انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

نسخه‌ی کامل: آب مروارید چشم کودکان، علت و درمان آن چیست؟
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از تبیان، برخلاف آب مروارید در بزرگسالی که به دلیل کهولت سن ایجاد می‌شود، این بیماری در کودکان ممکن است به خاطر یک بیماری زمینه‌ای بروز کند.اگر تا پیش از ۶ سالگی آب مروارید در کودکان درمان نشود، منجر به تنبلی چشم و عارضه‌ای غیرقابل درمان خواهد شد.در دوران نوزادی که کودک قادر به بیان تاری دید نیست، اگر آب مروارید نسبتا شدید باشد لکه‌ای سفید یا خاکستری رنگ در مردمک چشم قابل تشخیص است. البته این علامت فقط در موارد شدید بیماری آب مروارید وجود دارد و در مرحله ضعیف یا متوسط چنین علامتی دیده نمی‌شود.انحراف چشم به داخل یا خارج و به اصلاح لوچی چشم از علایم آب مروارید متوسط یا ضعیف است. ایجاد لکه سفید و هم انحراف چشم نشانه تشخیص دیرهنگام آب مروارید در کودکان است، بهترین کار پس از تولد نوزاد و پیش از آن که از بیمارستان مرخص شود، انجام تست رفلکس قرمز چشم است به طوری که هر قدر عدد به دست آمده از این ارزیابی با ده دهم فاصله داشته باشد، گویای وجود بیماری چشمی در نوزاد است.
عفونت‌ها یا بیماری هایی مثل سرخچه در مادران باردار به ویژه در سه ماهه نخست حاملگی می‌تواند دلیلی برای آبتلای نوزاد به بیماری های چشمی باشد. این در حالی است که بیماری های متابولیک در نوزاد یا مشکلاتی چون کمبود هورمون غده پاراتیروئید یا قند پیشرفته در مادران نیز می‌تواند منجر به بروز بیماری های چشمی از جمله آب مروارید در دوران کودکی شود.در بیشتر مواقع آب مروارید در کودکان جنبه ارثی دارد به طوری که یا پدر و مادر در دوران کودکی این مشکل را داشته‌اند یا ناقل این بیماری بوده‌اند. این در حالی است که در برخی موارد نیز آب مروارید بدون هیچ علت مشخصی رخ می‌دهد که البته از خوش خیم ترین انواع آب مروارید به شمار می‌رود.
درمان دارویی و طبی در مواردی نادر به بهبود آب مروارید در کودکان و بزرگسالان منجر می‌شود، جراحی تنها راه درمان این بیماری است.بازگشت بینایی کودکان پس از جراحی منوط به انجام دقیق و درست تمامی مراحل جراحی و نبود هیچ نوع بیماری دیگر در چشم است، اما از آن جا که در این عمل، عدسی چشم برداشته می‌شود و دیگر تصویر روی شبکیه نمی‌افتد، باید از عدسی‌های جایگزین در قالب عینک با شماره‌های بسیار بالا، لنز تماسی و لنز داخل چشمی استفاده شود. البته از آنجایی که لنزهای داخل چشمی ایجاد حساسیت می‌کنند و از سوی دیگر شماره چشم کودکان هر چند ماه یک بار تغییر می‌کند لنزهای داخل چشمی برای کودکان به ویژه برای کودکان زیر یک سال توصیه نمی‌شود.