1394 / 10 / 9، 11:58 صبح
سلول های بنیادی را می توان با موفقیت از لیگامنت اسب هایی که 72 ساعت از مرگ آن ها گذشته است به صورت زنده جداسازی کرد.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازsciencedaily، تیمی از محققین بلژیکی در دانشگاه لیژ روی سلول های بنیادی مزانشیمی فوکوس کرده اند. آن ها به بررسی این مطلب پرداخته اند که آیا می توان سلول های بنیادی مزانشیمی را به صورت زنده از تاندون یا لیگامنت اسب هایی که 72 ساعت از مرگ شان می گذرد استخراج کرد یا خیر. هم چنین آن ها به ارزیابی این مطلب پرداختند که آیا این سلول ها می توانند در غیاب یک محرک خاص به صورت تمایز نیافته باقی بمانند و تقسیم و تکثیر شوند. آن ها نمونه هایی از لیگامنت های این اسب ها 48 و 72 ساعت بعد از مرگ شان برداشتند. سلول های بنیادی مزانشیمی با موفقیت از این نمونه ها جداسازی شد و زمانی که در محیط کشت قرار داده شدند به خوبی تقسیم و تکثیر شدند. محققین می گویند سلول های بنیادی مزانشیمی که بدین طریق و از این منبع بدست می آیند می تواند منبع مناسبی برای سلول های بنیادی خاص باشند و می توان از آن ها برای مهندسی بافت و سلول درمانی اسب ها استفاده کرد. این امر که اجساد می تواند منبعی برای سلول ها در طب ترمیمی باشند بسیار جالب و مهیج است. عموما تصور می شود که 48 ساعت بعد از مرگ، حضور این سلول های بنیادی در یک ریزمحیط نکروزی منجر به از دست رفتن توانایی بالقوه این سلول های بنیادی برای استفاده در مطالعات بالینی و آزمایشگاهی می شود. در واقع در حالی که سلول های تمایز یافته ظرف دو روز بعد از مرگ می میرند، سلول های بنیادی مزانشیمی در نیچ بافت هیپوکسیک شان در حالت خفته باقی می مانند و با وفق دادن خودشان با مصرف کم اکسیژن، متابولیسم خود را به حداقل می رسانند. جالب تر این که کمبود اکسیژن و مواد غذایی موجب انتخاب مثبت سلول های بنیادی تمایز نیافته و قوی تر می شود. محققین می گویند که استفاده از مواد جداسازی شده از اسب های مرده می تواند نیاز به استفاده از اندام های زنده سالم جنینی و رویانی را مرتفع سازد.