:تب مخملک بازگشته است/احتمال مقاوم شدن آن در برابر درمان

نتایج مطالعه بین المللی محققان استرالیایی نشان می دهد که پس از یک قرن، بیماری تب سرخ یا مخملک بازگشته و افراد زیادی را مبتلا کرده است.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " از پایگاه اینترنتی مدیکال اکسپرس، محققان مرکز بیماری های عفونی استرالیا در دانشگاه کوئینزلند در یک مطالعه با استفاده از فناوری های توالی یابی ژنوم، افزایش موارد ابتلا به باکتری عامل تب سرخ یا مخملک و مقاومت فزاینده در برابر آنتی بیوتیک ها را بررسی کردند.پروفسور 'مارک والکر' محقق دانشکده شیمی و علوم زیستی مولکولی دانشگاه کوئینزلند گفت: این بیماری در بخش هایی از آسیا و انگلیس دوباره ظاهر شده است.وی افزود: در پنج سال گذشته بیش از پنج هزار مورد ابتلا به این بیماری در هنگ کنگ و بیش از 100 هزار مورد ابتلا در چین مشاهده شده است.وی ادامه داد: همچنین شیوع این بیماری در انگلیس در طی یک سال گذشته، 12 هزار مورد ابتلا به همراه داشته است.مخملک که اساسا کودکان زیر 10 سال را گرفتار می کند، توسط گروه A باکتری های اﺳﺘﺮوﭘﺘﻮﮐﻮک گسترش می یابد.علائم این بیماری شامل بثورات قرمز روی پوست، گلو درد، تب، سردرد و تهوع است.موارد شدید این بیماری با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند، اما دکتر 'نوری بن زاکور' محقق دانشکده شیمی و علوم زیستی مولکولی دانشگاه کوئینزلند با ابراز نگرانی از نتایج این مطالعه گفت: ما اکنون با وضعیتی روبرو هستیم که ممکن است ماهیت این بیماری را تغییر دهد و آن را نسبت به طیف وسیعی از درمان ها که معمولا برای عفونت های مجاری تنفسی مانند مخملک تجویز می شوند، مقاوم سازد.وی افزود: مصرف پنی سیلین برای بیمارانی که نسبت به آن حساسیت ندارند، هنوز یک درمان فوق العاده است.بن زاکور خاطرشان کرد: عوامل موثر تکاملی که باعث شیوع مخملک می شوند، شناخته نشده اند اما علل باکتریایی، وضعیت ایمنی بدن بیمارانی که در تماس با مخملک قرار می گیرند و عوامل زیست محیطی مانند دمای هوای و بارش باران، می توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند.این مطالعه در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.در بیماری مخملک که در یکصد سال گذشته تقریبا موردی از آن دیده نشده بود، باکتری استرپتوکوک در گلوی فرد تجمع و تکثیر می یابد و با ترشح نوعی سم یا اگزوتوکسین موجب پیدایش واکنش پوستی و بروز ضایعاتی روی پوست بدن می شود. گرچه این بیماری عمدتا خطرناک محسوب نمی شود، اما در صورت درمان نشدن بیمار می تواند به روماتیسم قلبی منجر شود.