کنترل تغییرات ایجاد شده در شبکیه چشم، یکی از روش‌های ارزیابی احتمال شیوع اسکیزوفرنی و پیشرفت آن است. ارتباط بین مشکلات بینایی و اسکیزوفرنی چیز جدیدی نیست. این ارتباط در تحقیقات گوناگون به اثبات رسیده است. 62% از افرادی که از اسکیزوفرنی رنج می‌برند، با اختلالات بینایی مواجه هستند. به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازایسنا، مطالعات نشان داده‌اند که ضعف بینایی در چهار سالگی یکی از نشانه‌های اسکیزوفرنی در بزرگسالی است. ریچارد بی. روزن، مدیر مرکز تحقیقات چشم پزشکی در درمانگاه نیویورک، یک بررسی جامع بر روی 170 مطالعه پیشین انجام داد و یافته‌های خود را در قالب دسته‌های مختلف منتشر کرد. تغییرات مرتبط با شبکیه چشم، تغییرات مربوط به دوپامین و انتقال دهنده‌های عصبی و برخی از مواد شیمیایی به اسکیزوفرنی نسبت داده می‌شوند.

نتایج حاصل از این بررسی که در مجله پژوهش‌های اسکیزوفرنی منتشر شد، حاکی از آن بود که اختلالات بینایی در بسیاری از موارد به اسکیزوفرنی منجر می‌شود. یکی از علائم رایج، توسعه عروق خونی کوچک در چشم بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی است. بر اساس یافته‌های محققان، شبکیه چشم از همان بافتی توسعه می‌یابد که مغز به آن مرتبط است. بنابراین تغییرات شبکیه چشم با تغییر ساختار و عملکرد مغز همراه خواهد بود. کودکانی که با این تغییرات مواجه هستند، بیش از همه در معرض خطر ابتلا به اسکیزوفرنی قرار دارند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در تعاملات اجتماعی و شناخت واقعیات دچار مشکل هستند. مطالعات پیشین نشان داده است که اسکیزوفرنی باعث تضعیف عملکرد مغز در پردازش اطلاعات بصری می‌شود. بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در ردیابی اشیاء در حال حرکت، مشاهده عمق، ایجاد تمایز میان روشنایی و تاریکی و یا رنگ‌های مختلف، سازمان‌دهی المان‌های بصری و تشخیص حالات چهره با مشکل مواجه هستند.