:تحریک مستقیم عصب بینایی توسط پژوهشگرانEPFLجهت کمک به نابینایان باروش سیگنال‌های بصری

[محسن سروش]

پژوهشگران "موسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان" (EPFL) اخیرا اظهار کرده‌اند که در حال بررسی روش‌های جدید ارائه سیگنال‌های بصری به نابینایان با تحریک مستقیم عصب بینایی هستند.به گزارش"نجمن حمایت ازبیماران چشمی شبکیه(آرپی،لبرواشتارگارت)درایران"ه نقل از ساینس دیلی، دانشمندان "موسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان" در سوئیس و موسسه"Scuola Superiore Sant’Anna " در ایتالیا در حال توسعه فناوری برای نابینایان هستند که تقریباً مردمک چشم را دور زده و پیام‌هایی را به مغز ارسال می‌کند.

آنها این کار را با تحریک عصب بینایی با نوع جدیدی از الکترود درون عصب به نام" OpticSELINE " انجام می‌دهند. آنها با موفقیت این فناوری را در خرگوش ها آزمایش کرده‌اند و نتایج مطالعه خود را در مجله" Nature Biomedical Engineering "منتشر کردند.

"سیلوسترو میکرا" (Silvestro Micera) یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: ما معتقدیم که تحریک درون عصبی می‌تواند یک راه حل با ارزش برای چندین دستگاه عصبی برای ترمیم عملکرد حسی و حرکتی باشد. پتانسیل های انتقالی این روش واقعاً امیدوار کننده هستند.

حدود ۳۹ میلیون نفر در جهان نابینا هستند. بسیاری از عوامل مانند ژنتیک ، جدا شدن شبکیه ، تروما ، سکته مغزی در قشر بینایی ، گلوکوم ، آب مروارید ، التهاب یا عفونت می توانند باعث کوری شوند. برخی از نابینایی ها موقتی است و می توان با علم پزشکی آن را درمان کرد اما چگونه میتوان به کسی که نابینایی او موقتی نیست،کمک کرد؟

ایده پژوهشگران طی مطالعه مذکور این است که فسفن را (احساس دیدن نور به شکل الگوهای سفید) بدون اینکه فرد به طور مستقیم نور را ببیند، تولید کنند.

فُسفِن پدیده‌ای است که در آن احساس دیدن یک نور یا نمایان شدن لکه‌هایی در میدان بینایی حتی در زمان بسته بودن چشم در انسان به وجود می‌آید. پدید آمدن فسفن را از علائم پیش از جدا شدن شبکیه می‌دانند. علت به وجود آمدن فسفن‌ها می‌تواند تحریکات مکانیکی، الکتریکی یا مغناطیسی رتین یا قشر بینایی مغز یا ازبین رفتن سلول‌های شبکه بینایی باشد.

البته در گذشته نیز پژوهشگران عصب های بصری را مورد بررسی قرار داده اند اما آنها از الکترودهای عصب سخت وسفت استفاده می‌کردند که استفاده از آنها مناسب نبود.

طی این مطالعه پژوهشگران یک آرایه الکترود متشکل از ۱۲ الکترود به نام OpticSELINE توسعه دادند. دانشمندان به منظور درک اینکه  این الکترودها چه میزان در تحریک فیبرهای عصبی مختلف در عصب بینایی ، مؤثر هستند ، جریان الکتریکی را از طریق OpticSELINE به عصب بینایی ارسال کرده و فعالیت مغز را در قشر بینایی اندازه گیری کردند. آنها سپس الگوریتم پیچیده ای را برای رمزگشایی سیگنال‌های قشر مغز ایجاد کردند.

پژوهشگران این مطالعه گفتند در گام‌های بعدی فناوری" OpticSELINE " ، ۴۸ الی ۶۰ الکترود خواهد داشت که این میزان الکترود برای بازگرداندن کامل بینایی کافی نیست اما باید ذکر کرد که این مطالعه هنوز در مرحله مقدماتی است و آزمایشات بیشتری برای توسعه فناوری برای کمک به نابینایان مورد نیاز است./

*محسن سروش/