته ممکن است فرزند کوچکتر گيج و مبهوت شود اما نگران نخواهد شد.
3. هنگامي که فرزند کوچک تر موجب اذيت و آزار فرزند بزرگتر مي شود، شما با فرزند بزرگتر هم دردي کنيد و به او توضيح دهيد که برادر يا خواهرش هنوز کودک است و او بايد چيزهاي زيادي به فرزند کوچک تر بياموزد. فرزند کوچک تر را نيز در آغوش گرفته و ببوسيد تا از عشق والدين محروم نشود.
4. فرزند بزرگتر را براي تمام روز از فرزند کوچک تر جدا نکنيد. اجازه دهيد گاهي اوقات با هم بازي کنند و درگيري هاي جزئي آن ها را ناديده بگيريد.
5. به فرزند بزرگتر خود مسئوليت واگذار کنيد تا بتواند با بدخلقي هاي فرزند کوچک تر برخوردي مسئولانه داشته باشد.
6. براي بررسي اين که آيا تغييري در رفتار فرزندتان به وجود آمده است يا نه، از آموزگاران او پرس و جو کنيد. ممکن است شما تلاش کنيد تا از بروز مشاجره و دعوا در خانه جلوگيري به عمل آوريد اما در رفتار خشونت آميز فرزندتان تغييري مشاهده نکنيد. کودکان اغلب در خانه بيش از محيط بيرون دعوا مي کنند، بنابراين ممکن است رفتار پرخاشگرانه آن ها در محيط خارج از خانه تغيير کرده باشد اما هنوز اين تغيير در محيط منزل نمايان نشده باشد. از طريق گفت و گو با معلمان مي توانيد از انجام اين تغييرات آگاه شويد.
7. اگر فرزندتان دريابد که شما بي طرف هستيد و از حقوق وي دفاع مي کنيد، او نيز بخشندگي و تحمل خود را افزايش مي دهد و خشمگين نمي شود.
8. از فرزندان خود انتظار نداشته باشيد که همه وسايل خود را در اختيار ديگران قرار دهند.
9. شما نبايد در تمام دعواهاي فرزندانتان دخالت کنيد؛ اگر از داوري دست برداريد، فرزندان شما هم چگونگي حل مشکلات خود را خواهند آموخت.
10. بعضي از کودکان براي برقراري ارتباط با والدين خود ناگزير مي شوند دعوا کنند. به جاي داوري و قضاوت در اين نوع دعواها، با فرزندان خود بازي کنيد و با آن ها ارتباط برقرار سازيد.
11. هرگز با فرزندان خود يکسان برخورد نکنيد بلکه عادلانه رفتار کنيد.
12. به خاطر داشته باشيد که کودکان دوست ندارند هميشه خواهر و برادرهاي شان به آن ها کمک کنند. آن ها گاهي نياز دارند که تنها باشند و کسي مزاحم آن ها نشود.
13. برخورد هاي منصفانه، محبت آميز و محترمانه با کودکان، موجب تشويق و تقويت عواطف لطيف کودکان مي شود و حس کمک به يکديگر را تقويت مي کند.
14. از بگو مگو هاي ميان کودکان نگران نشويد. آن ها با تجربه کردن اين مشاجرات در مي يابند که چگونه بايد با هم ارتباط برقرار کنند. اين تجربه، درس هايي گرانبها در مورد اعتماد و دوستي به آن ها خواهد آموخت.
15. با کودکان به گونه اي برخورد کنيد که دريابند به آنان اعتماد داريد. آن ها نيز تشويق خواهند شد تا به جاي آسيب رساندن به يکديگر، برخوردي مسئولانه با يکديگر داشته باشند به نحوي که منافع متقابله از اين اتحاد و همکاري نصيب آن ها شود.] 1[
منبع: بخش مشاوره تقويم شميم يار

تکنيک های جرأت مندی به کودکان:

1. بازي چشم تو چشم

به اينگونه که کودک با يکی از والدين مقابل هم بوده و به چشمهای هم خيره نگاه ميکنند، و نبايد بخندند،
اين تمرين برای کودکانی  با اعتماد به نفس پايين،خجالتی و ضعيف بسيار توصيه ميشود چون اين افراد قدرت نگاه کردن در چشمان طرف مقابل را ندارند و اين موجب  ضعفشان ميشود.


