انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران

نسخه‌ی کامل: :قوز قرنیه وعوامل موثر در ایجاد آن
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
قوز قرنیه یک بیماری دو طرفه غیر التهابی است که به صورت اتساع و برجسته‌تر شدن قرنیه بروز می‌کند. میزان بروز آن در جامعه حدود یک در دو هزار نفر است،هر چند که فرم مخفی آن(Forme fruste) ممکن است شایع‌تر باشد.به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی شبکیه(آرپی،لبر و اشتارگات)در ایران"دکتر سید جواد‌هاشمیان، متخصص چشم  و فوق تخصص پیوند قرنیه و جراحی عیوب انکساری گفت: قوز قرنیه با افزایش پیشرونده قوس قرنیه همراه با نازک شدن راس قرنیه و ایجاد آستیگماتیسم نامنظم مشخص می‌شود. در فرم پیشرفته آن یک برجستگی مخروطی شکل در سطح قرنیه ایجاد می‌شود. قوز قرنیه معمولا در دوره نوجوانی و جوانی از سن ۱۰ تا ۲۰ سالگی ظاهر و تا دهه سوم و چهارم زندگی پیشرفت می‌کند و پس از آن روند بیماری یا متوقف می‌شود یا پیشرفت آن بسیار کند می‌شود.
وی ادامه داد: هم در خاورمیانه و هم در ایران بیماری قوز قرنیه شایع است، این اتفاق می‌تواند به دلیل شرایط آب و هوایی، حسایست‌های چشمی، سابقه حساسیت در خانواده مثل کهیر، آسم و حساسیت‌های بهاره چشم باشد که باعث تسهیل در روند بروز بیماری می‌شوند.
متخصص چشم پزشکی اضافه کرد: مالش‌های طولانی مدت چشم به صورت مکانیکی(مداوم) می‌تواند باعث ایجاد قوز قرنیه شود. بیماری‌های پوستی و بافت همبند و اختلالات کروموزومى نیز می‌توانند همراه این بیماری باشند.
هاشمیان اضافه کرد: این بیماری از لحاظ بالینی می‌تواند بدون علامت و فقط با بروز نزدیک بینی خفیف شروع و با پیشرفت بیماری دچار آستیگماتیسم و کاهش دید شود، با عینک دید در مراحل ابتدایی اصلاح می‌شود اما برای تعیین اینکه بیماری در مرحله پیشرفته است یا نه نیاز به معاینات مداوم چشم است.
عضو هیات علمی‌دانشگاه علوم پزشکی ایران، گفت: بنابراین در بیمارانی که دچار تغییرات پیش‌رونده در شماره عینک در سنین بلوغ همراه با نزدیک‌بینی هستند، حتما از این لحاظ باید بررسی شوند. این بیماری در مراحل اولیه بالینی علائمی‌ندارد اما با توپوگرافی سطح قرنیه یا ارزیابی کامل‌تر قرنیه می‌توان مراحل بیماری را مشخص کرد.
وی با اشاره به راه‌های درمان این بیماری افزود: در مراحل اولیه درمان از لحاط بینایی تجویز عینک در مراحل پیشرفته تر لنزهای تماسی است منوط براینکه بیماری متوقف شود. برای عدم پیشرفت بیماری، بیمار باید از سوی متخصص چشم معاینه شود. ضمن اینکه برای توقف پیشرفت بیماری عمل تقویت ساختار قرنیه با (کراس لینکینگ قرنیه) باید انجام شود.
هاشیمان یادآور شد: براین‌اساس در مراحل پیشرفته‌تر اگر دید بیمار با عینک و لنز اصلاح نشود نیاز به اقدامات جراحی است و اعمال جدیدی شامل کارگذارى رینگ در ضخامت قرنیه که به کمک لیزر فمتوسکندانجام می‌شود و با هدف اصلاح و منظم شدن قرنیه و بهبود کیفیت دید انجام می‌شود، همچنین کارگذارى لنزهاى داخل چشمى جدید در مواردی‌که دید با عینک خوب باشد و مایل به رهایى از عینک باشد از روش‌هاى جدید است. اگر در مراحل پیشرفته‌تر باشد نیاز به عمل پیوند قرنیه با روش‌های پیوند لایه‌ای خواهد بود.
فوق تخصص پیوند قرنیه و جراحی عیوب انکساری تاکید کرد: در مواردی که بیماری مشخص و ایجاد شده باشد با تصویری‌برداری امکان تشخیص آن وجود دارد اما در مراحل اولیه که ممکن است علائم مخفی باشد، معاینات پیگیر باید هر شش ماه صورت گیرد./