احادیث و روایات ائمه و معصومین

[مصطفی]

دعا برای دیگران چه تاثیری در نجات از جهنم دارد؟


(بسم الله الرحمن الرحیم)

امام جعفر صادق علیه السلام از پدرش نقل مى‌نماید که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
هیچ بنده‌ای نیست که برای مرد یا زن مؤمنی دعا کند، مگر این که خداوند از جانب هر مرد و زن مومنی که در گذشته بوده است یا در آینده تا روز قیامت می‌آید، مانند آنچه را که دعا کرده است، به او باز می‌گرداند.


و همانا دستور مى‌رسد که بنده‌اى را به جهنم ببرند، و در حالی که او را روی زمین میکشند که به جهنم ببرند مردان و زنان مؤ من مى‌گویند: پروردگارا این همان کسى است که براى ما دعا مى‌کرد. شفاعت ما را در مورد او بپذیر، خداوند نیز شفاعت انها را پذیرفته و او را از جهنم نجات مى‌یابد.


متن حدیث:
 
عن محمد بن حماد الحارفی [الحارثی عن أبیه عن أبی عبد الله ع قال قال رسول الله ص ما من عبد دعا للمؤمنین و المؤمنات إلا رد الله علیه مثل الذی دعا لهم من کل مؤمن و مؤمنة مضى من أول الدهر و هو آت إلى یوم القیامة و إن العبد لیؤمر به إلى النار یسحب فیقول المؤمنون و المؤمنات یا ربنا هذا الذی کان یدعو لنا فشفعنا فیه فیشفعهم الله فیه فینجو من النار؛ 

[مصطفی]

گناهانى  که نعمت‌ها را دگرگون و پشيمانی می‌آورند


(بسم الله الرحمن الرحیم)

حضرت زین العابدین امام سجاد علیه السلام:

گناهانى كه باعث تغيير نعمت‌ها مى شوند، عبارتند از: ستم بر مردم، ترك نمودن عادت هاى كار خير، تعطيل کردن نيکي به مردم، كفران نعمت و ترك شكر.
زيرا خداوند عزّوجلّ مى فرمايد:«خداوند سرنوشت هيچ ملتى را تغيير نمى‌دهد، مگر اين كه خودشان تغيير روش دهند... »

گناهاني که باعث پشيماني و ندامت است:
ريختن خون انساني که خداوند آن را حرام فرموده؛ حضرت حق در داستان قابيل که در مقام کشتن برادرش هابيل برآمد و از دفن وي عاجز ماند مي فرمايد: « پس از قتل از طايفه ي نادمين شد».
  ترک صله ي رحم در زمان قدرت،  ترک نماز تا وقت بگذرد،  ترک وصيت،  ترک رد مظالم، و منع کردن زکات تا وقت حضور مرگ و بسته شدن زبان.



متن حدیث: 
 
ان الذنوب التي تغير النعم: البغي علي الناس، و الزوال عن العاده في الخير واصطناع المعروف، وکفران النعم، وترک الشکر؛ قال الله تعالي: «ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بأنفسهم».

و الذنوب التي تورث الندم: قتل النفس التي حرم الله؛ قال الله في قصه قابيل حين قتل اخاه فعجز عن دفنه: «فأصبح من النادمين»، و ترک صله الرحم حين يقدر، وترک الصلاه حتي يخرج وقتها، وترک الوصيه و رد المظالم، و منع الزکاه حتي يحضر الموت و ينغلق اللسان.


 «معاني الاخبار، مرحوم صدوق ص 270-271»

[مصطفی]

ویژگی منحصربفرد امام مهدی(عج) در میان اهل بیت(ع)


(بسم الله الرحمن الرحیم)


امام عصر عجل الله تعالی فرجه خصوصیت روشنی دارند که در دیگر امامان معصوم(ع) پوشیده داشته می شد و آن وراثت زمین است.

 
سایر ائمه هدایت علیهم السلام هم وارث بودند و هم مورث؛ یعنی هم امامت را ارث می بردند و هم آن را به ارث می نهادند، اما درباره امام عصر علیه السلام این گونه نیست و به بیان لطیف مرحوم سید حیدر آملی، حضرت خاتم الاولیاء وارث منحصربفرد است؛ یعنی تنها وارثی است که همه کمالات گذشتگان خود را به ارث برده است و چون بعد از او ولی دیگری نخواهد آمد کسی هم میراث بر او و نیز وی مورث کسی نیست.
 
مرحوم سید حیدر آملی نکته مزبور را از این آیه قران کریم فهمیده است که «نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّه وَ نَجْعَلَهُمُ الوارثین» می گوید که وقتی خبر با «الف و لام» ذکر می شود مفید حصر خبر در مبتدا است به این معنی که تنها آن حضرت(عج) وارث محض است.
 
