از همین حالا می‌توانید تمرین کنید کارهایی را انجام دهید که موجب آرامش شما می‌شود. بسیاری از افراد به دنبال آرامش می‌گردند اما یا نمی‌دانند چگونه به آن برسند یا حاضر نیستند نیاز خود به برخی رفتارهای ناسالم و نا آرامی را کنار بگذارند.
این را مطمئن باشید که اگر آرامش می‌خواهید باید رفتارهای ناسالم را که آرامش شما را بر هم می‌زنند، ترک کنید. می‌توانید به کمک یک مشاور کاردان این رفتارها را ریشه یابی و رفع نمایید. و اما، انسانهایی که آرامش دارند چه کارهایی انجام می‌دهند که موجب آرامش آنها می‌شود؟
صبح‌ها یک زندگی نو را شروع می‌کنند
انسانهایی که آرامش دارند هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوند می‌دانند که گذشته مرده است! آنها می‌دانند که امروز از نو متولد شده‌اند و زندگی جدیدی را آغاز کرده‌اند. آنها می‌دانند که امروز روز دیگر با فرصت‌های دیگری است. آنها روز خود را با امید شروع می‌کنند، نه با آنچه که دیروز دستگیرشان شده بوده است.
می‌دانند که راه‌های بهتری هم برای زندگی کردن وجود دارد.
انسانهایی که آرامش دارند می‌دانند که زندگی فقط یک روش ندارد، می‌دانند که هزاران روش دیگر برای داشتن زندگی بهتر وجود دارد، پس تعصب و مقاومت را کنار گذاشته و روش‌های دیگر را امتحان می‌کنند. اما انسانهایی که همیشه در اضطراب و غم به‌سر می‌برند انسانهایی هستند که مقاومت زیادی درون آنها است و اغلب فکر می‌کنند باید همان روشی را که باعث رنجش آنها می‌شود ادامه دهند و حتی تصور کردن مسیرهای دیگر نیز برای آنها دشوار است.
کمتر پشت سر دیگران حرف می‌زنند!
یکی از مواردی که باعث افزایش آرامش در ما می‌شود این است که کمتر پشت سر دیگران صحبت کنیم. غیبت کردن از دیگران نا خودآگاه سیستم آرامش هر انسانی را به‌هم می‌ریزد و در او استرس ایجاد می‌کند. حتما بسیار شنیده‌اید یا شاید هم خودتان بارها بیان کرده باشید که «استرس دارم اما نمی‌دانم چرا!» علاوه‌بر دلایل دیگر که برای استرس بی دلیل وجود دارد، صحبت کردن پشت سر دیگران نیز موجب افزایش استرس ظاهرا بی دلیل و کاهش انرژی در ما می‌شود. انسان‌های پر آرامش هم ممکن است گاهی پشت سر دیگران حرف بزنند اما درصد آن نسبت به دیگران بسیار بسیار کمتر است.
کمتر مسائل را قطب بندی می‌کنند.
افرادی که دائما در حال قطب‌بندی امور و دیگران به طبقه‌ها یا به خوب و بد هستند آرامش کمتری دارند. افرادی که آرامش دارند بیشتر شاهد و ناظر وقایع و دیگران هستند. برخی از افراد هر وقت که با دیگران مواجه می‌شوند شروع به دسته بندی آنها به خوب یا بد، زیبا یا زشت، دوست داشتنی یا غیر دوست داشتنی و... می‌کنند. حتی برخی از افراد دائما در حال بررسی ظاهر دیگران هستند. چنین کارهایی انرژی ذهنی ما را می‌بلعد و زمانی که انرژی ذهنی خود را از دست بدهیم استرس در ما افزایش می‌یابد، آرامش خود را از دست می‌دهیم، بیمار می‌شویم، روابط اجتماعی ما ناسالم می‌شود و در نهایت به پیری یا مرگ زودرس دچار می‌شویم! به همین سادگی!!
برای از بین بردن نقاط ضعف خود قدم بر می‌دارند.
افراد زیادی هستند که از وضعیت خود شکایت می‌کنند اما افراد کمی وجود دارند که حاضر هستند حقیقتا برای تغییر خود قدم بردارند. برخی در واکنش به شرایط نابسامان گله و شکایت یا فرافکنی به دیگران را انتخاب می‌کنند، آنها ادعا می‌کنند که حاضر هستند برای تغییر خود هر قدمی بردارند اما زمانی که به عمل کردن می‌رسند، حاضر نیستند رفتارهای ناسالم خود را کنار بگذارند. چنین افرادی هیچ گاه تغییر نمی‌کنند و کمتر روی آرامش را می‌بینند!افرادی که آرامش دارند در واقع برای آرامش داشتن قدمی برمی‌دارند. آنها آنچه که موجب بر هم خوردن آرامش در آنها می‌شود را شناسایی کرده و برای رفع آن اقدام می‌کنند. آنها این اصل را می‌دانند که: «یا اقدام کن یا حق شکایت کردن نداری!»
توقع کمتری دارند.
یکی از مواردی که آرامش ما را به شدت بر هم می‌ریزند «توقعات» ما هستند. افرادی که توقع زیادی از زندگی، دیگران و از خود دارند آرامش خود را از دست می‌دهند. «توقع‌های ما رنجش‌های از پیش تعیین شده ما هستند.» افرادی که آرامش زیادی دارند توقعات ناسالم و افراطی خود را شناسایی و رفع کرده‌اند. آنها در روابط خود با خود و با دیگران حد و مرزهای سالمی دارند و به آن حد و مرزها پایبند هستند. آنها کمتر دچار بازی‌های رابطه می‌شوند و اصل آنها بر یکرنگی (ناشی از عدم ترس از خود بودن)، صراحت و صداقت است.
آنها نیازی ندارند که قربانی واقع شوند.
برخی از افراد دیگران را قربانی بازی‌های خود می‌کنند تا خود نیز قربانی واقع شوند، آنگاه بانگ توقعات خود را سر می‌دهند که هم باعث بر هم خوردن آرامش خود می‌شوند و هم آرامش دیگران را بر هم می‌زنند. آنها نیاز دارند که همیشه مظلوم و قربانی باقی بمانند و تمام رفتارها و انتخاب‌های آنها بر اساس همین نیاز شکل می‌گیرد. افراد قربانی یکی از رنج آورترین افراد در جامعه هستند. آنها نه تنها خود را عذاب می‌دهند (و لذت می‌برند) بلکه اطرافیان خود را نیز عذاب می‌دهند. امروز تصمیم بگیرید که «نیاز به قربانی بودن» را رها کنید.
هم خود و هم دیگران را تحسین و تشویق می‌کنند.
این افراد انرژی بخش خود و دیگران هستند. آنها می‌دانند که «تسهیم احساس خوب یعنی افزایش احساس خوب»، همچنین، می‌دانند که «هر انسانی نیاز دارد که مورد تحسین و تشویق قرار بگیرد و برای تقویت رفتارهای مثبت بهتر است نقاط مثبت دیگران را تحسین و تشویق کنیم»، بنابراین، این حالت مثبت را نه از خود دریغ می‌کنند و نه از دیگران. فراموش نکنیم که زیبایی‌ها را باید تحسین و تشویق کرد.
