:دانشمندان اولین شبکیه مصنوعی فوق نازک در جهان را تولید کردند

[محسن سروش]

این شبکیه مصنوعی که فوق العاده نازک می باشدجایگزینی بسیار مناسب برای ایمپلنت های بینایی است که در حال حاضر برای نابینایی استفاده می شوند.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی شبکیه (آرپی،لبر و اشتارگات)در ایران " به نقل از سایت  eurekalert، امید می رود این محصول که در دویست و پنجاه و ششمین  نشست ملی و گردهمایی انجمن شیمی آمریکا(ACS) معرفی شد روزی بتواند میلیونها نفر بیمار را درمان نماید ، محققین گزارشی مبتنی بر تولید شبکیه ای مصنوعی داشته اند  و بر این باورند که این شبکیه می تواند در آینده ای نزدیک به میلیون ها بیماری که دچار بیماری های شبکیه ای شده اند کمک کند و موجب شود که آن ها مجددا دیدشان را بدست آورند.

اعتبار تصویر: استودیو آفریقا / شاترستوک...سایت "انجمن حمایت ازبیماران چشمی شبکیه(آرپی،لبرواشتارگات)در ایران" گزارش می دهد،علاوه براین، این ایمپلنت می تواند برای مونیتور کردن فعالیت در مغز و قلب نیز استفاده شود. به گفته دکتر Nanshu Lu نانشو لو در دانشگاه تگزاس، این اولین بار است که از موادمواد 2Dیاهمان دو بعدی مانند گرافن و مولیبدنیوم دی سولفید برای تولید شبکیه مصنوعی استفاده می شود.
در شبکیه، گیرنده های نوری مخروطی و استوانه ای از سلولهای گیرنده نور را به پالس های عصبی تبدیل می کنند که از طریق عصب بینایی به مغز می رسند و به تصاویر بینایی تبدیل می کنند. بیماری های شبکیه مانند تخریب ماکولا و رتینیت پیگمنتوزا می توانند منجر به آسیب به بافت شبکیه و در نتیجه نابینایی شوند. در حال حاضر، بسیاری از بیماری های شبکیه نمی توانند درمان شوند اما شبکیه های مبتنی بر سیلیکون توانسته اند برخی از بیماران را قادر به دیدن کنند. اما این شبکیه های سیلیکونی سفت و شکننده هستند و این بدین معنی است که قادر به تقلید شبکیه طبیعی نیستند و تصاویر مبهمی را ایجاد می کنند.
در این مطالعه جدید لو و همکارانش از گرافن، مولبیدینیوم دی سولفید و لایه های نازک طلا، آلومینیوم و سیلیکون نیترات برای تولید شبکیه ای منعطف تر و بسیار نازک تر استفاده کردند که می تواند شکل، اندازه و عملکرد شبکیه را به نحو بهتری تقلید کنند و همچنین تخریب نیز ندارد و مشکلی نیز برای بیمار ایجاد نمی کنند. تست این شبکیه های مصنوعی در آزمایشگاه و مدل های جانوری نشان داد که گیرنده های نوری روی ایمپلنت ، نور را به خوبی جذب می کنند و آن را از طریق یک بورد بیرونی و مدار دیجیتالی پردازش کرده و به صورت یک تحریک به شبکیه منتقل کرده و پالس هایی را به قشر بینایی بیمار می فرستد. آزمایشات نشان داد که این شبکیه مصنوعی ویژگی های چشم انسان را به خوبی تقلید می کند و زیست سازگار است. در گام بعدی دکتر به عقیده لو، هر چند این مطالعه در ابتدای راه قرار دارد اما می تواند در آینده ای نزدیک چاره ای برای بسیاری از بیمارانی باشند که به هر دلیلی دچار مشکلات شبکیه و نابینایی شده اند.
*ویراستار:محسن سروش

*گردآورنده ومترجم:
-صدف
-جلال