قیل: قوله تعالی «و نجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثین» دال علی امامته و خلافته و ختمیته ایضا، لان « الف» و «اللام» متی دخلا علی «الخبر» افادا انحصاره غیره من الائمة هو موروث و لا یکون هو الوارث دون غیره، الان من بعده وارثه.
 
خاتم اولیاء کمالات انبیاء و امم گذشته را به ارث برده است از این رو همه معجزات انبیای گذشته را داراست.
 
معجزات هر یک از انبیای گذشته یکجا به دست توانمند ولی عصر عجل الله تعالی فرجه ظهور می کند. زیرا او باید اهداف تمام انبیاء را به انجام رساند و سرزمین های مرده را با نور عدل زنده سازد.
 
تذکر: جمع بودن کلمه وارثین با انحصار مصداق محذوری ندارد نظیر جمع بودن کلمه: «والذین آمنوا یقیمون الصلاه و یوتون الزکاة و هم راکعون» درباره حضرت امیرالمومنین علیه السلام.
 
برگرفته از «امام مهدی(عج)، موجود موعود» نوشته آیت الله جوادی آملی

[مصطفی]

سخن امام باقر(ع) درباره فضائل شب جمعه


(بسم الله الرحمن الرحیم)

امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:  خداوند متعال ، هر شبِ جمعه ، از آغاز شب تا پايان آن ، از فراز عرش خويش ندا می دهد:

«آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيده دَم ، مرا براى آخرت و دنيايش بخواند و من، پاسخش دهم؟ آيا بنده مؤمنى نيست كه تا پيش از سپيده دَم از گناهانش به درگاه من ، توبه كند و من هم به سوى او بازگردم (و توبه اش را بپذيرم)

 آيا بنده مؤمنی نیست كه من روزى اش را بر او تنگ كرده باشم و او تا پيش از سپيده دَم، افزايش در  روزى‌اش را از من بخواهد و من بر روزى او بيفزايم و به آن گشايش دهم؟

 آيا بنده مؤمنِ زندانى و غم زده اى نيست كه از من بخواهد از زندان آزاد و رهايش كنم؟ آيا بنده مؤمن ستم ديده اى نيست كه تا پيش از سپيده دَم از من بخواهد كه دادش را بستانم و من انتقام او را بگيرم و داد وى بستانم؟» و تا سپيده دَم ، به اين ندا ادامه مى دهد.

متن حدیث:

 امام باقر عليه السلام: اِنَّ اللّه َ تَعالى لَيُنادى كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ اَوَّلِ اللَّيلِ اِلى آخِرِهِ: اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ يَدْعونى لاِخِرَتِهِ وَ دُنْياهُ قَبْلَ طُلوعِ الْفَجْرِ لاُِجيبَهُ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌيَتوبُ اِلَىَّ مِنْ ذُنوبِهِ قَبْلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَتوبَ عَلَيْهِ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ قَد قَـتَّرتُ عَلَيهِ رِزقَهُ فَيَساَ لَنِى الزِّيادَةَ فى رِزقِهِ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَزيدَهُ وَ اُوَسِّعَ عَلَيهِ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ سَقيمٌيَساَ لُنى اَن اَشفيَهُ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فاُعافيَهُ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ مَحبوسٌ مَغمومٌ يَساَ لُنىاَن اُطلِقَهُ مِن حَبسِهِ وَ اُخَلِّىَ سَربَهُ ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ مَظلومٌ يَساَ لُنى اَن آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِقَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَ نْتَصِرَ لَهُ وَ آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِ ؟ قالَ عليه السلام : فَلا يَزالُ يُنادى بِهذا حَتّىيَطلُعَ الفَجرُ.

[مصطفی]

سخن امام صادق(ع) درباره فواید پنجگانه عطسه


(بسم الله الرحمن الرحیم)

مكارم الأخلاق- به نقل از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه‏‌السلام:
فراوانى عطسه، شخص را از پنج چيز، ايمن مى‏‌سازد:

نخستين آنها جذام است
دوم، بادهاى بدخيمى كه در سر و صورت، جاى مى‏‌گيرد
سوم آن كه مايه ايمنى از جاى گرفتن آب در چشم مى‏‌شود
چهارم آن كه از سختى حفره‏‌هاى بينى، مصونيت مى‏‌دهد
و پنجم آن كه از بيرون آمدن مو از چشم، ايمنى مى‏‌دهد.

فرمود: "اگر دوست داشتى كه عطسه‌‏ات كم شود، با روغن مرزنجوش، انفيه كن".
پرسيدم: چه مقدار؟
فرمود: "به اندازه يك دانگ* ".
راوى گويد: اين كار را پنج روز انجام دادم و (عارضه‏‌ام) از ميان رفت.


