صلوات خاصّه امام حسین علیه السلام



(بسم الله الرحمن الرحیم)

سيّد ابن طاووس در كتاب‏ «مصباح الزائر»در ضمن يكى از زيارات اين صلوات را بر آن حضرت نقل كرده است:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ صَلاةً نَامِيَةً زَاكِيَةً مُبَارَكَةً يَصْعَدُ أَوَّلُهَا وَ لا يَنْفَدُ آخِرُهَا أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلادِ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الشَّهِيدِ الْمَقْتُولِ الْمَظْلُومِ الْمَخْذُولِ وَ السَّيِّدِ الْقَائِدِ وَ الْعَابِدِ الزَّاهِدِ الْوَصِيِّ الْخَلِيفَةِ الْإِمَامِ الصِّدِّيقِ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ الطَّيِّبِ الْمُبَارَكِ وَ الرَّضِيِّ الْمَرْضِيِّ وَ التَّقِيِّ الْهَادِي الْمَهْدِيِّ الزَّاهِدِ الذَّائِدِ الْمُجَاهِدِ الْعَالِمِ إِمَامِ الْهُدَى سِبْطِ الرَّسُولِ وَ قُرَّةِ عَيْنِ الْبَتُولِ صلى الله عليه و آله و سلم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَيِّدِي وَ مَوْلايَ كَمَا عَمِلَ بِطَاعَتِكَ وَ نَهَى عَنْ مَعْصِيَتِكَ وَ بَالَغَ فِي رِضْوَانِكَ وَ أَقْبَلَ عَلَى إِيمَانِكَ غَيْرَ قَابِلٍ فِيكَ عُذْرا سِرّا وَ عَلانِيَةً يَدْعُو الْعِبَادَ إِلَيْكَ وَ يَدُلُّهُمْ عَلَيْكَ وَ قَامَ بَيْنَ يَدَيْكَ،
خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و درود فرست بر حسين ستم كشيده و شهيد و كشته اشكها و دچار گرفتياريها،درودى فزاينده،پاكيزه،با بركت،درحالى‏كه آغازش بالا رود و انجامش سپرى نشود،برترى‏ درودى كه بر يكى از فرزندان پيامبران و رسولان فرستادى،اى پروردگار جهانيان.خدايا درود فرست بر امام،شهيد،كشته،ستم كشيده،بى‏يار،آقا،پيشوا،عابد،زاهد، جانشين،خليفه،امام راستى‏پيشه،پاك،پاكيزه،طيّب،با بركت،خدا از او خشنود،پسنديده‏ حق،پرهيزگار،هدايت‏گر،راه‏يافته،زاهد،مدافع دين،جهادگر،عالم،پيشواى هدايت،فرزندزاده‏ رسول،نور چشم بتول،درود و سلام خدا بر او و خاندانش.خدايا بر آقا و مولاى من درود فرست چنانچه به اطاعتت عمل كرد،و از معصيتت نهى فرمود،و در راه خشنودى‏ات كوشيد،و بر ايمانت روى‏ آورد،بى‏آنكه درباره تو پذيرنده بهانه‏اى باشد،چه در پنهان و چه در آشكار،بندگان را به جانب تو مى‏خواند،و به سوى تو دلالت مى‏نمايد و پيش روى تو قيام كرد،
يَهْدِمُ الْجَوْرَ بِالصَّوَابِ وَ يُحْيِي السُّنَّةَ بِالْكِتَابِ فَعَاشَ فِي رِضْوَانِكَ مَكْدُودا وَ مَضَى عَلَى طَاعَتِكَ وَ فِي أَوْلِيَائِكَ مَكْدُوحا وَ قَضَى إِلَيْكَ مَفْقُودا لَمْ يَعْصِكَ فِي لَيْلٍ وَ لا نَهَارٍ بَلْ جَاهَدَ فِيكَ الْمُنَافِقِينَ وَ الْكُفَّارَ اللَّهُمَّ فَاجْزِهِ خَيْرَ جَزَاءِ الصَّادِقِينَ الْأَبْرَارِ وَ ضَاعِفْ عَلَيْهِمُ الْعَذَابَ وَ لِقَاتِلِيهِ الْعِقَابَ فَقَدْ قَاتَلَ كَرِيما وَ قُتِلَ مَظْلُوما وَ مَضَى مَرْحُوما يَقُولُ أَنَا ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ وَ ابْنُ مَنْ زَكَّى وَ عَبَدَ فَقَتَلُوهُ بِالْعَمْدِ الْمُعْتَمَدِ قَتَلُوهُ عَلَى الْإِيمَانِ وَ أَطَاعُوا فِي قَتْلِهِ الشَّيْطَانَ وَ لَمْ يُرَاقِبُوا فِيهِ الرَّحْمَنَ.
ستم را ويران مى‏كند با درستى،و روش پيامبر را زنده مى‏كند با قرآن،پس با مشقّت و سختى در خشنودى‏ات زندگى كرد،و بر طاعتت و در زمره اوليايت،در حال رنج و ناراحتى از دنيا گذشت،و چون عزيزى گم‏گشته به تو جان داد تو را معصيت نكرد نه در شبى و نه در روزى،بلكه در راه تو با منافقان و كافران جنگيد.خدايا جزايش ده،بهترين جزاى صادقان نيكوكار،و عذاب را بر منافقان و كافران و كشنده‏گان او دوچندان كن.به راستى جوانمردانه‏ پيكار كرد،و مظلومانه كشته شد،و غرق در رحمت خدا درگذشت،درحالى‏كه مى‏گفت:منم فرزند رسول خدا محمّد،و فرزند كسى‏كه پاك پروريد و بندگى كرد،پس او را دانسته و از به عمد كشتند،آرى بر حال ايمان او را كشتند،و در كشتنش از شيطان اطاعت كردند و درباره او خداى رحمن را ملاحظه ننمودند.