انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران
سلولهای بنیادی بندناف به ریکاوری بینایی ازدست رفته کسانی که دچاربیماری قرنیه هستندکمک - نسخه‌ی قابل چاپ

+- انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران (http://rpsiran.ir/forum/.)
+-- انجمن: اخبار و اطلاعات پزشکی و چشم پزشکی (http://rpsiran.ir/forum/./forumdisplay.php?fid=4)
+--- انجمن: اخبار چشم پزشکی (http://rpsiran.ir/forum/./forumdisplay.php?fid=5)
+--- موضوع: سلولهای بنیادی بندناف به ریکاوری بینایی ازدست رفته کسانی که دچاربیماری قرنیه هستندکمک (/showthread.php?tid=5694)



سلولهای بنیادی بندناف به ریکاوری بینایی ازدست رفته کسانی که دچاربیماری قرنیه هستندکمک - صدف - 1397 / 11 / 10

پژوهشی جدید بوسیله محققین دانشگاه سین سیناتی ممکن است به ریکاوری بینایی از دست رفته بیمارانی که دچار اسکار قرنیه شده اند کمک کند.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از Stem-cells-news، در حال حاضر پیوند قرنیه تنها گزینه درمانی برای احیای بینایی در افرادی است که به دلیل اسکار قرنیه ناشی از عفونت یا زخم های شیمیایی و مکانیکی و یا نواقص مادرزادی ناشی از موتاسیون های ژنتیکی دچار مشکلات بینایی هستند. اما مشکلی در این راه وجود دارد کمبود اهدا کننده مناسب برای پیوند است و متاسفانه راهکار جایگزین موثری نیز برای این مشکل وجود ندارد. در این میان توجه محققین بسیاری به ایجاد درمان های جایگزین با استفاده از پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی جلب شده است.
وینستون وی یانگ کائو و همکارانش در دانشگاه سین سیناتی دریافته اند که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی به مدل های موشی فاقد پروتئین lumican می تواند شفافیت قرنیه های کدر و نازک را احیا کند.
محققین از مدل های موشی استفاده کردند که فاقد ژن lumican بودند. پروتئین lumican در کنترل تشکیل و حفظ قرنیه های شفاف نقش دارد. این مدل های موشی ناک اوت شده برای lumican قرنیه های نازک و کدری را نشان می دهند. پیوند سلول های بنیادی بند ناف شفافیت این قرنیه ها را به طور قابل توجهی بهبود بخشید و ضخامت استرومای قرنیه را نیز در این موش ها افزایش داد. این سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف در استروما یا بافت پیوندی موش ها برای بیش از سه ماه زنده ماندند و هیچ رد پیوندی مشاهده نشد و تبدیل به سلول های قرنیه ای شدند که فاقد موتاسیون بودند. نتایج این مطالعه نشان دهنده یک رویکرد درمانی بالقوه برای بیماری های مادرزادی یا اکتسابی قرنیه است.