متن حدیث:

مكارم الأخلاق عن أبي بصير عن الإمام الصادق عليه‏‌السلام:

كَثرَةُ العُطاسِ يَأمَنُ صاحِبهُ مِن خَمسَةِ أشياءَ:
أوَّلُها: الجُذامُ.
وَالثّانِي: الرّيحُ الخَبيثَةُ الَّتي تَنزِلُ فِي الرَّأسِ وَالوَجهِ.
وَالثّالِثُ: يَأمَنُ نُزولَ الماءِ فِي العَين.
وَالرّابِعُ: يَأمَن مِن شِدَّةِ الخَياشيمِ.
وَالخامِسُ: يَأمَنُ مِن خُروجِ الشَّعرِ فِي العَينِ.
قالَ: و إن أحبَبتَ أن يَقِلَّ عُطاسُك فَاستَعِط بِدُهنِ المَرزَنجوشِ.
قُلتُ: مِقدارُ كَم؟
قالَ: مِقدارُ دانِقٍ.
قالَ: فَفَعَلتُ ذلِكَ خَمسَةَ أيّامٍ فَذَهَبَ عَنّي.

«مكارم الأخلاق،2،ص165- بحارالأنوار،76،ص52- دانش نامه احاديث پزشكي:1/288»

*دانگ يا دانق، واحد اندازه‏ گيرى وزن، پول و حجم بوده و غالبا وقتى به عنوان واحد وزن به كار مى‏ر ود، معادل نصف مثقال است.

[مصطفی]

چهار نشانه بدبختی در کلام پیامبر اکرم(ص)


(بسم الله الرحمن الرحیم)

پيامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم فرمودند:

از نشانه ‏هاى بدبختى است: چشم بى ‏اشك، سختى و قساوت دل، حرص زدن زياد در طلب روزى و پايدارى (اصرار) بر گناه.
 
 
 متن حدیث:
 
رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم:
مِن علاماتِ الشَّقاءِ: جُمُودُ العَينِ، وقَسوَةُ القَلبِ ، و شِدَّةُ الحِرصِ في طَلَبِ الرِّزقِ، و الإصرارُ على الذَّنبِ.

[مصطفی]

هشت حق رفیق در کلام امام سجاد(ع)


(بسم الله الرحمن الرحیم)

حضرت زین العابدین امام سجّاد عليه السلام فرمودند:

حقّ همنشين اين اسـت كـه بـا او بـه فـضل و انصاف رفتار كنى، و به اندازه‏ اى‏ که احترامت مى کند، احترامش كنى.
اجازه ندهى در هيچ بخششى پيشدستى كند، و اگر پيشدستى كرد جبران كنى، همانقدر كه دوستت دارد دوستش بدارى، اگر تصميم به گناهى گرفت او را از آن باز داری، براى او مايه رحمت و مهر باش، و باعث عذاب او مباش.
 
 متن حدیث:
 
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام:

أمّا حَقُّ الصاحِبِ : فَأن تَصحَبَهُ بِالتَفَضُّلِ والإنصافِ، وتُكرِمَهُ كما يُكرِمُكَ، ولا تَدَعَهُ يَسبِقُ إلى مَكرُمةٍ، فإن سَبَقَ كافَأتَهُ، وتَوَدُّهُ كما يَوَدُّكَ ، وتَزجُرُهُ عمّا يَهُمُّ بهِ مِن مَعصيَةٍ، وكُن علَيهِ رَحمَةً، ولا تَكُن علَيهِ عَذابا.



بحار الأنوار، جلد 74، صفحه 7"

[مصطفی]

دعایی که امام سجاد(ع) به مرد گرفتار یاد دادند


(بسم الله الرحمن الرحیم)

روايت شده كه امام زين العابدين عليه‎السلام از كنار مردى گذشت كه بر در خانه شخص ديگرى نشسته بود. به او فرمود: چه چيز تو را بر درِ خانه اين مردِ نازپرورده ستمگر، نشانده است؟
گفت: گرفتارى
امام فرمود: برخيز كه اكنون، تو را به درى راه‏نمايى كنم كه از درِ خانه او بهتر است، و به پروردگارى كه براى تو از او نيكوتر است.

آن گاه، دستش را گرفت تا به مسجد [ ـِ پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ] رسيد و فرمود: رو به سوى قبله كن و دو ركعت نماز بگزار.
سپس دستانت را به درگاه خداى عز و جل بالا ببر و او را ثنا بگو و بر فرستاده‏ اش درود بفرست و با آيات پايانى سوره حشر و شش آيه آغازين سوره حديد و دو آيه سوره آل عمران*، خدا را بخوان و از خداى سبحان، حاجت بخواه كه تو چيزى درخواست نمى‏‌كنى، جز آن كه بى‏ ترديد، به تو عطا خواهد كرد.

