انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

نسخه‌ی کامل: درمان آسم در پنج سال آینده با دستاورد بزرگ دانشمندان
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.

دانشمندان دانشگاه‌های کاردیف و کینگز کالج لندن در دستاوردی که می‌تواند زندگی میلیون‌ها مبتلا به آسم در جهان را تغییر دهد، توانسته‌اند سلول‌های عامل باریک شدن راه‌های هوایی را در زمان تحریک با محرک‌هایی مانند آلاینده‌ها شناسایی کنند.


به گزارش "انجمن حمایت از بیماران چشمی آرپی ، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، بطور قطع در حال حاضر داروهایی برای غیرفعالسازی این سلول‌ها وجود دارد که به calcilyticsها مشهور بوده و برای درمان بیماران مبتلا به پوکی استخوان مورد استفاده است.


دانشمندان امیدوارند که در آینده، مبتلایان به آسم از این دارو برای جلوگیری از حمله استفاده کرده و دیگر از اسپری تنفسی استفاده نکنند.



اگر دانشمندان بتوانند ایمن بودن calcilyticsها را در زمان اعمال مستقیم آن‌ها به ریه اثبات کنند، ظرف پنج سال آینده می‌توان از این دارو برای درمان بیماران و حتی جلوگیری از بروز آن استفاده کرد.


آسم یک بیماری ناتوان‌کننده بلندمدت است که می‌تواند باعث سرفه، خس‌خس سینه، تنگی قفسه سینه و تنگی نفس شود. اگرچه اسپری‌های تنفسی می‌توانند این مشکلات را مدیریت کنند، اما برخی مبتلایان به درمان‌های رایج پاسخ نمی‌دهند.


دانشمندان می‌دانستند که آسم توسط التهاب در لوله‌های کوچک حامل هوا به ریه‌ها ایجاد می‌شود، اما نمی‌دانستند که چه چیزی باعث تحریک آن می‌شود.



اگرچه اکنون آزمایشات بر روی بافت‌های راه هوای انسان و موش نشان داده که سلول‌های گیرنده سنجش کلسیم (CaSR) که تغییرات در محیط را شناسایی می‌کنند، در بیماران آسمی به حالت بسیار فعال درآمده و باعث انقباض عضلات، التهاب و باریک شدن راه هوا می‌شوند.


اما زمانی که داروی calcilytics تنفس شد، سلول‌ها را غیرفعال کرده و همه علائم را متوقف کرد.



محققان امیدوارند کارآزمایی‌های بالینی این دارو به زودی آغاز شود.



این کشف همچنین می‌تواند راه را برای درمان‌های جدید بیماری انسدادی مزمن ریوی و برونشیت مزمن هموار کند که در حال حاضر درمانی برای آن‌ها وجود ندارد. برآوردها نشان داده که تا سال 2020 این بیماری‌ها، سومین عامل مرگ مردم جهان باشند.

این تحقیقات در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.