2- کشتی گرفتن:

با کودک خود کشتی بگيريد و بگذاريد هر از گاهی او برنده شود و هر بار که برنده ميشود با ذوق و شوق فراوان او را تشويق کنيد.
 
3- نقش بازی کنيد:
 
در مقابل رفتار کودکان ديگر چه رفتاری از کودک خود انتظار داريد؟
شما نقش کودک خود و کودکتان نقش کودک مقابل را بازی کند، رفتاری که  انتظار داريد کودکتان در مقابل کودکان ديگر داشته باشد را با ايفای نقش کودکتان اجرا کنيد، تا کودکتان ياد بگيرد،
حال کودک نقش  خود را و شما نقش کودک مقابل را بازی کنید، از کودکتان بخواهيد همانگونه بازی کند که چندی پيش شما نقش آن را بازی کرده بوديد، و آنقدر اين بازی را تمرين کنيد تا رفتار  دلخواهی که انتظار داريد نهادينه شود.    

راه های نگهداشتن عزت نفس در کودک:



1-شب هر کاری دارید کنار بزارید و برایش قصه بگید.
2- اشتباهاش رو راحت ببخشید
3- خوبیهاش رو بزرگ کنید
4- به حرفاش خوب گوش بدید
5- بی دلیل بغلش کنید و ببوسید
6- مقایسه ش نکنید
7-" اگه نکنی وای بحالت" رو نگید
8- گاهی باهاش کارتونایی که دوست داره ببینید
9- بهش نگید" تو دیگه بزرگ شدی بچگی نکن"
10-اگر اشتباه کردید راحت عذرخواهی کنید.
11- همراه فرزندتان دعا و نیایش کنید .


12- به زبان: در سفر تلفن کنید و به او بگویید دلتان تنگ شده.
13- القای بینش: میدانم از عهده ی انجام آن بر میایی
14- مهم: روابطتان را با همسرتان ترمیم و تصحیح کنید.
هنگامی که کودک شما با صدای بلند چیزی را از شما درخواست می‌کند متقابلاَ شما با صدای بلند با او حرف نزنید.


صداها را رنـــگ‌بندی کنید:
صدای آرام= آبی
صدای بلند= قرمز
مثلا بگویید: "این صدای بلند قــرمز است و من به صداهای قرمز جواب نمی‌دهم" یا اینکه "آفرین! الان این صدا آبی شد و من جواب می‌دهم." به‌یاد داشته باشید ک لحن شما باید آرام باشد تا کودک با آرامش حرف زدن را یاد بگیرد.
به هیچ وجه هنگام داد زدن کودک، شما داد نزنید!

تعریف فرزندسالاری



صمیمیت زیاد ممنوع!



