در روزگارهاي قديم جزيره‌اي دورافتاده بود که همه احساسات در آن زندگي مي‌کردند: شادي، غم، دانش عشق و باقياحساسات. روزي به همه آنها اعلام شد که جزيره در حال غرق‌شدن است. بنابراين هر يک شروع به تعمير قايقهايشانکردند.
اما عشق تصميم گرفت که تا لحظه آخر در جزيره بماند. زمانيکه ديگر چيزی از جزيره روي آب نمانده بود عشق تصميم گرفت تا براي نجات خود از ديگران کمک بخواهد. در همين زمان او از ثروت با کشتي يا شکوهش در حال گذشتن از آنجا بود کمک خواست.
"ثروت، مرا هم با خود مي بري؟"
ثروت جواب داد:
"نه نمي توانم. مقدار زيادي طلا و نقره در اين قايق هست. من هيچ جايي براي تو ندارم."
عشق تصميم گرفت که از غرور که با قايقي زيبا در حال رد شدن از جزيره بود کمک بخواهد.
"غرور لطفاً به من کمک کن."
"نمي توانم عشق. تو خيس شده اي و ممکن است قايقم را خراب کني."
پس عشق از غم که در همان نزديکي بود درخواست کمک کرد.
"غم لطفاً مرا با خود ببر."
"آه عشق. آنقدر ناراحتم که دلم مي خواهد تنها باشم."
شادي هم از کنار عشق گذشت اما آنچنان غرق در خوشحالي بود که اصلاً متوجه عشق نشد.
ناگهان صدايي شنيد:
" بيا اينجا عشق. من تو را با خود مي برم."
صداي يک بزرگتر بود. عشق آنقدر خوشحال شد که حتي فراموش کرد اسم ناجي خود را بپرسد. هنگاميکه به خشکي رسيدند
ناجي به راه خود رفت.
عشق که تازه متوجه شده بود که چقدر به ناجي خود مديون است از دانش که او هم از عشق بزرگتر بود پرسيد:
" چه کسي به من کمک کرد؟"
دانش جواب داد: "او زمان بود."
"زمان؟ اما چرا به من کمک کرد؟"
دانش لبخندي زد و با دانايي جواب داد که:
چون تنها زمان است که بزرگي عشق را درک مي کند.
___________________________________

سخنران در حالی که یک بیست دلاری را بالای دست برده بود ، از افراد حاضر در سمینار پرسید : چه کسی این ۲۰ دلار را می‌خواهد !؟ دست‌ ها همه بالا رفت ، او گفت : قصد دارم این اسکناس را به یکی از شما بدهم ؛ اما اول اجازه بدهید کارم را انجام دهم .
سخنران ۲۰ دلاری را مچاله کرد و دوباره پرسید : هنوز کسی هست که این اسکناس را بخواهد !؟ دست‌ ها همچنان بالا بود . . .
او گفت : خب اگر این کار را بکنم ، چه می‌ کنید ؟
سپس اسکناس را به زمین انداخت و آن را زیر پایش لگد کرد . او ۲۰ دلاری مچاله و کثیف را ، از روی زمین برداشت و گفت : کسی هنوز این را می‌خواهد !؟ دست‌ها باز هم بالا بود !
سخنران گفت : دوستان من ، شما همگی درس ارزشمندی را فرا گرفتید ، در واقع چه اهمیتی دارد که من با این ۲۰ دلاری چه کار کردم ؛ مهم این است که شما هنوز آن را می‌ خواهید . چون ارزش آن کم نشده است ، این اسکناس هنوز ۲۰ دلار می‌ ارزد .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خیلی وقت‌ ها در زندگی به خاطر شرایطی که پیش می‌آید ، زمین می‌خوریم ، مچاله و کثیف می‌شویم ، احساس می‌کنیم که بی‌ ارزش شدیم ، اما اصلاً مهم نیست که چه اتفاقی افتاده و چه اتفاقی خواهد افتاد ! شما هرگز ارزش خود را از دست نخواهید داد ؛ کثیف یا تمیز ، مچاله یا تاخورده ، هنوز برای کسانی که شما را دوست دارند ارزشمند هستید .

آخربینی
شخصی خدمت پیامبر رسید و عرض کرد : یا رسول الله! مرا موعظه بفرمایید .
حضرت به او فرمودند : آیا اگر بگویم به کار می بندی؟ گفت : بله .
باز حضرت تکرار کرد : آیا بگویم به راستی به کار میبندی؟ گفت : بله .
یکدفعه دیگر هم حضرت این جمله را تکرار فرمود .این سه بار تکرار کردن
برای این بود که حضرت میخواست کاملا او را برای حرفی که میخواهد بگوید آماده کند .
همینکه سه بار از او اقرار گرفتند و آماده اش کردند ،
فرمودند : هر گاه تصمیم به انجام کاری گرفتی درمورد عاقبتش بیندیش.
و همین است که در ادبیات اسلامی تحت عنوان آخر بینی آمده است ، مخصوصا در
مثنوی در این زمینه زیاد بحث شده است :
این هوا پر حرص و حالی بین بود 1 / عقل را اندیشه یوم الدین بود
هر که آخربین بود او مومن است /هر که آخوربین بود او بیدِن است 2
----------------------------------------------------------------------------------------
1 ـ خاصیت هوا این است که به زمان حال توجه دارد .
2ـ یعنی بی دین است.
منبع : کتاب تعلیم و تربیت اسلامی اثر شهید مرتضی مطهری صفحه 34

داستان واقعی هست بخونید لذت ببرید


جوانی شب ازدواجش کنار عروس خانم نشسته بود.
جمع زیادی از مهمانانی که به عروسی دعوت شده بودند حضور داشتند.
مادر داماد آمد و روی جایگاه کنار فرزندش قرار گرفت.
ولی عروس خوشش نیامد
در گوش شوهرش گفت مادرت را از اينجا دور کن.
داماد بلند شد و میکرفون بدست گرفت، چند بار با صدای بلند گفت کسی هست مادرم رابخرد!!!؟
هیچکس جوا,بی نداد
همه متعجب شده بودند...!!!
داماد رفت کنار عروس و انگشترش را بيرون آورد و بطرف أو پرت کرد و او را طلاق داد.
و خود اعلام کرد من خودم مادرم را می خرم و به پای مادرش افتاد.
دراین میان شخصی جلو آمد و گفت حاضرم دخترم را بدون هیچ مهریه ای به عقد تو دراورم تو امروز ثابت کردی که مردی...

تقدیم به همه مادران ایرونی