قابل توجه مهمانان بازدید کننده:
با اتخاذ تدابیر و ارائه اعلام شماره حساب بانکی که در ذیل به آن اشاره شده با حفظ ارزش ها و كرامات والای انسانی و تكیه بر مشاركت و همكاری نزدیك شما اعضاء و بازدیدکنندگان درحمایت وکمک به تأمین حداقل نیازهای اساسی این قشر کم بینا، نابینا وكم درآمد، ماراحمایت ویاری نمائید.
شماره حساب کارت شتاب بانک رفاه کارگران به شماره: 5894631500966528 به نام حاج آقا ابراهیمی وجوه خود را واریز نمائید.
««در صورت ثبت نام دراین انجمن حتما ازنام کاربری فارسی استفاده نمائید (انتخاب نام کاربری با زبان انگلیسی تائید و فعال نمیگردد) جهت تائید و فعال سازی نام کاربری خود با شماره 09389502752 بنام محسن سروش راس ساعت 10 الی 11صبح بجز روزهای تعطیل تماس حاصل نمائید.»»
ایمیل انجمن: FORUM.RPSIRAN.IR@GMAIL.COM
محققین مدرسه پزشکی دانشگاه کالیفرنیا اعلام کرده اند که توانسته اند با کمک محققین ژاپنی، با موفقیت از نورون های مشتق از سلول های بنیادی برای بازسازی بافت آسیب دیده مسیرهای قشری نخاعی رت ها استفاده کنند و این امر عملکرد عصبی آن ها را احیا کرد.به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، انشعابات قشری نخاعی مهمترین سیستم حرکتی در انسان است و آسیب به آن می توان عملکردهای حرکتی مختلفی را در بدن مختل کند. تاکنون گزینه درمانی موثری برای بازسازی موفقیت آمیز این آسیب وجود نداشته است. در این مطالعه محققین از نورون های مشتق از سلول های بنیادی برای بازسازی این سیستم استفاده کردند. در این مطالعه آن ها سلول های پیش ساز عصبی چند توان را به جایگاه آسیب نخاعی در رت ها پیوند کردند. سلول های بنیادی به نورون های موجود در طناب نخاعی تمایز یافتند و ایجاد سیناپس های دارای عملکردی کردند که حرکات اندام حرکتی جلویی را در رت ها بهبود بخشید. این امر، باور قدیمی که نورون های قشری نخاعی مکانیسم های داخلی مورد نیاز برای بازسازی را ندارند، رد می کند. مطالعات گذشته به دنبال درمان های مختلفی که برای آسیب نخاعی انجام دادند ریکاوری های عمکلردی را گزارش دادند اما هیچ کدام از آن ها بازسازی آکسون های قشری نخاعی را گزارش نکرده بودند. مسیر قشری نخاعی از قشر مغز به طناب نخاعی کشیده شده اند و مسئول حرکات ارادی است. اما این مطالعه نشان داد که بازسازی این سیستم حرکتی مهم نیز به لطف نورون های مشتق از سلول های بنیادی مقدور می باشد.
زنی که مبتلا به سرطان غدد لنفاوی بود، به مدت 8 ماه به طور منظم آب هویج مصرف کرد و بعد از این مدت از نتایجی که مشاهده کرد شوکه شد.این زن که به سرطان مبتلا بود، زمانی که در حال سپری کردن مرحله سوم بیماریاش بود تحت عمل جراحی قرار گرفت. به این علت که همسرش بر اثر سرطان ریه هنگام شیمی درمانی جان خود را از دست داده بود، این زن تصمیم گرفته بود که بیماری خود را شکست دهد و نمیخواست سرنوشتی مشابه با همسرش داشته باشد.به همین علت او روزانه مقدار مشخصی آب هویچ به طور مداوم و منظم مصرف میکرد. بعد از 8 هفته، نتایج آزمایشهای او نشان داد که گسترش و تکثیر سلولهای سرطانی در بدنش متوقف شده است و تومورهای موجود در غدد لنفاوی او کاهش یافتهاند. او درمان خود را با آب هویچ قطع نکرد و همانطور آن را ادامه داد.بعد از 8 ماه، بافتها و اندامهای بدن او به حالت اول بازگشتند و تومورها کوچک و کوچکتر شدند. بعد از 8 ماه سی تی اسکنی که از او گرفته شد نشان داد که اثری از سرطان در بدن او نیست. پزشکان به این نتیجه اکتفا نکردند و چندین آزمایش دیگر نیز بر روی او انجام دادند اما همگی نتایجی مشابه داشتند.آب هویچ، آبمیوهای بینظیر در درمان سرطان است و دارای مقادیر بالایی از کاروتنوئید بالا است. به همین علت نوشیدن این آب میوه کارتنوئید موجود در خون را افزایش میدهد و سلولهای سرطانی را از بین میبرد یا از افزایش آن جلوگیری میکند.
