1394 / 6 / 7، 03:22 عصر
سلول های بنیادی مشتق از پرده آمنیوتیک می تواند بعد از پیوند برای درمان بیماری های شبکیه سودمند باشد
تیمی از محققین کره جنوبی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک انسانی جفت را به یک موش آزمایشگاهی مدل برای رتینوپاتی القاشده به وسیله اکسیژن با موفقیت پیوند کرده اند. این تیمار موجب سرکوب آنژیوژنز غیر طبیعی می شود که دلیل بسیاری از بیماری های چشمی مانند رتینوپاتی دیابتی و دژنراسیون ماکولای وابسته به سن است. به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، محققین گزارش کرده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک با موفقیت به شبکیه مهاجرت کرده و به دلیل این که این سلول ها فاکتورهای رشد ترشح می کنند، قادر خواهند بود که رگزایی های جدید درون شبکیه را سرکوب کنند. مطالعات پیشین نشان داده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی توانایی بالایی در تبدیل شدن به انواع سلول ها دارند و می توانند پاسخ ایمنی را تعدیل کرده و هم چنین التهاب موضعی را کاهش دهند.
این سلول ها را از بسیاری از انواع بافت ها مانند چربی، تاندون، خون بند ناف، مغز استخوان و ... می توان جداسازی کرد. مطالعات نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی که از جفت انسانی جداسازی شده اند از نظر داشتن فاکتورهای رشد غنی تر از سایر منابع سلولی هستند. سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک، در مقایسه با سایر منابع دیگر سطوح بالایی از فاکتورهای رشد ویژه مانند TGF-β و سیتوکین ها را دارا هستند. فاکتورهای رشد سودمندی که به وسیله سلول های بنیادی مشتق از جفت ترشح می شوند شامل VEGF و PEDF است. در این مطالعه، محققین سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک را از طریق تزریق درون صفاقی مورد استفاده قرار دادند. تشخیص سلول های پیوند شده در شبکیه، توانایی آن ها به مهاجرت از ناحیه تزریق به بافت آسیب دیده را نشان داد.
سد خونی مغزی، تراوش مولکول ها و سلول ها از سیستم گردش خون به سیستم عصبی مرکزی را محدود می کند. اثبات این که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک قادر به عبور از سد خونی مغزی هستند، امری حیاتی برای تایید این مطلب است که این سلول ها برای درمان رتینوپاتی ضروری هستند. محققین به این نتیجه رسیده اند که اگرچه برای اثبات اثر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک روی بیماری های نئووسکولار احتیاج به مطالعات بیشتر دارد اما اطلاعات جمع آوری شده از این مطالعه، دیدگاه های جدیدی را در مورد مکانیسم های اثرات درمانی این سلول ها ارائه می دهد.