محققین در دانشگاه کالیفرنیا از یک آنتی ژن رد تومور به نام TRA برای شناسایی سلول های بنیادی پرتوان القا شده در آزمایشگاه استفاده کرده اند. این آنتی ژن سلول های بنیادی که به مرحله پرتوانی رسیده اند را شناسایی می کند.
به گزارش " انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل http://www.Phys.org، استفاده از این آنتی ژن تضمین می کند که این سلول های هدف به طور قطع به مرحله پرتوانی بازبرنامه ریزی شده اند و این امر به محققین اجازه می دهد در طراحی آزمایشاتی که بر مبنای پرتوانی این سلول ها و با اهداف درمانی صورت می گیرند با اطمینان بیشتری عمل کنند. اغلب سلول های بنیادی پرتوانی که در مطالعات استفاده می شوند یا با استفاده از جنین های اهدایی انسان(سلول های بنیادی جنینی) به دست آمده اند یا این که ناشی از بازبرنامه ریزی سلولی خود فرد(سلول های بنیادی پرتوان القا شده) هستند. چالشی که در استفاده از سلول های بنیادی جنینی وجود دارد این است که این سلول ها از نظر ژنتیکی دقیقا با فرد بیمار مطابق نیستند و ممکن است با رد پیوند مواجه شوند. در مورد سلول های بنیادی پرتوان القا شده این مشکل وجود ندارد اما در فرایند بازبرنامه ریزی آن ها خطراتی وجود داردو هم چنین از آن جایی که آن ها از یک مرحله پرتوانی شروع نمی شوند، بلکه به آن مرحله وارد می شوند باید از این بابت اطمینان داشت. در حال حاضر اغلب مطالعات برای اهداف خود از سلول های بنیادی جنینی استفاده می کنند و برای این که بتوانیم سلول های بنیادی پرتوان القاشده را به عنوان گزینه ای مناسب معرفی کنیم و مطالعات را به سمت آن سوق دهیم، نیاز است که محققین مطمئن باشند که با سلول های درستی(از نظر پرتوانی) کار می کنند. این جا است که پای استفاده از آنتی ژن TRA به میان می آید. قبل از استفاده از TRA، یافتن سلول بازبرنامه ریزی شده و پرتوان در پتری دیش همانند یافتن یک سوزن در انبار کاه بود. در واقع در این مورد محققین برای این که نشان دهند که این ها سلول های پرتوان هستند ناچار بودند سلول ها را وارد مسیری کنند که در نهایت به مرگ ختم می شد. درنتیجه محققین ناچار به استفاده از یک سیستم دو برابرسازی برای حفظ همانند سازی این سلول های بنیادی شدند. سلول های بنیادی پرتوان به وسیله آنتی بادی TRA شناسایی می شوند و زمانی که این آنتی بادی به پتری دیش های محتوی این سلول های اضافه می شود، مولکولی را روی سطح این سلول ها شناسایی کرده و به آن می چسبد. چسبیدن یک رنگ به آنتی بادی موجب شناسایی سلول های بنیادی پرتوان بدون آسیب رساندن به آن می شود. این روش اجازه مشاهده آسان را می دهد و منجر به گزینش سلول های بنیادی پرتوان به طور صحیح می شود. روش رنگ آمیزی TRA در حال حاضر اولین گام استاندارد در مطالعاتی است که از سلول های بنیادی پرتوان القا شده استفاده می کنند.