رقابت طلبی کودکان بیشتر شده است



آسیب های فرزندسالاری



خودشیفتگی در کودکان



راهکار چیست؟

سه دلیل برای پرخاشگری در کودک وجود دارد. ناامیدی، توجه طلبیدن و خودمحوری باعث می شوند تا کودک رفتارهای پرخاشگرانه نشان بدهد. ناامیدی در کودکان دلایل زیادی دارد. مثلا زمانی که به کودک می گویید «دیگه بازی بسه» و یا او را وادار می کنید کاری را که دوست ندارد انجام بدهد و یا زمانی که نمی تواند خواسته هایش را بیان کند، او به راحتی ناامید می شود.تلاش برای جلب توجه و توجه طلبیدن نیز دلایل زیادی دارد. مثلا اگر خواهر کوچکتر یا بزرگتر کودکتان همه حواس و تمرکز تان را حتی به ظاهر گرفته باشد، کودکتان تمام تلاشش را می کند تا توجه بیشتری از سوی شما دریافت کند. اگر کودک از محبت و توجه تان ناامید شود پرخاشگری را به عنوان آخرین راه برای رسیدن به هدفش انتخاب می کند حتی اگر باعث شود شما از روی اجبار و با احساسی منفی به او توجه کنید.
خودمحوری زمانی اتفاق می افتد که کودک از تنها بازی کردن بسیار شاد و خوشحال باشد و از اینکه کودک دیگری را در بازی هایش شریک کند و یا در گروه های بازی قرار بگیرد عصبانی و پریشان می شود و تلاش می کند تا دیگران را از شریک کردن در بازیش دور کند. رفتارهای خشونت آمیز در کودکان نوپا و کوچکتر نیز دیده می شود. هرچقدر کودک در مهارت های حرف زدن و رشد پیشرفت می کند رفتارهای خشونت آمیزش کمتر می شود. زبان و بیان به کـــــودک کمک می کند تا مشکلات و خواسته هایش را بگوید و در بیان نیازهایش ناکام نماند. با این حال او ممکن است با جیغ و داد شما را کلافه کند.
۱۰ نکته کاربردی برای کنترل پرخاشگری در کودک
۱ـ نشانه ها را پیدا کنید
کمی دقت کنید. چه چیزهایی همیشه کودکتان را عصبانی و ناراحت می کنند؟مثلا اگر کودکتان همیشه از تماشای یک برنامه کودک عصبانی می شود باید یادتان باشد که تلویزیون را خاموش کنید.
۲ـ چگونه واکنش نشان می دهید
اگر شما دربرابر هر مشکلی در خانه داد و فریاد می کنید، غر می زند و یا کتک کاری می کنید، کودک از شما یاد می گیرد و این نوع رفتار را پذیرفته شده و درست تعبیر می کند. بنابراین زمانی که او هم درشرایط ناکامی و ناامیدی قرار می گیرد دقیقا مشابه شما رفتار و عمل می کند.
۳ـ رفتار مناسب و شایسته را به کودک یاد بدهید
اگر روز سختی را با پرخاشگری های کودک گذرانده اید ابتدا صبر کنید تا همگی کمی آرام شوید. سپس با آرامش درباره رفتار کودک با هم حرف بزنید. به او بگویید که رفتارش چه نتایج ناخوشایندی خواهد داشت. مثلا بگویید که وقتی او عصبانی می شود و دیگران را می زند دیگران و مخصوصا بچه ها از او فاصله می گیرند و او تنها می ماند.
۴ـ به کودک توجه کنید و محبت تان را نشان بدهید
همه کودکان به توجه و محبت نیاز دارند. اگرکودک، خواهر یا برادر کوچکتر از خودش داشته باشد بیش از دیگران نیاز به محبت و توجه دارد. معمولا بچه اول محبت و توجه بیشتری از پدر و مادرش می طلبد. چون او شاهد حمایت و توجه والدینش به خواهر و برادر کوچکتر از خودش است. همچنین برای آنها بسیار سخت است که چیزهایی را که تا پیش از این فقط برای خودش بوده است را با دیگری شریک شود. این شرایط باعث می شوند تا او احساس تنهایی و طرد شدن بکند. برای کودک وقت و توجه خاصی در نظر بگیرید.
۵ـ برنامه های تلویزیون و بازی های کودک را رصد کنید
