انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

نسخه‌ی کامل: : تبدیل شیمیایی سلول های گلیالی به نورون ها
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
سلول های آستروگلیالی بعد از تیمار با کوکتیلی از ریزمولکول های در آزمایشگاهی در دانشگاه Penn State، به نورون هایی با آکسون ها و دندریت های بلند تبدیل شدند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalnewstoday، برای اولین بار محققین از کوکتیلی از ریز مولکول ها برای تبدیل سلول های مغزی انسانی به نام سلول های آستروگلیالی، برای ایجاد نورون های دارای عملکرد برای ترمیم مغزی استفاده کرده اند. این تکنولوژی جدید راه را برای تکوین آینده داروهایی که به صورت قرص مصرف می شوند و نورون ها را ترمیم می کنند و عملکرد مغزی را در آسیب های مغزی احیا می کنند، باز می کند. مطالعات گذشته مانند سلول درمانی های متداول، نیازمند جراحی های مغزی است و در نتیجه علاوه براین که روشی تهاجمی محسوب می شوند، با خطر رد پیوند نیز مواجه هستند. اما در این مطالعه محققین می گویند که کوکتیلی از ریزمولکول ها را شناسایی کرده اند که می تواند سلول های آستروگلیالی را  ظرف مدت هشت تا 10 روز بعد از تیمار به سلول های شبه نورونی تبدیل کنند. نورون هایی که محققین بازبرنامه ریزی کردند برای بیش از پنج ماه در کشت سلول زنده ماندند و ایجاد شبکه های سیناپسی دارای عملکرد می کنند. هم چنین، محققین نورون های انسانی بازبرنامه ریزی شده را به مغز موش های زنده تزریق کردند. در آن جا، این سلول ها به درون مدارهای عصبی الحاق شده برای حداقل یک ماه زنده ماندند. سنتز و بسته بندی ریزمولکول ها به صورت قرص های دارویی آسان نیست اما درمقایسه با سایر روش های مورد استفاده، روش مطمئن تری به حساب می آیند. مغز دارای نورون های و سلول های گلیالی است که سلول های آستروگلیالی جزء این دسته محسوب می شوند. سلول های آستروگلیالی سالم، نورون ها را احاطه و پشتیبانی می کنند و وظیفه غذارسانی و اکسیژن رسانی به نورون ها را به عهده دارند. در زمان آسیب مغزی، این سلول های آستروگلیالی تکثیر شده و ایجاد بافت اسکار آستروگلیالی می کنند که موجب بلوک کردن ارتباطات عصب به عصب می شود. در این مطالعه محققین دریافتند که اضافه کردن ریزمولکول ها در توالی های خاص، سلول های آستروگلیالی انسانی را به سلول های پهن و چند وجهی شبه نورونی تبدیل می کند. این نورون ها ایجاد شده به طریقه شیمیایی، قابل مقایسه با نورون های طبیعی و دارای قدرت فعالیت الکتریکی و آزادسازی نوروترانسمیترها هستند.