به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از ساینس دیلی، ماهی دماغفیلی، الهامبخش محققان برای درمان پیرچشمی شده است. پیرچشمی بیماری چشمی رایجی است که در آن عدسی چشم قابلیت تمرکز روی اشیای نزدیک را ندارد و عدسی نیز قابلیت انعطاف خود را از دست میدهد. عینک و لنز به درمان این بیماری کمکی نمیکنند و حتی حساسیت و دید در شب را مختل میکنند.ماهی دماغفیلی نوعی ساختار خاص شبکیه برای دیدن در نور کم و آب گلآلود دارد. شبکیه چشم این ماهی از یکسری ساختارهای عمیق فنجانمانند با دیوارههای بازتابنده تشکیل شده است که به جمعآوری نور کمک میکند.دکتر هانگریو جیانگ، محقق این بررسی اظهار کرد: این آزمایش روی انسان انجام شده و نتایجی را به دنبال داشته است.در این آزمایش هزاران جام میکروسکوپی با آلومینیم بازتابنده ساخته شده که هر یک از آنها در شیشه برآمده کوچک انگشتمانندی قرار گرفتهاند. برخورد نور به این برآمدگی با استفاده از دیوارههای بازتابنده متمرکز میشود.در حال حاضر، دانشمندان از این سیستم برای مدل چشم مکانیکی در آزمایشگاه استفاده کردهاند. از این ساختار در یک لنز شفاف استفاده شده و مورد امتحان قرار گرفته است.با استفاده از جریان الکتریکی، از این لنز برای تغییر شکل و فاصله کانونی برای تصاویر نزدیک استفاده میشود.نیروی این لنز از سلول خورشیدی تامین و در یک شبکه با استفاده از نانوساختار در لنز ذخیره میشود.
ارسال کننده: صدف - 1395 / 1 / 18، 12:22 عصر - انجمن: اخبار چشم پزشکی
- بدون پاسخ
دانشمندان آلمانی موفق به توسعه روش موثری برای ساخت ریز شبکیههای سهبعدی شدهاند که از تشکیلات بافت این اندام در موشها یا انسان تقلید میکند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، این تحقیق دانشمندان مرکز بیماریهای تحلیل برنده عصبی آلمان به ارائه دیدگاههای جدید در مورد رشد، آسیبها و ترمیم شبکیه که بخش حساس به نور چشم است، پرداخته است.به گفته محققان، هدف آنها تنها تولید نزدیکترین نمونه به شبکیه واقعی نبوده بلکه همچنین قصد داشتند انعطاف این سیستم را برای تولید روشهای متنوعتر به منظور بررسی بافت شبکیه مهار کنند.فناوریهای سلول بنیادی از پتانسیل توسعه درمانها برای بیماریهایی مانند نابینایی مرتبط با پیری برخوردار است.زیستشناسان سلول بنیادی در حال کار برای درک احیای نورونها از مهرهداران اولیه تا انسانها هستند که میتواند به روشهای غیرمستقیمتر به پزشکی احیا کمک کند. برای مثال، ارگانویدهای شبکیه سهبعدی محققان آلمانی بطور موثری از شکلگیری شبکیه تقلید میکنند. این کار بویژه شامل سلولهای مخروطی آشکارساز نور است که میتوانند در مقادیر بالا در این ریز شبکیهها تولید شوند.گیرندههای نور مخروطی که مسؤول تیزبینی و دید رنگ بالا است، باارزشترین نوع سلولهای شبکیه برای درمانهای بالقوه جایگزین سلول آینده در بیماران مبتلا به انحطاط شبکیه هستند.مطالعات تطبیقی محققان در مورد اورگانویدهای شبکیه موش و انسان بدست آمده از سلولهای بنیادی پرتوان و شبکیه آزمایشگاهی موش از قدرت پروتکل اورگانوید جدید حمایت میکنند. تغییر این محققان در پروتکل ریز شبکیه شامل بریدن یک اورگانوید شبکیه پرورش یافته از سلولهای بنیادی به سه بخش در مرحله اولیه رشد چشم بوده است.هر کدام از این سه قطعه که شبیه ماههای نصف شده کوچک هستند، در نهایت به شکل مجموعه کاملی از سلولهای موجود در شبکیه رشد میکنند و در نتیجه عملکرد اورگانویدهای شبکیه را تا چهار برابر نسبت به پروتکلهای پیشین افزایش میدهند.این تقسیم به سه قسمت همچنین اورگانویدهای حاصل را تحریک میکند تا به اندازه مشابه اورگانویدهای برش نخورده رشد کنند.این ریز شبکیهها درون ظرف آزمایشگاهی شناور بوده و از آنجایی که به سطح متصل نیستند، بازتاب بهتری از ساختار بافت شبکیه در زمان رشد را نمایش میدهند.
