: داروهایی که برای معده شما عوارض بدی دارند

[صدف]

برخی از داروها می توانند باعث آسیب معده شوند و مشکلاتی مانند زخم، خونریزی، افزایش اسید معده و غیره ایجاد کنند.

عوارض آسپرین، ایبوبروفن، کورتن، پلاویکس 

هر دارویی که مصرف می کنیم علاوه بر اثرات مثبتی که دارد عوارض جانبی نیز بر جای می گذارد. برخی از داروها می توانند باعث آسیب معده شوند و مشکلاتی مانند زخم، خونریزی، افزایش اسید معده و غیره ایجاد کنند. در این مطلب با چهار داروی آسیب رسان به معده بیشتر آشنا می شویم.

آسپیرین

آسپرین به طور گسترده ای در درمان دردها و تب استفاده می شود. این قرص باعث ایجاد زخم های ریز در معده شده و احتمال خونریزی گوارشی را افزایش می دهد. آسپیرین مانع از تولید پروستاگلاندین ها می شود. این مواد که توسط بدن تولید می شوند، در حفاظت از مخاط معده و روده نقش دارند.

ایبوبروفن

ایبوبروفن از خانواده ی ضدالتهاب های غیراستروئیدی است که به شدت به مخاط دستگاه گوارش آسیب زده و باعث ایجاد زخم ها و سوراخ هایی در معده می شود. عوارض جانبی ایبوبروفن از نظر شدت بیشتر از آسپیرین است.قرص های 200 میلی گرمی مانند ادویل بدون نسخه به فروش می رسند و به همین دلیل این مسکن ها جزو داروهای پرمصرف بین مردم محسوب می شوند. البته بیش از این دوز یعنی ایبوبروفن 400 میلی گرم با تجویز و نسخه پزشک به فروش می رسد.یادتان باشد که بدون تجویز پزشک نباید ایبوبروفن را بیش از سه بار در روز مصرف کنید. توصیه می کنیم داروهای ضدالتهاب را بین غذا و با یک لیوان آب مصرف کنید. تا حد امکان از مصرف خودسرانه این داروها بپرهیزید و برای برطرف کردن سردردهای ساده به سراغ ادویل نروید.

کورتون ها

مصرف کورتون باعث درد معده بخصوص در شروع مصرف می شود، اما زخم یا سوراخی در معده ایجاد نمی کند. در عوض در افراد حساسی که دچار زخم هستند مصرف این داروها باعث کند شدن روند بهبودی می شود. باید بدانید که مصرف کورتون ها باعث افزایش ترشح اسید معده می شود.

پلاویکس

قرص های ضدانعقاد خون که برای تسهیل گردش خون و کمک به پیشگیری از سکته قلبی و مغزی و همچنین دیگر مشکلات مربوط به جریان خون مانند تصلب شرایین مصرف می شوند، امکان خونریزی معده را بالا می برند. در واقع افزایش احتمال خونریزی در مخاط معده جزو عوارض جانبی این داروها محسوب می شود.توصیه می کنیم این داروها را در حین غذا میل کنید. اگر سابقه خانوادگی زخم معده را دارید و یا خود را مستعد آن می بینید، حتما این مسئله را با پزشک در میان بگذارید.