1395 / 3 / 1، 10:41 صبح
تغییرات مربوط به سن در پانکراس انسانی تعیین می کند که چگونه بدن ما به بالا رفتن یا پایین آمدن سطح قند خون در سراسر زندگی ما پاسخ دهد و می تواند ایجاد دیابت در ما را تحت تاثیر قرار دهد. اما از آن جایی که بافت پانکراس انسانی به راحتی در دسترس نیست مطالعه این فرایند ها براحتی امکان پذیر نیست.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل ازmedicalxpress، محققین دانشگاه استنفورد برای اولین بار الگوهای بیان ژن را در سلول های تولید کننده انسولین و سایر سلول های پانکراسی در تعدادی اهداکننده مرده بین 6 ماه تا 66 سال مقایسه کرده اند. آن ها تفاوت های معناداری را در الگوهای بیان ژن و مدیفیکاسیون های DNA بین اهداکننده های کمتر از 9 سال و بزرگ تر از 28 سال مشاهده کردند. آن ها در این مطالعه بر اهمیت دو ژن تاکید داشته اند که پیش از این نقش مستقیم آن ها در عملکرد پانکراس شناسایی نشده بود. هم چنین آن ها نشان دادند که تکوین و بلوغ پانکراس در طی دهه اول زندگی فرد ادامه پیدا می کند.. همان طور که گفته شد، در این مطالعه محققین دو پروتئین را شناسایی کرده اند هرگز پیش از این تصور نمی شد که نقش مستقیمی در عملکرد پانکراسی داشته باشند اما به نظر می رسد که بیان آن ها با افزایش سن بالا می رود. افزایش بیان این پروتئین ها به نام های SIX2 و SIX3 در سلول های تولید کننده انسولین اهداکننده های جوان تر حاکی از توانایی بالاتر این افراد در پاسخ دهی به افزایش قند خون است. نکته جالب دیگر در مورد SIX2 و SIX3 این است که این پروتئین ها را در سلول های بتای موشی نمی توان مشاهده کرد و این سلول ها تنها در سلول های انسانی وجود دارند. این یافته ها می تواند برای تست درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی روی افراد دیابتی موثر باشد.