انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

نسخه‌ی کامل: نقاشی کودکان چگونه تفسیر میشود
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
 امروزه روانشناسان از ابزارهای مختلفی برای ارزیابی وضعیت روانی کودک و تشخیص مشکل او بهره میگیرند. نقاشی یکی از این ابزارهاست. به این ترتیب که روانشناس در مراجعه کودکی که مشکلی رفتاری و.. دارد، با بررسی نقاشی های پیشین و تست نقاشی حضوری او، به ارزیابی جامعی از وضعیت روانی او و خانواده میرسد. والدین نابینا نیز می توانند با اطلاع از این روش و کمک گرفتن از سایرین، به موقع متوجه شروع اختلال در کودک شوند یا از خلال نقاشی های او، صحبت های او را بشنوند. در زیر به برخی از این تفسیرها اشاره می کنیم. زیاد بودن دکمه ها در لباس آدمک ترسیم شده نشانه کمبود اعتماد به نفس در کودک است، وجود حیوانات در نقاشی بیانگر حس طبیعت گرایی کودک است، ابر در نقاشی کودک سمبل مادر و خورشید سمبل پدر است، اشکال نوک تیز و خطوط شکسته بیانگر خشونت در زندگی است، پشت سر هم و ردیف بودن اشکال رسم شده مانند جوجه های یک مرغ به دنبال او نشانگر استعداد ریاضی کودک است، با توجه به عناصر رسم شده در یک سوم پایین نقاشی میتوان به احساس کودک در گذشته اش پی برد، با توجه به عناصر رسم شده در یک سوم وسط نقاشی به احساس کودک در زمان حال می توان پی برد، عناصر رسم شده در یک سوم بالای نقاشی نشانه احساس کودک به آینده خود است، خطوط نازک و هماهنگ در نقاشی کودک نشان دهنده سازگاری کودک است، خطوط کوچک و فشرده، نشانه ناراحتی درونی کودک است. خطوط مارپیچ نشانه پرخاش گری در کودک است. خطوط نازک و ملایم، احساسات عاطفی کودک را میرساند. خطوط کوتاه، خجالتی بودن و خطوط کم رنگ، کمبود جوش و خروش را می رساند. اگر در صفحه نقاشی بیشتر از نصف صفحه خالی بماند و نقاشی کوچک باشد، نشانه اعتماد به نفس پایین کودک است. اگر کودک مرتب نقاشی کند و پاک کند نشانه ترس و اضطراب درونی اوست. اگر کودک در و پنجره ای برای خانه نکشد، نشانه وابستگی شدید به مادر است. بهترین نقاشی که نشانه روان سالم در کودک است، کشیدن خانه با دودکش و پنجره و در و پرده و آنتن است. خورشید در نقاشی کودک، نماد پدر است. خورشید با چشم و ابرو رابطه خوب با پدر را میرساند و خورشید سیاه، تیرگی رابطه با پدر را میرساند. اگر کودک آدمکی را نقاشی کند، سر بزرگتر از بدن، ناسازگاری کودک را میرساند. سر به تنهایی بدون بدن، اضطراب را میرساند. کودکان غمگین و گوشه گیر معمولاً نقاشی هایشان را متمایل به سمت چپ کاغذ می کشند و بچه هایی که خط خطی هایشان را در مرکز کاغذ قرار میدهند، معمولاً بر احساساتشان توجه و تمرکز بیشتری دارند. بچه هایی که در زندگی با مشکلات بیشتری مواجه اند، مثل بچه های طلاق معمولاً در نقاشی هایشان بیشتر از 3 رنگ استفاده نمی کنند و اغلب اوقات، یکی از این 3 رنگ نیز بنفش است که علاقه کودکان به این رنگ، گویای اضطراب آنها است.