متن حدیث:

الدعوات:
رُوِيَ أنَّ زَينَ العابِدينَ عليه ‏السلام مَرَّ بِرَجُلٍ و هُوَ قاعِدٌ عَلى بابِ رَجُلٍ، فَقالَ لَهُ: ما يَقعُدُكَ عَلى بابِ هذَا المُترَفِ الجَبّارِ؟ فَقالَ: البَلاءُ ، قالَ: قُم فَاُرشِدَكَ إلى بابٍ خَيرٍ مِن بابِهِ ، و إلى رَبٍّ خَيرٍ لَكَ مِنهُ. فَأَخَذَ بِيَدِهِ حَتَّى انتَهى بِهِ إلَى المَسجِدِ ـ مَسجِدِ رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ـ ثُمَّ قالَ:
اِستَقبِلِ القِبلَةَ و صَلِّ رَكعَتَينِ، ثُمَّ ارفَع يَدَيكَ إلَى اللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ فَأَثنِ عَلَى اللّه‏ِ، و صَلِّ عَلى رَسولِهِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله، ثُمَّ ادعُ بِآخِرِ الحَشرِ ، وسِتِّ آياتٍ مِن أوَّلِ الحَديدِ، و بِالآيَتَينِ اللَّتَينِ فيآلِ عِمرانَ، ثُمَّ سَلِ اللّه‏َ سُبحانَهُ، فَإِنَّكَ لاتَسأَل شَيئا إلّا أعطاكَ.

علّامه مجلسى ، در ذيل اين حديث گفته است : شايد مقصود از دو آيه ياد شده از سوره آل عمران ، آيه «شَهِدَ اللَّهُ . . . » ( آيه 18 ) و آيه مُلك ( آيه 26 ) باشد .*

[مصطفی]

سخن امام صادق(ع) درباره زیارتی که رزق را زیاد می‌کند

(بسم الله الرحمن الرحیم)
امام صادق علیه السلام ر مورد زیارت مزار امام حسین علیه السلام فرمودند: هر که او را زیارت کند، خداوند نیازهایش را برآورد و آنچه از امور دنیا که برایش اهمیت داشته را کفایت فرماید و همچنین زیارت امام حسین(ع) رزق بنده را زیاد می‌کند، و آن چه برای زیارت هزینه کند، برمی‌گردد.
 
متن حدیث: 

 
عنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ ع‏لیه السلام فی زیارة قبر الحسین: مَن زارَهُ کانَ اللّهُ لَهُ مِن وَراءِ حَوائِجِهِ، وکَفى ما أهَمَّهُ مِن أمرِ دُنیاهُ، وإنَّهُ یَجلِبُ الرِّزقَ عَلَى العَبدِ، و یُخلِفُ عَلَیهِ ما یُنفِقُ

 

التماس دعا

[مصطفی]

علت حلال و حرام بودن خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها در کلام امام رضا(ع)

(بسم الله الرحمن الرحیم)
امام رضا عليه السلام فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى هيچ خوردنى و نوشيدنى را حلال نكرده است، مگر آن كه درآن منفعت و صلاحى بوده و هيچ خوردنى و نوشيدنى را حرام ننموده، مگر آن كه در آن ضرر و مرگ و فسادى بوده است.
پس آنچه که مفيد و مقوّى بدن، و باعث تقويت آن شود، حلال شده است.


متن حدیث:


إِنَّ اللّه َ تَبارَكَ وَ تَعالى لَمْ يُبِحْ اَكْلاً وَ لاشُرْبا اِلاّ لِما فيهِ الْمَنْفَعَةُ وَ الصَّلاحُ وَ لَمْ يُحَرِّمْ اِلاّ ما فيهِ الضَّرَرُ وَ التَّلَفُ وَ الْفَسادُ، فَكُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلْجِسْمِ فيهِ قُوَّةٌ لِلْبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ؛

[مصطفی]

کدام پیامبر با شیطان چهره به چهره سخن گفت؟

ابلیس به یکی از پیامبران خدا گفت: در سه مورد بر انسان مسلط می شوم.

کی از پیامبران بزرگ الهی که در طول عمرش سختی های فراوانی کشید، حضرت موسی(ع) بود.ایشان در برهه ای از زندگی خود با ابلیس چهره به چهره ملاقات کرد.

در این باره رسول گرامی اسلام(ص) می فرماید:موسی(ع) در مکانی نشسته بود. ناگاه شیطان که کلاه دراز و رنگارنگی به سر داشت نزد موسی(ع) آمد و کلاهش را به نشانه احترام از سر برداشت و بین حضرت موسی(ع) و ابلیس چنین گفتگو شد:

موسی(ع): تو کیستی؟

ابلیس: من شیطان هستم

موسی(ع): ابلیس تو هستی؟ خدا تو را دربه در کند.

ابلیس: من نزد تو آمده ام تا به خاطر مقامی که در پیشگاه خدا داری به تو سلام کنم.

موسی(ع): این کلاه چیست که برسرداری؟

ابلیس: با رنگها و زرق و برق این کلاه دل مردم را می ربایم.

