1394 / 1 / 18، 10:08 صبح
دکتر میترا ادهمی بخشی از تیم تحقیقاتی دانشگاه آلاباماست که در درک هرچه بهتر عملکرد ژن مهمی موسوم به runx2 گام بلندی برداشته است. با همکاری محقق ایرانی دانشگاه آلاباما گام بلندی در درک عملکرد یکی از مهمترین ژنهای تأثیرگذار در فرآیند استخوان سازی برداشته شد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از مهر، دکتر میترا ادهمی بخشی از تیم تحقیقاتی دانشگاه آلاباماست که در درک هرچه بهتر عملکرد ژن مهمی موسوم به runx2 گام بلندی برداشته است. یافته جدید این محققان می تواند به راههای مؤثری در آینده ای نه چندان دور برای تسریع فرآیند ترمیم استخوانها منجر شود. همچنین می توان به بهبود فرآیند مهندسی استخوان، ارتقای کیفیت درمان تورم استخوانها و کاهش دردهای استخوانی به عنوان دیگر نتایج این یافته ارزشمند اشاره کرد.
دکتر میترا ادهمی محقق ایرانی دپارتمان جراحی Oral and Maxillofacial دانشکده پزشکی دانشگاه آلاباما در این پروژه که نتایج و جزئیات آن در نشریه تخصصی "تحقیقات معدنی و استخوان" منتشر شده حضور داشته است. تا پیش از این بر دانشمندان مشخص شده بود که حذف هر دو نسخه ژن runx2 تقریبا مرگبار است و موجب می شود تا فرآیند استخوان سازی، شکلگیری دندان و غضروف در بدن متوقف شود و این به معنای پایان زندگی است.
دکتر ادهمی و همکارانش به منظور دستیابی به درک بهتری درباره عملکرد این ژن در انواع مختلفی از سلولها، موش آزمایشگاهی را پرورش داده اند که در یکی از دو سلول کلید بافت استخوانی آن، اثری از دو نسخه ژن runx2 وجود ندارد. این دو سلول chondrocyt و osteoblast نام دارند. هدف آنها از این استراتژی این بوده که متوجه شوند کدام یک از این سلولها در فرآیند تولید استخوان نقش دارند. نتایج این بررسی نشان داد هر دوی این سلولها در فرآیند استخوان سازی در حین شکل گیری جنین و بعد از تولد عملکردهای مختلف و البته حیرت انگیزی دارند. بر این اساس سلولهای Chondrocytes در حین دوران جنین و Osteoblasts در دوران بعد از تولید عملکرد مهم و حیاتی در تولید استخوان دارند.
دکتر میترا ادهمی محقق ایرانی دپارتمان جراحی Oral and Maxillofacial دانشکده پزشکی دانشگاه آلاباما در این پروژه که نتایج و جزئیات آن در نشریه تخصصی "تحقیقات معدنی و استخوان" منتشر شده حضور داشته است. تا پیش از این بر دانشمندان مشخص شده بود که حذف هر دو نسخه ژن runx2 تقریبا مرگبار است و موجب می شود تا فرآیند استخوان سازی، شکلگیری دندان و غضروف در بدن متوقف شود و این به معنای پایان زندگی است.
دکتر ادهمی و همکارانش به منظور دستیابی به درک بهتری درباره عملکرد این ژن در انواع مختلفی از سلولها، موش آزمایشگاهی را پرورش داده اند که در یکی از دو سلول کلید بافت استخوانی آن، اثری از دو نسخه ژن runx2 وجود ندارد. این دو سلول chondrocyt و osteoblast نام دارند. هدف آنها از این استراتژی این بوده که متوجه شوند کدام یک از این سلولها در فرآیند تولید استخوان نقش دارند. نتایج این بررسی نشان داد هر دوی این سلولها در فرآیند استخوان سازی در حین شکل گیری جنین و بعد از تولد عملکردهای مختلف و البته حیرت انگیزی دارند. بر این اساس سلولهای Chondrocytes در حین دوران جنین و Osteoblasts در دوران بعد از تولید عملکرد مهم و حیاتی در تولید استخوان دارند.