1394 / 10 / 28، 03:58 عصر
خداوند متعال برای عده‌ای روزی را گشایش می‌دهد و برخی را در تنگنا قرار می‌دهد، در واقع کم و زیاد شدن روزی از آزمون‌های الهی است، اما گاه اشتباهات انسان و عدم برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری مناسب و همچنین انجام برخی کارها که روزی را کاهش می دهد و غفلت از برخی امور که باعث افزایش روزی می‌شود، موجب می‌شود تا آدمی نسبت به خدا بدگمان شده و زبان به اعتراض گشوده و بگوید چرا فلانی به زیارت رفت و خانه چنین و چنان خرید، اما من مستاجرم و به خانه خدا مشرف نشدم، در ادامه به برخی عوامل افزایش روزی اشاره می‌شود:
در آیات و روایات یک سلسله عوامل به عنوان افزایش روزی شمرده شده است که اگر کسی آن‌ها را انجام دهد، روزی او افزایش می‌یابد، از سوی دیگر یک سلسله عوامل نیز هستند که به عنوان اسباب کاهش رزق به شمار می‌آمده‌اند.
آنچه باید بدان توجه داشت این است که این عوامل افزایش روزی علت تامه برای وسعت رزق نیستند، بلکه مقتضی هستند، یعنی خود به خود و به تنهایی موجب افزایش روزی نمی‌شوند، بلکه باید علاوه بر انجام دادن مقتضی و فراهم شدن شرایط لازم، از مرتکب شدن اسباب کاهش رزق بر حذر بود تا بعد از وجود مقتضی و فقدان مانع، افزایش روزی بر آن عمل مترتب شود، چه بسا شخصی عوامل افزایش روزی را به جا می‌آورد، ولی از سویی دیگر از اسباب کاهش رزق خود را برحذر نمی‌دارد، طبیعی است که این فرد به نتیجه نخواهد رسید.
1- تقوا و پرهیزکاری
2- شکر و سپاسگزاری
3-صدقه دادن
4- صله رحم
5- ازدواج
6- استغفار
7- ذکر و دعا بین الطلوعین
8- احسان و نیکی
9- خط خوب
10- نماز
تقوا و پرهیزکاری نشانه اطاعت از پروردگار است که فرد را به شکرگزاری ترغیب می‌کند، از قبل دریافت نعمات الهی به بندگان صدقه می‌دهد، سنت الهی مبنی بر ازدواج را به دیده منت می‌نهد و با اقوام صله رحم می‌کند، بر کم‌کاری‌های خود در مسیر بندگی استغفار می‌کند و با تضرع پنهانی در دل شب به راز و نیاز با معبود بی‌نیاز مشغول می‌شود، کلام خدا را می‌خواند که فرموده«وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ ...»، از همین رو به بندگانش احسان و نیکی روا می‌دارد و با خط خوب خود سطر اول زندگی و برنامه سعادت را با «عجلوا بالصلاة» زینت می‌دهد.
در آیات و روایات یک سلسله عوامل به عنوان افزایش روزی شمرده شده است که اگر کسی آن‌ها را انجام دهد، روزی او افزایش می‌یابد، از سوی دیگر یک سلسله عوامل نیز هستند که به عنوان اسباب کاهش رزق به شمار می‌آمده‌اند.
آنچه باید بدان توجه داشت این است که این عوامل افزایش روزی علت تامه برای وسعت رزق نیستند، بلکه مقتضی هستند، یعنی خود به خود و به تنهایی موجب افزایش روزی نمی‌شوند، بلکه باید علاوه بر انجام دادن مقتضی و فراهم شدن شرایط لازم، از مرتکب شدن اسباب کاهش رزق بر حذر بود تا بعد از وجود مقتضی و فقدان مانع، افزایش روزی بر آن عمل مترتب شود، چه بسا شخصی عوامل افزایش روزی را به جا می‌آورد، ولی از سویی دیگر از اسباب کاهش رزق خود را برحذر نمی‌دارد، طبیعی است که این فرد به نتیجه نخواهد رسید.
1- تقوا و پرهیزکاری
2- شکر و سپاسگزاری
3-صدقه دادن
4- صله رحم
5- ازدواج
6- استغفار
7- ذکر و دعا بین الطلوعین
8- احسان و نیکی
9- خط خوب
10- نماز
تقوا و پرهیزکاری نشانه اطاعت از پروردگار است که فرد را به شکرگزاری ترغیب می‌کند، از قبل دریافت نعمات الهی به بندگان صدقه می‌دهد، سنت الهی مبنی بر ازدواج را به دیده منت می‌نهد و با اقوام صله رحم می‌کند، بر کم‌کاری‌های خود در مسیر بندگی استغفار می‌کند و با تضرع پنهانی در دل شب به راز و نیاز با معبود بی‌نیاز مشغول می‌شود، کلام خدا را می‌خواند که فرموده«وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ ...»، از همین رو به بندگانش احسان و نیکی روا می‌دارد و با خط خوب خود سطر اول زندگی و برنامه سعادت را با «عجلوا بالصلاة» زینت می‌دهد.