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى سَيِّدِي وَ مَوْلايَ صَلاةً تَرْفَعُ بِهَا ذِكْرَهُ وَ تُظْهِرُ بِهَا أَمْرَهُ وَ تُعَجِّلُ بِهَا نَصْرَهُ وَ اخْصُصْهُ بِأَفْضَلِ قِسَمِ الْفَضَائِلِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ زِدْهُ شَرَفا فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ وَ بَلِّغْهُ أَعْلَى شَرَفِ الْمُكَرَّمِينَ وَ ارْفَعْهُ مِنْ شَرَفِ رَحْمَتِكَ فِي شَرَفِ الْمُقَرَّبِينَ فِي الرَّفِيعِ الْأَعْلَى وَ بَلِّغْهُ الْوَسِيلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ الْجَلِيلَةَ وَ الْفَضْلَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الْكَرَامَةَ الْجَزِيلَةَ اللَّهُمَّ فَاجْزِهِ عَنَّا أَفْضَلَ مَا جَازَيْتَ إِمَاما عَنْ رَعِيَّتِهِ وَ صَلِّ عَلَى سَيِّدِي وَ مَوْلايَ كُلَّمَا ذُكِرَ وَ كُلَّمَا لَمْ يُذْكَرْ يَا سَيِّدِي وَ مَوْلايَ أَدْخِلْنِي فِي حِزْبِكَ وَ زُمْرَتِكَ وَ اسْتَوْهِبْنِي مِنْ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ جَاها وَ قَدْرا وَ مَنْزِلَةً رَفِيعَةً ،
خدايا پس بر آقا و مولايم درود فرست،درودى كه يادش را با آن بلند گردانى‏ و امرش را با آن آشكار نمايى،و پيروزى‏اش را با آن شتاب ورزى،و او را در روز قيامت به برترين اقسام فضايل خاصش گردان‏ و در بلندترين درجات شرفش را بيفزا،و او را به عالى‏ترين مقام ارجمندان برسان،و بالا بر او را از شرف رحمتت‏ در شرف مقرّبان در مقام رفيع برتر،و او را به وسيله،و منزلت بزرگ و برترى‏ و فضيلت،و كرامت برجسته برسان.خدايا او را از جانب ما جزا ده،به برترين پاداشى كه به پيشوايى از طرف رعيتش داده‏اى و بر آقا و مولاى من درود فرست،هرگاه كه ياد شود،و هر زمان كه ياد نشود،اى آقاى و مولاى من،مرا در حزب و گروهت وارد كن،و بخششم را از پروردگارت و پروردگام بخواه،زيرا تو را در پيشگاه خدا آبرو و قدر و منزلت بلند است،
إِنْ سَأَلْتَ أُعْطِيتَ وَ إِنْ شَفَعْتَ شُفِّعْتَ اللَّهَ اللَّهَ فِي عَبْدِكَ وَ مَوْلاكَ لا تُخَلِّنِي عِنْدَ الشَّدَائِدِ وَ الْأَهْوَالِ لِسُوءِ عَمَلِي وَ قَبِيحِ فِعْلِي وَ عَظِيمِ جُرْمِي فَإِنَّكَ أَمَلِي وَ رَجَائِي وَ ثِقَتِي وَ مُعْتَمَدِي وَ وَسِيلَتِي إِلَى اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكَ لَمْ يَتَوَسَّلِ الْمُتَوَسِّلُونَ إِلَى اللَّهِ بِوَسِيلَةٍ هِيَ أَعْظَمُ حَقّا وَ لا أَوْجَبُ حُرْمَةً وَ لا أَجَلُّ قَدْرا عِنْدَهُ مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ لا خَلَّفَنِيَ اللَّهُ عَنْكُمْ بِذُنُوبِي وَ جَمَعَنِي وَ إِيَّاكُمْ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ الَّتِي أَعَدَّهَا لَكُمْ وَ لِأَوْلِيَائِكُمْ إِنَّهُ خَيْرُ الْغَافِرِينَ وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ أَبْلِغْ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاما وَ ارْدُدْ عَلَيْنَا مِنْهُ السَّلامَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ وَ صَلِّ عَلَيْهِ كُلَّمَا ذُكِرَ السَّلامُ وَ كُلَّمَا لَمْ يُذْكَرْ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.
اگر بخواهى عطا شوى،و اگر شفاعت كنى شفاعتت پذيرفته شود،خدا را خدا را درباره بنده و دوستدارت،هنگام سختيها و هراسها رهايم مكن آن هم به خاطر بدى كارم و زشتى كردارم،و بزرگى جرمم‏ كه تو آرزو و اميد و تكيه‏گاه و محل اعتماد منى،و وسيله من به درگاه خدا پروردگارم و پروردگار تو تويى،توسّل‏كنندگان‏ به درگاه خدا متوسّل نشدند نزد او،به وسيله‏اى از نظر حق بزرگتر،و از جهت حرمت لازم‏تر،و از حيث مقام برجسته‏تر از شما اهل بيت،خدا به خاطر گناهانم مرا از شما محروم نكند،و ميان من و شما را در بهشت عدن كه براى شما و دوستانتان آماده نموده جمع كند،او بهترين آمرزندگان،و مهربان‏ترين مهربانان است.خدايا به آقا و مولايم تحيّت و سلام بسيار برسان،و از جانب او سلام بسيار به ما بازگردان،كه تو بخشنده و كريمى،و بر او درود فرست،هر زمان كه سلام ياد شود،و هر زمان كه ياد نشود،اى پروردگار جهانيان.


» پیامبرواهل بیت(علیه السلام)