این جزئیات در مجله Stem Cell Reports منتشر شده است.
محققین آرژانتینی سلول های بنیادی بالغ را به بیماران مبتلا به دیابت نوع دو ایمپلنت کردند و بعد از این که سه سال آن ها را تحت نظر قرار دادند، مشاهده کردند که این سلول ها می توانند عملکرد پانکراس را بهبود ببخشند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از stem-cells-news، برای ارزیابی تاثیر بلند مدت سلول های بنیادی برای درمان دیابت نوع دو، آن ها سلول های بنیادی بالغ CD34+CD38- را به پانکراس افراد دیابتی ایمپلنت کردند و نشان دادند که این سلول ها می توانند به سلول های دارای عملکرد در پانکراس اندوکرینی تبدیل شوند.
در این مطالعه آن ها 37 مرد و 21 زن را مورد سلول درمانی قرار دادند. برای سلول درمانی، آن ها سلول های بنیادی را از مغز استخوان این افراد را جداسازی کردند. آن ها سلول های CD34+CD38- را تخلیص کرده و از طریق شریان طحالی آن را ایمپلنت کردند. طی انجام این فرایند، هیچ گونه عوارض جانبی مشاهده نشد. در مدت سه سالی که این بیماران تحت نظر بودند، نمونه های خونی آن ها بارها مورد ارزیابی قرار گرفت و محققین مشاهده کردند که عملکرد پانکراس در این بیماران احیا شد و سطح قند خون به شرایط عادی برگشت.
دکتر جیسون میر و همکارانش در دانشگاه ایندیانا توانسته اند با موفقیت و با استفاده از سلول های بنیادی مشتق از سلول های پوست نشان دهند که می توان این سلول های بنیادی را به سلول های گانگلیونی شبکیه تبدیل کرد. هدف آن ها این است که از این سلول های بنیادی برای درمان یا مهار بیماری گلوکوم استفاده کنند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، سلول های گانگلیونی شبکیه(RGCs)، نورون هایی هستند که اطلاعات بینایی را از چشم به مغز می فرستند. در بیماری گلوکوم؛ این سلول های گانگلیونی آسیب می بینند و در نتیجه مغز قادر نخواهد بود که اطلاعات بصری و حیاتی را از این سلول ها دریافت کنند و این امر منجر به نابینایی می شود.
سلول های پوستی افراد مبتلا به گلوکوم با سلول های پوستی افراد سالم تفاوتی ندارند، با این حال زمانی که سلول های پوستی افراد مبتلا به گلوکوم به سلول های بنیادی تبدیل شدند و سپس این سلول ها، به سلول های گانگلیونی شبکیه تمایز یافتند، این سلول ها، سلول هایی ناسالم بودند و خیلی سریع تر از سلول های مشتق از افراد سالم شروع به مردن کردند.
با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که محققین سلول هایی را تولید کرده اند که ویژگی های گلوکوم را در ظروف کشت نشان می دهند. در گام بعدی آن ها درصدد هستند دریابند که آیا می توانند با اضافه کردن ترکیباتی به این سلول های گانگلیونی شبکیه مشتق از این سلول های بنیادی، فرایند دژنراسیون و تحلیل رفتن آن ها را آهسته کنند و مانع از مرگ آن ها شوند یا خیر.
ارسال کننده: صدف - 1395 / 1 / 16، 10:08 عصر - انجمن: اخبار چشم پزشکی
- بدون پاسخ
محققین مکانیسم کلیدی را شناسایی کرده اند که به قرنیه در دیستروفی اپی تلیال قرنیه میس¬من(Meesmann) آسیب می رساند. این اختلال از والدین به فرزندان به ارث می رسد.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، محققین در دانشگاه های Dundee و Ulster در دانمارک کشف کرده اند که نقص در ژنی که مسئول ثبات و ساختار سلول های قرنیه است منجر به تاخوردگی پروتئینی اشتباه و مرگ سلولی می شود. دیستروفی اپی تلیال قرنیه میسمن(MECD) یک بیماری ارثی نادر است که طی آن کیست های بسیار کوچکی در اپی تلیوم قرنیه شکل می گیرد. علایم این بیماری شامل حساسیت به نور(فتوفوبیا)، تاری دید، احساس وجود جسم خارجی در چشم و پارگی کیست ها است و موارد شدید آن می تواند منجر به نابینایی شود.