موسی(ع): به من از گناهی خبر ده که هرگاه انسان مرتکب آن گردد، تو بر او مسلط گردی.

ابلیس: در سه مورد بر انسان مسلط می شوم؛ اول هنگامی که او از خود راضی شود و اعمال خود را بپسندد و خودبین باشد. دوم هنگامی که او عملش را زیاد تصور کند و سوم هنگامی که او گناهش را کوچک بشمارد.

[مصطفی]

عوامل فشار قبر چیست؟

***********

خوف و ترس از فشار قبر همواره در وجود هر انسان مسلمانی وجود دارد.فشار قبر عواملی دارد که باید به آن توجه کرد.

قبر و مسایل پیرامون آن همواره محل بحث بین مسلمانان بوده است.اکنون در گزارش زیر با استناد به کتب معتبر به موضوع فشار قبر می پردازیم.

عواملۍ که باعث فشار قبر می شود:

1- بداخلاقی

2- سخن‌چینۍ‌، مراعات نكردن طهارت و نجاست و پرهیز نكردن از بول

3- یاری نكردن مظلوم. در كتاب ثواب الاعمال آمده است كه یكی از علمای بنی‌اسرائیل از دنیا رفت و فشار قبر بر او وارد شد چرا كه او یك بار نماز را (عمداً) بی‌وضو خوانده بود و از كنار مظلومی گذشته بود و او را یاری نكرده بود.

4- ضایع نمودن نعمت‌های الهی: حضرت پیامبر اكرم (ص) فرمودند: «فشار قبر برای مۆمن كفاره تباه نمودن نعمت‌ها از ناحیه اوست.»

 عواملی كه باعث كاهش یا رفع فشار قبر می‌شود:

1- نماز شب و كامل نمودن ركوع: 

امام رضا علیه السلام فرمود: «كسی كه نماز شب بخواند و در قنوت نماز «وتر» هفتاد بار استغفار كند از عذاب قبر پناه داده می‌شود.» و امام باقر علیه السلام فرمود: «هر كس ركوع نمازش را كامل انجام دهد وحشت قبر به او نمی‌رسد.»

2- صدقه و نماز مخصوص

3- نماز وحشت: این نماز بسیاری از مردگان را از عذاب قبر و فشار قبر نجات داده است كه حكایات عجیبی در داستان‌های شگفت شهید دستغیب در این باره موجود است كه می‌توان به آن مراجعه نمود.

4- حج نمودن: دو روایت است كه هر كس چهار مرتبه حج به جا آورد عذاب قبر از او برداشته می‌شود.

5- خواندن بعضی از سوره‌های قرآن: امام علی(علیه السلام) می‌فرماید: «هر كس در هر جمعه سوره نساء را تلاوت كند از فشار قبر امان می‌یابد.» سوره‌های زخرف، یاسین، تكاثر و تبارك، نیز در این مورد سفارش شده‌اند.

6- این كه مرگ انسان در روز جمعه باشد.

7- نهادن دو چوب تر در كفن میت هنگام دفن.

8- ریختن آب روی قبر.

منابع:

بحارالانوار ج ۷۵، ص۲۶۵

ثواب الاعمال، ص ۱۱۱

بحارالانوار، ج ۶، ص ۲۲۱

بحارالانوار ج ۸۵، ص ۱۰۷ 

بحارالانوار، ج ۹۱، ص ۲۱۹

حاشیة مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی

 من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۱۷

 وسایل الشیعه، ج ۷ ص

[مصطفی]

ویژگی‌های ظاهری و رفتاری امام زمان(عج) هنگام ظهور

** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** ** **

(بسم الله الرحمن الرحیم)

براى بيان اهميت صفات ظاهرى امام عصر(عج) مى توان به موارد زير اشاره كرد :

 

1- راهى روشن براى عموم مردم است تا امام زمان خود را بشناسند.

2- دليلى واضح براى رسوا كردن مدّعيان دروغين مهدويت است.

3- برهانى آشكار بر اثبات مهدويت شخصى (و ردّ مهدويت نوعى) است.

4- مدركى محكم بر اثبات مهدويت عينى و ردّ مهدويت معنوى (مهدى ساخته ذهنى در اثر فشارهاى جامعه) است[1].

5- روشى مؤثر براى محسوس كردن وجود امام زمان(عج) و ايجاد تعلق خاطر و عشق و محبت سرشار به آن حضرت(عج) است.

 

اوصاف و ويژگى هاى ظاهرى و جسمانى امام زمان(عج) در روايات به شرح زير بيان شده است.

 

1- چهره و سيماى مبارك

حضرت مهدى(عج) داراى صورتى زيبا و درخشنده است؛

الف. «المهدى من ولدى وجهُهُ كالقمر الدُّرّى»[2] ؛ «پيامبر (صلی الله علیه و آله)  فرمودند: «مهدى از فرزندان من است، صورتش همچون ماه تابان است...«.

