1395 / 8 / 16، 02:00 عصر
بیماری های سیستم عصبی مرگزی ممکن است خود را به صورت تغییرات پاتولوژیک در شبکیه چشم نشان دهند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، محققین فنلاندی نشان داده اند که تغییرات شبکیه ممکن است زودتر از تغییرات مغزی نشان داده شود. یافته های بدست آمده در مطالعات موشی پیشنهاد می کند که ارزیابی های چشم می تواند به عنوان ابزار غربالگری غیر تهاجمی برای بیماری های مغزی انسان مورد استفاده قرار گیرد.
شبکیه یک بافت حس کننده نور در انتهای چشم است که می توان آن را بخش داخلی سیستم عصبی مرکزی دانست. طی تکوین جنینی، این بافت به عنوان بخشی از مغز بالغ می شد و عصب دهی شدن آن مانند چیزی است که در مورد مغز اتفاق می افتد. در این مطالعه جدید دگتر هنری لینونن به بررسی ناهنجاری های عملکردی شبکیه با استفاده از مدل های موشی بیماری های سیستم عصبی مرکزی پرداخت. دو تکنیک الکترورتینوپاتی(ERG) و VEP برای این منظور استفاده شدند. این روش ها برای تست نسبت های بینایی مختلف در مدل های موشی مهندسی ژنتیک شده مجزا، از بیماری های سیستم عصبی مرکزی مورد استفاده قرار گرفتند. در مطالعه روی مدل های موشی برای بیماری های هانتینگتون، آلزایمر و لیپوفوشینوز سروئید عصبی صورت گرفت، شواهد مختلفی بدست آمد که حاکی از تغییرات پاتولوژیک در شبکیه و ارتباط آن با بیماری های مغزی بود. در هر سه مدل موشی برای بیماری های سیستم عصبی مرکزی که از نظر فنوتیپ، سن و سرعت پیشرفت علایم بیماری متفاوت بودند، تغییرات عملکردی در شبکیه مشاهده شد که با هر بیماری مناسبت داشت. محققین براین باورند که تکوین یک ابزار غربالگری موثر، ایمن و مقرون به صرفه برای بیماری های سیستم عصبی مرکزی با نمود این بیماری های در سایر ارگان ها می تواند بسیار جالب توجه و تاثیر گذار باشد.
شبکیه یک بافت حس کننده نور در انتهای چشم است که می توان آن را بخش داخلی سیستم عصبی مرکزی دانست. طی تکوین جنینی، این بافت به عنوان بخشی از مغز بالغ می شد و عصب دهی شدن آن مانند چیزی است که در مورد مغز اتفاق می افتد. در این مطالعه جدید دگتر هنری لینونن به بررسی ناهنجاری های عملکردی شبکیه با استفاده از مدل های موشی بیماری های سیستم عصبی مرکزی پرداخت. دو تکنیک الکترورتینوپاتی(ERG) و VEP برای این منظور استفاده شدند. این روش ها برای تست نسبت های بینایی مختلف در مدل های موشی مهندسی ژنتیک شده مجزا، از بیماری های سیستم عصبی مرکزی مورد استفاده قرار گرفتند. در مطالعه روی مدل های موشی برای بیماری های هانتینگتون، آلزایمر و لیپوفوشینوز سروئید عصبی صورت گرفت، شواهد مختلفی بدست آمد که حاکی از تغییرات پاتولوژیک در شبکیه و ارتباط آن با بیماری های مغزی بود. در هر سه مدل موشی برای بیماری های سیستم عصبی مرکزی که از نظر فنوتیپ، سن و سرعت پیشرفت علایم بیماری متفاوت بودند، تغییرات عملکردی در شبکیه مشاهده شد که با هر بیماری مناسبت داشت. محققین براین باورند که تکوین یک ابزار غربالگری موثر، ایمن و مقرون به صرفه برای بیماری های سیستم عصبی مرکزی با نمود این بیماری های در سایر ارگان ها می تواند بسیار جالب توجه و تاثیر گذار باشد.