محققین در مطالعات گذشته 23 خطا در ژن KRT12 و سه خطا در KRT3 کشف کردند که منجر به درجاتی از دیستروفی اپی تلیال قرنیه میسمن می شود. این ژن ها کراتین های K12و K3 را کد می کند که پروتئین های خاص قرنیه هستند که با یکدیگر باند می شوند تا داربست های درون سلولی را در لایه اپی تلیالی قرنیه شکل می دهند. با این حال مشکل در K12 منجر به میکرو کیست هایی می شود که چگونگی تشکیل آن ها مشخص نیست. در مطالعه حاضر، محققین ساختار قرنیه و پراکنش کراتین را در موشی که دچار نقص K12 شده بود مورد بررسی قرار دادند و نتایح را با نمونه های انسانی شکل گرفته در انسان مقایسه کردند. نتایج نشان داد که اپی تلیوم قرنیه این موش ها در مقایسه با موش های طبیعی 50 درصد ضخیم تر است و ساختار سلولی بی نظم شده و نشانه هایی از شکنندگی سلولی در آن ها مشاهده شد. هم چنین آن ها مشاهده کردند در این موش ها فعالیت پروتئین CHOP که در پاکسازی پروتئین های بدتاخورده از سلول ها دخالت دارد مختل می شود. اگر این فرایند مدت زیادی طول بکشد، منجر به شروع مرگ برنامه ریزی شده سلول می شود. این مطالعه نشان می دهد که چشم و سلول ها آن به استرس های سلولی بسیار حساس هستند.
ارسال کننده: صدف - 1395 / 1 / 15، 12:45 عصر - انجمن: همایشها
- بدون پاسخ
بیست و دومین سمینار سالانه فارابی به منظور ارایه تازه های چشم پزشکی، هشتم تا دهم اردیبهشت ماه سال جاری در هتل المپیک تهران برگزار می شود.
دبیرعلمی این سمینار اظهار کرد: هدف از برگزاری بیست و دومین سمینار سالانه فارابی که از سوی گروه چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار می شود، آشنایی چشم پزشکان کشور با تازه های چشم پزشکی و به روز رسانی دانش آنان در زمینه درمان های جراحی و غیرجراحی از طریق برگزاری کارگاه ها و سمپوزیوم های علمی است.دکتر مرتضی مواسات ادامه داد: در این سمینار سه روزه مباحثی در حوزه قرنیه، رتین (شبکیه)، استرابیسم (انحراف چشم)، گلوکوم (آب سیاه)، اربیت (حدقه چشم)، اکولوپلاستی (جراحی اطراف چشم) و اورژانس ارایه می شود.به گفته وی، از میان سمپوزیوم هایی که قرار است در این سمینار ارایه شود، 2 سمپوزیوم مربوط به بیماری های شبکیه است که در آن در مورد دژنراسیون ماکولا (ضایعات نقطه بینایی) و تصویربرداری الکتروفیزیولوژی چشم مطالبی مطرح می شود.مواسات یادآور شد: همچنین در سمپوزیوم قرنیه در مورد روش های جدید درمان بیماری های قرنیه و در سمپوزیوم شبکیه نتایج درمان های نوین به ویژه درمان بیماری های ارثی، دیستروفیک پرده شبکیه و ژن درمانی که شیوه ای نوین در درمان بیماری های چشم است و به تازگی تحقیقات در این زمینه روی مدل حیوانی در بیمارستان فارابی آغاز شده است، به چشم پزشکان ارایه می شود.
دبیر علمی بیست و دومین سمینار سالانه فارابی اظهار کرد: عمده مخاطبان این سمینار را چشم پزشکان تشکیل می دهند، اما رزیدنت های چشم پزشکی و پرستاران نیز از دیگر مخاطبان این سمینار هستند.وی گفت: با توجه به اینکه ضربه های چشمی می تواند، منجر به ضایعات و صدماتی در چشم شود، نحوه درمان این ضایعات در بیماران اورژانسی از دیگر مباحثی است که قرار است در این سمینار مطرح شود.همزمان با برپایی این سمینار، نمایشگاه تجهیزات چشم پزشکی به منظور ارایه آخرین تکنولوژی های روز دنیا به چشم پزشکان برپا می شود.