ب. «... على خَدِّه الأيمن خالٌ»[3] ؛ «... بر گونه راستش خالى هست».

ج. «حَسَنُ الوجه... و نور وجههِ يَعلو سواد لحيته»[4] ؛ «مهدى صورتى نيكو دارد... درخشندگى چهره اش بر سياهى محاسنش غلبه مى كند»

د. «وجهُهُ كالدّينار و اَسنانه كالمنشار...»[5] «چهره اش مانند دينار گرد و گلگون و دندان هايش مانند شانه، ظريف و منظم است».

ه. «المهدى طاووس اهل الجنّة عليه جلابيبُ النّور»[6] ؛ «مهدى، طاووس بهشت است كه هاله اى از نور، او را احاطه كرده است»

و. «شابّ صبيحُ الوجه...»[7] ؛ «جوانى گشاده روى است»

ز. «شابٌ حسن الوجه»[8] «جوانى زيباروى است»

ح. «وجهُه كالكوكبٌ درّىٌّ»[9] ؛ «چهره اش مانند ستاره درخشان است»

ط. «مسنون الخدّين»[10] ؛ «مهدى داراى گونه هاى كم گوشت است»

ى. «سهل الخدّين على خدّة الأيمن خالٌ كأنّه فتات مسك على رضراضة عنبر»[11] ؛ «گونه هايى نرم با خالى در گونه راست دارد كه مانند دانه مشك بر روى عنبر است»

 

 

2- پيشانى و ابرو و چشم

حضرت مهدى(عج)، داراى پيشانى گشاده، صاف و روشن است. ابروى آن حضرت(عج) نيز باريك، كشيده و نزديك به هم - اما ناپيوسته - است. چشم هايش سياه و درشت و فرورفته و پلك هاى او درخشنده است.

الف. «المهدى منّى، اجلى الجبهَة اَقنى الأنف...»[12] ؛ «مهدى از من است، پيشانى باز و نورانى و بينى كشيده و باريك دارد»

ب. «اَكحَلُ العَينَين... كثُّ اللحية...»[13] ؛ «ديدگان مباركش سرمه كشيده... محاسن مباركش پر مو است...».

ج. «اَزَجُّ، اَبلَجُ، اَدعَج، اَعيُنُ، اَشَمُّ الأنف اَقنى اَجَلى»[14] ؛ «ابروهاى كشيده، صورتى نيكو، ديدگان مشكى، بينى باريك و نيكو خميده، و پيشانى باز و درخشان دارد»

د. «مُشرِفُ الحاجبين، غائرُ العينين»[15] ؛ «او بلند ابرو است و چشمانى فرو رفته  دارد».

 

 

3- قامت و رنگ بدن و صورت

امیرالمومنین امام على (علیه السلام) فرموده اند: «يخرجُ رَجُلٌ مِن وُلدى فى آخِرِ الزّمان ابيضُ اللون مُشرَبٌ بالحُمرَة مُبدَحُ البَطنِ عَريضُ، عَظيمُ مُشاشِ المنكبين، بِظَهرِه شامَّتانِ : شامَّةٌ على لَونِ جِلده و شامَّةٌ على شبهِ شامّة النبى»[159] ؛ «مردى از فرزندان من در آخرالزمان ظهور مى كند كه صورتى نقره فام و چهره اى گلگون دارد. شكمش پهن، ران هايش پر گوشت و شانه هايش عريض است. در پشت او دو علامت هست كه يكى به رنگ پوست و ديگرى شبيه مهر نبوّت است».

 

 

4- سر و مو

امام على (علیه السلام) فرموده اند: «حَسَنُ الوَجه، حَسَنُ الشِعر يَسيلُ شعرُه على مِنكَبَيه...»[16] ؛ «چهره اى زيبا و موهايى جاذب دارد كه بر شانه هايش فرو ريخته است».

«بشعر قطط»[17] ؛ «مويش كمى مجعّد است».

 

 

5- در سيماى جوانان

امام رضا (علیه السلام)  فرموده است: «علامَتهُ اَن يكون شيخ السنّ شاب المنظر حتى اَنَّ الناظِرَ اِلَيه لَيَحسبه ابن اربعين سنة اَو دونَها و اِنّ مِن علاماتِهِ اَن لا يَهرِمَ بمرور الايام و الليالى حتى يأتى اَجَلُه»[18] ؛ «نشانه مهدى آن است كه در سن پيرى است؛ ولى جوان به نظر مى آيد. هر كسى او را ببيند، گمان مى كند كه چهل سال يا كمتر دارد. يكى ديگر از نشانه هاى او اين است كه با گذشت زمان، تا هنگام رسيدن اجل، اثر پيرى در او مشاهده نمى شود.»

