(1394 / 5 / 14، 12:26 عصر)سایه سایت نوشته است:

پیر وفرتوته شدو دلش آرامش  میخواد*معشوق جانم،توخلوت  صداتون می کند
همتش  تا میرود، به قامت نماز می کند
با حوصله وتوانش ذکرودعاتون می کند
آرپی  ازکارش    عجزوناتوانی  می کند
ژن معیوب درچشش فغان درمان میکند
[b]چشم سایه همچوقبل چشمک پرانی میکند
باخزان عمرخود   دل جان فـشانی می کند[/b]
او برای  حاجتش    لحظه شماری می کند 
خاموش زآرپی چهره اش خندون خندون میکند
با  همان  شور و نوا  دارد  خدایی می کند
خاطرم با خاطرش   شوق  درمون می کند
بی‌ثمر هر ساله  در فکر بهاران   می کند
چون بهاران میرسد با خود نهانی می کند
باما گردش  نکند، با  خود  خلوت می کند
می‌رسد سالی به پایان همه را راضی کند
آرپی ها   دل از  سایه  مهربان  مشکنید
ور نه دلدار درسرایش نامهربانی می کند


 

باسپاس ازشما بزرگوار ما منتظریم بیشتر از آثاروسرودهای خود و دیگر دوستان همچون سرکارخانم ها شکوفه ، عاطفه1،سحر،زهراکوچولو و داداش محمدصادق که همگی با طبع بلندتان بیشتر و بیشتر ، بهره مند شویم...

موفق باشید.

(1394 / 5 / 17، 11:26 صبح)محمدصادق نوشته است:

عشق خدایی

یکی عاشق شدن در وصل ما نیست

                                    یکی صاحب شدن در بهر ما نیست

به عاشق پیشگی راهی دراز است                   
                                      به وصل یار رسیدن همچو ساز است
مرا عشقی بود عشقی ازل بار
                                             مرا صاحـــب بود دُری گـــهربار
مرا صاحب بود چون خدایی
                                             نباشد بین ما حرف از جدایی
امیدم آرزویم همه اوست
                                          نگیرم را کسی مانند او دوست

تقدیم به همه ی دوستای عزیزدر انجمن ارپی .لبر و اشتارگات

  میدونم...

روزی که درمون بیاد اینجا رو فازه !میدونم
یکی میرقصه یکی تو کار سازه میدونم
صدف خوش خبر از راه میرسه
توی دستش خبرای داغ و تازه میدونم
لاکشو میشکنه اون روز خدیجه
به چشای خوشگلش دیگه مینازه میدونم
یاسمن شکوه نکن از اختاپوس
دیگه مرده اقای بازو درازه میدونم
هممون مهمون داش قاسم اشپزبشیمو
اشک شوقش که میادمیگه پیازه میدونم
چشمون روشن میشه به پست خوبه حاج اقا
میگه قربون خدا که چاره سازه میدونم
میگه اقای معلم همتون رو بیست میدم
همه یک صدا میگن اقا اجاره میدونم
ناتاشا و نازیلا.نازنین.انسی خانم .فریده و ملیحه جون
دست هر کدومشون حالا یه سازه میدونم
سایه ی مهربونم یه گوشه ای نشسته و
داره شعرای خوشالیشو میسازه میدونم
فرزادوروحان ومهدی.علی و غلامرضا
همگی باهم میگید ارپی میبازه میدونم
فاطمه با همسرش توی حرم تو شهر قم
مشغول شکر خدای بی نیازه میدونم
همه جا گل میریزن اب میپاشن
راه خوشبختی ما دیگه چه بازه میدونم
ساعت22وسجده ی شکرداش سروش
هی میخنده ومیگه اینم یه رازه میدونم

                                                                                    
سالها رفت و هنوز ،

یک نفر نیست بپرسد از من ،
که تو از این سایت چه می خواهی؟
صبح تا نیمه ی شب منتظرم ،
همه جا می نگرم .
همه فغان میکنند
که او سالم است
این چه دردی است که در دل دارم
من از این سلامتیم چه حاصلی دارم
می گریزی زمن و در طلبت
بازهم کوشش باطل دارم
گاه با محسن سخن می گویم
گاه از صدف، خبر می جویم...راستی صدفم کو؟
صدفی در دریاست؟
نوری از روزنه فرداهاست.
ژن میخام زخدایی که از روز ازل ناپیداست!

 
  

                                      

                                             

                  تقدیم به بچه های ِعزیزِ لبر  

تقدیم به فانوسِ چشم های مهربان