انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

 سلریس جیمز ۴۱ ساله دچار آب مروارید شدیدی بود که به مرور قدرت بینایی‌اش را کم کرد تا حدی که مجبور بود برای نقاشی٬ بوم خود را لمس کند.سلریس جیمز ۴۱ ساله دچار آب مروارید شدیدی بود که به مرور قدرت بینایی‌اش را کم کرد تا حدی که مجبور بود برای نقاشی٬ بوم خود را لمس کند. ماه گذشته دکتر گیلرمو آمسکوآ بر روی چشم این هنرمند عملی انجام داد و این عمل تا حد زیادی باعث بهتر شدن قدرت دید او شد.پیش از عمل آقای جیمز، پرتره‌ای از خود کشیده بود و حالا برای نخستین بار او می‌تواند بعد از عمل آن را ببیند.زمانی که مادر سلریس در دوران بارداری مبتلا به سرخجه شد، این قضیه شدیدا بر نوزادش تأثیر گذاشته و باعث شد که سلریس نابینا و ناشنوا به دنیا بیاید. او در دوران کودکی الفبا را نزد خود آموخت و به خاطر مشکل ناتوانی‌اش، نتوانست یاد بگیرد که چگونه به طور مؤثری با دیگران ارتباط برقرار کند و در عوض احساساتش را از طریق طراحی و نقاشی بیان می‌کرد.او در صفحه‌ی فیسبوکش نوشته است: بزرگترین محدودیت در دوران مدرسه برایم این بود که هرگز نتوانستم یک روش قاعده‌مند برای ارتباط برقرار کردن یاد بگیرم». با توجه به اینکه در دوران مدرسه نمی‌توانست به خاطر ناشنوایی شدیدش به خوبی صحبت کند و از طرفی زبان اشاره هم نمی‌دانست٬ تنها قادر بود با انجام حرکات یا از طریق طراحی‌هایش با دیگران ارتباط برقرار کند. او در تمام دوران مدرسه٬ فردی بسیار خونگرم و مشتاق یادگیری بود و رفتارهایی که از خود نشان می‌داد، به هیچ عنوان رفتارهای بچه‌ای نبود که مشکلات احساسی یا رفتاری داشته یا از ناتوانی جسمی رنج می‌برد.پزشکان می‌گویند: ما امیدواریم با بهبود بینایی و شنوایی و مهارت‌های ارتباطی و البته کمک مادرش بتوانیم کاری کنیم که سلریس بتواند به زندگی با امید بیشتری ادامه دهد.