ارسال کننده: صدف - 1395 / 1 / 15، 12:40 عصر - انجمن: اخبار پزشکی
- بدون پاسخ
محقق ایرانی موفق به جداسازی و کشت سلول های بنیادی مزانشیمی پانکراس جنین با روشی ایمن و کم هزینه بدون افزودن فاکتورهای رشد شد. به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایرنا از پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، ایجاد یک روش آسان، مطمئن و کم هزینه برای جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از پانکراس جنین برای کاربردهای بالینی آتی، هدف اصلی پایان نامه ای بود که دکتر سید حمیدرضا آقایان، دانشجوی دکترای تخصصی پژوهشی در پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم از آن دفاع کرد.سلول بنیادی مزانشیمی نوعی سلول غیرخون ساز ساکن در مغز استخوان و سایر بافت های اسکلتی است.آقایان درباره جزئیات پایان نامه خود گفت: عنوان پایان نامه «رویکرد مبتنی بر سلول های بنیادی برای بهبود عملکرد و زیست پذیری جزایر پانکراس انسانی» بود.آقایان اظهار کرد: از آنجا که دیابت و عوارض آن از علل اصلی مرگ زودرس در اغلب کشور ها می باشد، همواره محققین به دنبال کشف روش های نوین برای علاج بیماری یا کنترل بهتر آن بوده اند. رویکرد استفاده از سلول و یا ارگان ترشح کننده انسولین امیدهای زیادی ایجاد کرد.وی اضافه کرد: به دلیل محدودیت های پیوند جزایر و یا کل پانکراس، امروزه توجه به سلول های بنیادی به عنوان راه حلی برای این محدودیت ها جلب شده و مطالعات فراوانی برای ایجاد منبع جدید سلول های آندوکرین از این سلول های تمایز نیافته انجام شده است.آقایان گفت: هدف مطالعه من دسترسی به منبع جدید سلولی با ایجاد یک روش آسان، مطمئن و کم هزینه برای جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از پانکراس جنین بود. در این تحقیق تلاش شده است تا سلول های حاصل با پروتکل کشت مناسب برای کاربرد بالینی بدون افزودنی های مشتق از حیوانات به تعداد بالا تکثیر و برای مصارف احتمالی آتی بانک شوند.به گفته وی، طبق اطلاعات موجود روش به کار گرفته شده برای جداسازی و کشت سلول های مزانشیمی پانکراس و توسعه پروتکل بالینی برای این سلول ها برای اولین بار در این تحقیق انجام شده است.این پژوهشگر ادامه داد: در این تحقیق برای جداسازی سلول ها ابتدا پانکراس جنین های سقط شده در سه ماهه دوم بارداری با استفاده از تیمار آنزیمی کوتاه مدت، هضم شدند. همچنین قطعات بافتی حاصل در محیط پایه و بدون افزودن فاکتورهای رشد معمول کشت داده شدند.وی افزود: بعد از آن سلول های مزانشیمی حاصل به دقت تعیین هویت و سپس برای آزمایشات بعدی بانک شدند. بعد از آن ارزیابی دقیق نمونه ها از نظر اثر سرم بر روی روند رشد، قدرت تکثیر، چرخه سلولی، پیری و تمایز به سه رده مزانشیمی انجام گرفت. همچنین ارزیابی های درون و برون تنی برای تومورزایی سلول های حاصل طبق روش های استاندارد انجام شد.آقایان در خصوص دستاوردهای حاصل از مطالعه توضیح داد: با استفاده از پروتکل به کار رفته امکان استحصال سلول های بنیادی از همه نمونه ها فراهم شد . همچنین بررسی نمونه ها حاکی از دستیابی به جمعیت سلولی خالص با تمام مشخصه های تعریف شده استاندارد برای سلول های مزانشیمی بود. همچنین در ادامه کار سلول های بنیادی با محیط فاقد فاکتورهای رشد و مواد مشتق از حیوانات به تعداد مناسب کشت داده شدند و ارزیابی های انجام شده حاکی از برتری پروتکل بدون فاکتورهای حیوانی در مقایسه با پروتکل های معمول بود. این اقدام برای اولین بار در این نمونه سلولی انجام شد .وی همچنین به نتایج این پایان نامه اشاره کرد و گفت: نتایج حاصل از مطالعه به ما نشان داد که امکان جداسازی و کشت سلول های بنیادی مزانشیمی پانکراس جنین با استفاده از روش آسان، ایمن و کم هزینه بدون افزودن فاکتورهای رشد - به گونه ای که سلول های حاصل مناسب برای کاربرد بالینی احتمالی در آینده باشند، وجود دارد.دکتر باقر لاریجانی و دکتر مسعود سلیمانی اساتید راهنما و دکتر جعفر آی و دکتر احمدرضا دهپور، اساتید مشاور این پایان نامه بودند.