 

 

6- اوصاف اخلاقى و درونى

1- امام حسين (علیه السلام)  مى فرمايند: «تَعرِفون المهدى بالسَّكينةِ و الوقارِ و بمَعرِفَةِ الحَلالِ و الحَرامِ و بِحاجَةِ النّاسِ اليه و لا يحتاجُ الى احد»[19] ؛ «مهدى را با سكينه و وقار، شناخت حلال و حرام، نياز همگان به او و بى نيازى او از همه خواهيد شناخت.»

 

2- در روايت ديگرى آمده است: «يكونُ اَولى بالنّاسِ من اَنفُسِهِم و اَشفَقَ عليهم من آبائِهم و اُمّهاتهم و يكونَ اَشَدّ الناس تَواضُعا للّهِ عَزَّ و جَلَّ و يكونُ اخَذَ النّاسِ بِما يَأمُرُ به و اَكَفَّ النّاس عَمّا يَنهى عنه»[20] ؛ «او براى مردم از خودشان اولى تر، از پدر و مادرشان مهربان تر و در برابر خدا، از همه متواضع تر است. آنچه به مردم فرمان مى دهد، خود بيش از ديگران به آن عمل مى كند و آنچه مردم را از آن نهى مى كند، خود بيش از همگان از آن پرهيز مى كند».

 

3- دلالته فى خصلتين: فى العلم و استجابَةِ الدَّعوةِ و كلِّ ما أخبَرَ بِهِ من الحوادثِ الّتى تَحدُثُ قبلَ كونِها فذلك بعَهد معهود اليه من رسول الله (صلی الله علیه و آله) توارَثَه عن آبائه عنه (علیه السلام) »[21]؛ «مهدى، دو نشانه بارز دارد كه با آنها شناخته مى شود: دانش بيكران و استجابت دعا. آنچه از رويدادها پيش از وقوع آنها سخن بگويد، به صورت پنهانى است كه توسط پدران خود، از رسول خدا(ص)، به ارث برده است»

 

4- امام رضا (علیه السلام)  فرموده است: «... يكونُ اَعلَمُ النّاس و اَحكَمُ النّاس و اَتقى النّاس و اَسخَى النّاس و اَعبَدُ النّاس... و يكونُ مُحَدِّثا»[22] ؛ «... او داناترين مردم و حكيم ترين، پرهيزگارترين، بردبارترين، سخى ترين و عابدترين آنان است و فرشتگان با او سخن مى گويند».

 

 

منابع:

[1]. فصلنامه انتظار، ش 5، ص 152.

 [2]. ينابيع المودة، ص 188 ؛ كشف الغمة، ج2، ص 481.

 [3]. بحارالانوار، ج 51، ص 80 ؛ منتخب الاثر، ص 166.

 [4]. منتخب الاثر، ص 186.

 [5]. الغيبة النعمانى، ص 274، ج 1.

 [6]. كشف الغمة، ج2، ص 481.

 [7]. بحار الانوار، ج52، ص 177.

 [8]. الغيبة طوسى، ص 269 ؛ الارشاد، ج 2، ص 382.

 [9]. دلائل الامامة، ص 233.

 [10]. كمال الدين، ج 2، ص 446.

 [11]. كتاب الغيبة، ص 266.

 [12]. كشف الغمة، ج 2، ص 481.

 [13]. منتخب الاثر، ص 166 ؛ كشف الغمة، ج3، ص 260.

 [14]. الملاحم و الفتن، ص 58 ؛ نور الابصار، ص 170.

 [15]. الزام الناصب، ص 138.

 [16]. منتخب الاثر، ص 250 ؛ بحار الانوار، ج 51، ص 35.

 [17]. كتاب الغيبة، ص 281 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 36.

 [18]. كمال الدين، ج2، ص 475.

 [19]. كمال الدين، ج 2، ص 652.

 [20]. الغيبة النعمانى، ص 127 ؛ منتخب الاثر، ص 309.

 [21]. الزام الناصب، ص 10.

 [22]. عيون الاخبار، ج1، ص 170.

 [23]. من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 418.

منبع : کتاب مهدویت پیش از ظهور – رحیم کارگر

[مصطفی]

پیامبر و امامان برای شفا چه تجویز کرده اند؟

**************
در کنار درمان پزشکی برای بیماری ها، احادیث و روایاتی نیز آمده است که باعث شفای بیماران می شود.

امام صادق عليه السلام ميفرمايد: پيامبر صلي الله عليه و اله هر زمان كسل ميشدند يا سر درد ميگرفتند دستهاي خود را باز كرده و سوره حمد و ناس و فلق ميخواندند سپس به صورت خود ميكشيدند.*

