سلول های بنیادی آمنیوتیک رشد عروق خونی را در هیدروژل درمانی افزایش می دهند

[سعیده]

محققین با موفقیت سلول های بنیادی مشتق از مایع آمنیوتیک را برای افزایش رشد عروق خونی دارای عملکرد در هیدروژل های درمان کننده تزریق شده به موش استفاده کردند. به گزارش"انجمن آرپی, لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از بنیان ، محققین در دانشگاه Rice روی راه هایی برای استفاده از سلول های گرفته شده از مایع آمنیوتیک زنان باردار برای کمک به درمان نوزادانی با نقایص قلبی کار می کنند. مایع آمنیوتیک را اغلب برای تست های استاندارد حین بارداری استفاده می کند. این مایع اغلب زمانی که تست به اتمام رسید دور ریخته می شود اما این محققین می گویند که این مایع اینک به عنوان یک منبع امیدوار کننده از ایمپلنت هایی به شمار می آید که از نظر مواد ژنتیکی با نوزاد همسان است. پروفسور Jacot می گوید سلول های بنیادی در مایع آمنیوتیک بسیار ارزشمند هستند زیرا می توانند به بسیاری از سلول ها از جمله سلول های اندوتلیالی سازنده عروق خونی تمایز یابند. وی در ادامه می گوید آن چه ما انتظار داشتیم بافتی رشد یافته در آزمایشگاه است که به طور کامل از سلول های مایع آمنیوتیک ایجاد شود. ما نشان دادیم که این امکان وجود دارد که تنها از سلول های مشتق از مایع آمنیوتیک برای این کار استفاده کنیم. از طرف دیگر هیدروژل های درمان کننده به طور وسیع برای استفاده در پزشکی طراحی شده اند. برای مثال، آن ها می توانند داربست های سه بعدی برای مهندسی بافت باشند و از آن ها برای انتقال دارو نیز می توان استفاده کرد. داریست های هیدروژلی با استفاده از بیوپلیمری به نام فیبرین ساخته شدند که به طور وسیع در ترمیم زخم و پیشبرد رگزایی استفاده می شود.
در این مطالعه آن ها از موش استفاده کردند تا ببینند که زمانی که از ترکیب ویژگی های رگزایی فیبرین و اثر تولید کنندگی سلول های اندوتلیالی ناشی از سلول های بنیادی آمنیوتیک استفاده می شود چه اتفاقی می افتد. آن ها در ابتدا مدیفیکاسیون هایی را روی فیبرین انجام دادند که آن را بسیار سخت اما در عین حال بسیار تجزیه پذیر می کرد. اضافه کردن پلی اتیلن گلیکول به فیبرین، هیدروژل را منعطف تر و قوی تر می سازد. به منظور القای سلول های بنیادی آمنیوتیکی برای تمایز به سلول های اندوتلیالی، محققین آن ها را با فاکتور رشد اندوتلیالی عروقی(VEGF) تیمار کردند. محققین دریافتند که موش های تزریق شده با هیدروژل مدیفه شده به تنهایی، ساختارهای فیبریلی نازکی که ویژه آنژیوژنز است را شکل می دهند اما موش هایی که هیدروژل دارای سلول های بنیادی آمنیوتیک تزریق شدند، افزایش معناداری در ایجاد شبکه های عروقی جدید داشتند. این تیم اینک به دنبال استفاده از این سلول ها در قالب پچ های زیست تخریب پذیر برای ترمیم قلب نوزادانی هستند که با این نقص متولد می شوند.