تاثیر برنامه های تلویزیونی را بر رفتار کودک جدی بگیرید. بسیاری از رفتارهای خشونت آمیز را کودکان از تلویزیون می آموزند. اگر کودکتان به تماشای برنامه ها یی که کمی خشونت آمیز هستند گرایش دارد و شما این اجازه را به او داده اید که هرچه دلش خواست را تماشا کند نباید از رفتارهای کودک متعجب شوید.
به همین ترتیب مراقب بازی های کودک نیز باشید. اگر او با اسباب بازی هایی مثل شمشیر و انواع تفنگ ها بازی می کند و همیشه به این نوع بازی ها علاقه نشان می دهد بهتر است تعادل برقرار کنید. اسباب بازی هایی تهیه کنید که صلح طلبانه هستند. همچنین اگر همیشه با کودک بازی های خشن مثل دزد و پلیس و یا کشتی و جنگیدن می کنید از این به بعد کمی محدودیت ایجاد کنید. او از این بازی ها این پیام را دریافت می کند که خشونت در همه حال و به هر شکل پذیرفته شده است.
۶ـ تاثیر دوستان را جدی بگیرید
اگر کودک را در محیطی آرام، صمیمی و دلپذیر پرورش می دهید باز هم باید تاثیر دوستان را بر رفتار کودک تان جدی بگیرید. وقتی کودکتان می بیند دوستانش با پررویی و حاضرجوابی با والدینشان حرف می زنند و یا کودکان دیگررا آزار می دهند او ممکن است از روی تقلید و گرفتن تایید دیگران به همین شیوه رفتار کند. شاید لازم باشد مانع این نوع دوستی های کودکتان بشوید. اگر از خوانندگان دائمی ما باشید حتما به یاد دارید که در گذشته مطالب فراوانی درباره دوست یابی کودکان و نوجوانان منتشر کرده ایم، از جمله: چگونه به دوست یابی فرزندان خود کمک کنیم؟
۷ـ به کودک هشدار بدهید
همه کودکان ناامید و ناکام می شوند وقتی که آنها مجبور شوند از بازی مورد علاقه شان دست بکشند و کار دیگری انجام بدهند. با اینکه همیشه نمی توانید مطابق این نقشه پیش بروید اما همیشه قبل از انجام دادن کارهای مورد علاقه اش به او یادآوری کنید که باید بعد از بازی مثلا بخوابد.
۸ـ اسباب بازی ها و محرک های دیگری فراهم کنید
اگر احساس می کنید دلیل پرخاشگری کودکتان کسل کننده بودن بازی ها و فعالیت ها است چیزهای متفاوت دیگری در اختیارش قرار بدهید. اگر انجام فعالیتی برای کودک سخت و خارج از توانایی هایش باشد او به راحتی عصبانی و ناراحت می شود. کودک را زیر نظر بگیرید اگر فعالیتی او را خسته و عصبی می کند وظیفه شما است که او را با چیزهای هیجان انگیز به شوق بیاورید.
۹ـ از کودک بپرسید چه مشکلی دارد
با کودک حرف بزنید. هرچقدر بیشتر حرف بزنید و بیشتر توضیح بدهید کودک هم یاد می گیرد احساسات و نیازهایش را راحت تر بیان کند. وقتی با کودک حرف می زنید به او توضیح بدهید چگونه می تواند مشکلاتش را از طریق بیان خواسته ها و نیازهایش حل کند.
۱۰ـ از رفتار خوب کودک تقدیر کنید
هر زمانی که کودکتان رفتار شایسته ای داشت با ابراز احساسات و خوشحالی از او تعریف و تمجید کنید. گاهی در ازای رفتارهای خوب به کودک هدیه بدهید. این تشویق ها کودک را برای بهتر رفتار کردن ترغیب می کند. ممکن است با وجود تمام تلاش های شما و بدون هیچ دلیل واضحی کودکتان بازهم پرخاشگری کند. در این شرایط با صبر و حوصله و با به آغوش گرفتن کودک، آرامش کنید. شاید لازم باشد که به کودک کمی زمان بدهید تا خودش را آرام کند.
اگر با رعایت همه این نکته ها بازهم کودک پرخاشگری کرد، دیگران را آزار داد و به خودش و شما آسیب رساند باید از کمک های مشاوره ای و تخصصی استفاده کنید. در اولین قدم با مربی ها و مشاوران و رفتار درمان ها صحبت کنید.