به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل از گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،هرمزشمس، چشم‌پزشک تصریح کرد: کور رنگی ممکن است مادرزادی باشد یا اکتسابی. در نوع مادرزادی ممکن است فرد به هیچ وجه رنگ‌ها را تشخیص ندهد و همه چیز به رنگ خاکستری دیده شود که این مورد بسیار نادر است.وی افزود: در حالت دیگر کور رنگی ممکن است یک رنگ اصلی شامل آبی، قرمز و زرد به علت وجود نداشتن ژن مورد نیاز دیده نشود و به تبعیت از این موضوع سایر رنگ‌های ساخته شده از رنگ مذکور نیز دیده نشود که در حقیقت این اختلالات رنگ است ولی به طور کلی کوررنگی نامیده می‌شود.این چشم‌پزشک خاطرنشان کرد: در نوع اکتسابی نیز فرد می‌تواند به علت استعمال زیاد دخانیات و مصرف نوشیدنی‌های الکلی یا مصرف برخی داروها به کوررنگی مبتلا شود که این نوع ابتلا در ایران شایع نیست و بیشتر در کشورهای غربی که مصرف الکل و سیگار زیاد است دیده می‌شود که این افراد رنگ سبز و قرمز چراغ راهنمایی و رانندگی را نمی بینند.شمس گفت: کوررنگی درمان ندارد ولی از سوی دیگر این گونه افراد به علت ابتلا به این عارضه ناراحتی زیادی را تحمل نمی‌کنند و حتی می‌توان گفت بسیاری از افراد از ابتلای خود به کوررنگی اطلاع ندارند که خود این موضوع نشاندهنده زندگی با کیفیت این افراد است که نیازی برای مراجعه به پزشک نمی بیند.وی خاطرنشان کرد: کسانی که حتی همه چیز را به رنگ‌های سیاه، خاکستری و سفید می‌بینند نیز دچار مشکلی در زندگی نمی‌شوند و می‌توانند اشیاء را از یکدیگر تمیز دهند ضمن اینکه شایع نیست و افراد به وضعیت خود عادت کرده‌اند.
این چشم‌پزشک تصریح کرد: کوررنگی ناشی از مشکلات مادرزادی پیش رونده نیست اما کوررنگی‌های اکتسابی ناشی از مصرف برخی داروها، الکل و دخانیات پیش رونده بوده و در صورت ادامه مصرف به تدریج کوررنگی کامل و درنهایت کوری کامل را در پی دارد.شمس افزود: از آنجا که در نهایت مغز مسئول تجزیه و تحلیل اطلاعات رسیده از عصب باصره است اگر به قسمت تجزیه تحلیل کننده رنگ‌ها در مغز آسیبی وارد شود امکان کوررنگی وجود دارد.وی درباره شیوع کوررنگی در بین جنس و نژاد خاص تأکید کرد: این عارضه در جنس‌های مختلف به یک اندازه شیوع دارد و شاید در کل کمتر از 2 درصد افراد به درجات مختلف این عارضه مبتلا باشند.این چشم‌پزشک گفت: معمولاً خود افراد متوجه کوررنگی خود نمی‌شوند و پزشک پس از معاینه به وجود کوررنگی پی می‌برد مگر افرادی که به صورت اکتسابی برای مثال پس از تصادف با مقایسه بینایی پس و پیش از تصادف متوجه این امر شده باشند که برخی رنگ‌ها را تشخیص نمی‌دهند.شمس خاطرنشان کرد: در حوزه توانبخشی هنوز راهی برای ارتقای بینایی و دیدن رنگ در افراد مبتلا به کوررنگی ایجاد نشده است.وی گفت: بسیاری از این افراد در زندگی هیچگاه مشکلی نخواهند داشت و همچون سایر افراد جامعه زندگی خواهند کرد مگر شغل‌های خاصی که نیازمند بینایی کامل و تشخیص رنگ کامل باشند مانند نقاش‌ها، خلبان‌ها و چشم‌پزشک‌ها.