1396 / 5 / 18، 10:40 صبح
محققان تراشه نانوفناوری طرحی کرده اند که بافت آسیب دیده را با تغییر برنامه سلول ها ترمیم می کند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی خبری و علمی انگلیسی مدیکال اکسپرس، محققان مرکز پزشکی دانشگاه دولتی وکسنر اوهایو و کالج دولتی مهندسی اوهایو، فناوری پیشرفته ای را توسعه داده اند که می تواند اعضای آسیب دیده بدن را به سرعت بهبود بخشد.این وسیله که کاربرد سلول را به شکل غیرتهاجمی تحت تاثیر قرار می دهد، بر نوعی فناوری نانویی به نام 'nanotransfection' متکی است که می تواند سلول های زنده بالغ را به هر نوع سلول دیگری تغییر دهد.مطالعات جدید در نشریه طبیعت نانوفناوری منتشر و تحت سرپرستی مشترک دکتر چندان سن مدیر مرکز پزشکی بازشناختی اوهایو و جیمز لی استاد مهندسی شیمی و زیست مولکولی در کالج مهندسی دولتی اوهایو انجام شده است.این فناوری دو عنصر مشخص دارد؛ اولین عنصر تراشه ای است که دانشمندان با استفاده از فناوری نانو آن را طوری طراحی کرده اند که بتواند کد ژنتیکی را به درون سلول ها تزریق کند و دومین عنصر کد ژنتیکی است؛ تراشه یک کد مشخص ژنتیکی را به شکل DNA یا RNA دارد و وقتی در سلول به کار می رود، سلول را نسبت به ساختار قبلی تغییر می دهد و به کارکرد یا ساختاری تبدیل می کند که برای ترمیم زخم لازم است.به گفته محققان این مطالعه، عوامل تغییر برنامه با استفاده از یک میدان الکتریکی فشرده و قوی از نانوکانال ها به سلول منتقل می شوند. به عبارت دیگر تراشه روی پوست قرار می گیرد و با یک لمس ساده و جریان الکتریکی غیرمحسوس و کوچک به بافت راه می یابد.چندان سن می گوید: DNA از طریق این نانوکانال ها فرستاده شده و بازبرنامه ریزی سلول ها را آغاز می کند و در کسری از ثانیه هویت جدیدی به آنها می بخشد. با گذاشتن تراشه در محل جراحت و برداشتن آن، برنامه ریزی سلولی آغاز می شود.وی افزود: این گروه ابزار یادشده را روی محل آسیب دیده پوست پای موش ها که جریان خون در آن قطع شده بود، آزمودند. این وسیله با موفقیت سلول های پوست موش را به سلول های عروقی تبدیل کرد و این تغییر را طی یک هفته مشاهده شد.در هفته دوم سلول های پوستی به رگ های خونی تبدیل شده و در هفته سوم بدون استفاده از داروی پاهای موش ها کاملا بهبود یافتند.نکته جالب تر این است که ابزار به دست آمده تنها برای پوست مفید نیست و در همه بافت ها کارآیی دارد.همچنین محققان در آزمایش های دیگری از این ابزار برای تبدیل سلول های پوستی به سلول های مغزی استفاده کردند تا محل آسیب دیده به دلیل سکته را بهبود بخشند.