1393 / 9 / 15، 12:36 عصر
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: نانو داروی سیناکورکومین در سراسر کشور توزیع شد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از باشگاه خبرنگاران، دکتر تفقدی اظهار داشت : توزیع نانو داروی سیناکورکومین پس از کسب مجوزهای لازم از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از مهر در دو استان کشور آغاز شد و به تدریج با توزیع آن در استانهای مختلف کشور هم اکنون توزیع آن در سراسرکشور صورت گرفته است .
وی افزود: کورکومین به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدانت، ضد تکثیر سلولی، ضد تهاجمی، ضدآنژیوژنیک، است که دکتر محمودرضا جعفری استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد پس از سالها پژوهش و تحقیق موفق شده است ماده مؤثر(کورکومین) موجود در گیاه زردچوبه را به یک نانوداروی خوراکی تبدیل کند.
دکتر جعفری محقق این پروژه نیز ، در تشریح جزئیات علمی تأثیر فناوری نانو بر افزایش اثرگذاری این دارو گفت: کورکومین (دی فرولوئیل متان) یک پلی فنل و جزء فعال گیاه پایاست که با نام زردچوبه شناخته میشود و در هندوستان، جنوب شرق آسیا ، چین و مناطق گرمسیرآسیا کشت داده میشود که مهمترین آثار بیولوژیکی زردچوبه و کورکومین شامل ضدالتهابی ، ضدتوموری و آنتی اکسیدانی آنهاست. وی خاطر نشان کرد بر اساس کارآزماییهای بالینی کورکومین میتواند در بیماریهایی چون کولیت اولسراتیو، بیماری روده ملتهب، سرطان کولون، سرطان پانکراس، هیپرکلسترمی، آترواسکلروز، التهاب پانکراس، پسوریازیس، آرتریت روماتوئید و بیماریهای التهابی چشم نظیر کاتاراکت نقش درمانی بالقوهای داشته باشد.
وی افزود: کورکومین به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدانت، ضد تکثیر سلولی، ضد تهاجمی، ضدآنژیوژنیک، است که دکتر محمودرضا جعفری استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد پس از سالها پژوهش و تحقیق موفق شده است ماده مؤثر(کورکومین) موجود در گیاه زردچوبه را به یک نانوداروی خوراکی تبدیل کند.
دکتر جعفری محقق این پروژه نیز ، در تشریح جزئیات علمی تأثیر فناوری نانو بر افزایش اثرگذاری این دارو گفت: کورکومین (دی فرولوئیل متان) یک پلی فنل و جزء فعال گیاه پایاست که با نام زردچوبه شناخته میشود و در هندوستان، جنوب شرق آسیا ، چین و مناطق گرمسیرآسیا کشت داده میشود که مهمترین آثار بیولوژیکی زردچوبه و کورکومین شامل ضدالتهابی ، ضدتوموری و آنتی اکسیدانی آنهاست. وی خاطر نشان کرد بر اساس کارآزماییهای بالینی کورکومین میتواند در بیماریهایی چون کولیت اولسراتیو، بیماری روده ملتهب، سرطان کولون، سرطان پانکراس، هیپرکلسترمی، آترواسکلروز، التهاب پانکراس، پسوریازیس، آرتریت روماتوئید و بیماریهای التهابی چشم نظیر کاتاراکت نقش درمانی بالقوهای داشته باشد.