در كتاب شريف مكارم الاخلاق همين روايت از امام رضا عليه السلام وارد شده به اضافه سوره مباركه توحيد راوي نقل مي نمايد كه از امام باقر عليه السلام شنيدم فرمود : هر كس را سوره حمد و قل هو الله احد خوب نكند چيزي او را خوب نميكند و هر بيماري را اين دو سوره خوب ميكند راوي گويد به من ياد داد علي بن موسي (امام رضا عليه السلام) اين تعويذ را و فرمود : بياموز آن را به برادرانت از مومنين براي هر دردي «اعيذ نفسي برب الأرض ورب السماء ، أعيذ نفسي بالذي لا يضر مع اسمه داء اعیذ نفسی بالذی لا یضر مع اسمه»

مرحوم شيخ حر عاملي گفته است: از امام رضا عليه السلام نقل ميفرمايد كه فرمود بگو براي همه بيماريها «يا منزل الشّفاء ومذهب الدّاء أنزل على وجعي الشّفاء فإنّك تعافى بإذن اللَّه» **
روایت داریم گروهی از انصار خدمت پیامبر (صلوات الله علیه و آله) رسیدند و گفتند: «يا رسول الله. إن لنا جارا اشتكى بطنه، أفتأذن لنا أن نداويه؟ قال: بماذا تداوونه؟ قالوا: يهودي ههنا يعالج من هذه العلة قال: بماذا؟ قالوا: بشق البطن فيستخرج منه شيئا، فكره ذلك رسول الله صلى الله عليه وآله. فعاودوه مرتين أو ثلاثا، فقال: افعلوا ما شئتم. فدعوا اليهودي فشق - بطنه و نزع منه رجرجا كثير ثم غسل بطنه ثم خاطه وداواه فصح. وأخبر النبي صلى الله عليه وآله فقال: إن الذي خلق الأدواء جعل لها دواء، وإن خير الدواء الحجامة و الفصاد و الحبة السوداء - يعني الشونيز.»

یعنی « ای رسول خدا، ما همسایه ای داریم که شکم درد دارد. آیا اجازه می دهید تا مداوایش کنیم؟ فرمودند: به چه چیزی او را درمان می کنید؟ گفتند: طبیبی یهودی هست که این بیماری را درمان می کند. پیامبر(صلوات الله علیه و آله) فرمودند: با چه درمان می کند؟ گفتند: با پاره کردن شکم و چیزی از شکم بیرون می آورد. پیامبر(صلوات الله علیه و آله) کراهت داشتند از این کار. دو مرتبه آمدند و اصرار کردند که می خواهیم درمان کنیم. بار سوم پیامبر(صلوات الله علیه و آله) فرمودند: هر کاری می خواهید بکنید. یهودی آمد و شکم را پاره کرد و موادی را خارج کرد و سپس شکم را شست و دوخت. سپس درمان کرد و خوب شد. به پیامبر(صلوات الله علیه و آله) خبر دادند. فرمودند: خداوندی که بیماری ها را خلق کرده، دارو و درمانی برای آن ها قرار داده است. ولی بهترین درمان، حجامت و فصد و سیاه دانه است.

*بحارالانوار، جلد 92
** هدايت الامه الي احكام الائمه، صفحه 233

[مصطفی]

سخن پیامبر(ص) درباره بهترین خلق خدا



*********************************
[url=http://www.jc313.ir/57243-%D8%B3%D8%AE%D9%86-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%B5--%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%87%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D9%84%D9%82-%D8%AE%D8%AF%D8%A7.html][/url]

(بسم الله الرحمن الرحیم)

پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:

ای مردم آیا شما را به بهترین خلق خدا ( در حسب و نسب ) از پدر و مادر آگاه سازم؟

ای مردم آیا شما را به بهترین خلق خدا ( در حسب و نسب ) از جد و جدّه آگاه سازم؟

ای مردم آیا شما را به بهترین خلق خدا ( در حسب و نسب ) از عمو و عمه آگاه سازم؟

ای مردم آیا شما را به بهترین خلق خدا ( در حسب و نسب ) از دائی و خاله آگاه سازم؟

سپس فرمود :

همانا حسن و حسین که پدر و مادرشان در بهشت است ... و خود آن دو نیز در بهشت هستند و هرکس آن دو را دوست بدارد در بهشت است و هرکس دوستداران آن دو را دوست بدارد در بهشت است.

متن حدیث:

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم:یا ایها الناس ألا اُخبرکم بخیر الناس جدّاً و جدَّةً؟ ألا اُخبرکم ایها الناس بخیر الناس أبا و أمّا؟ ألا اُخبرکم ایها الناس بخیر الناس عمّاً و عمةً؟ ألا اُخبرکم ایها الناس بخیر الناس خالاً و خالةً؟ ثُمَ قال صلی الله علیه و آله و سلم: الحسن و الحسین، ألا إنّ اباهما فی الجنة و أِمهما فی الجنة و...و هُما فی الجنة و من أحبهما فی الجنة و من أحبّ من أحبهما فی الجنة.



«فضائل،119؛ کشف الیقین،314؛ بحارالانوارج36/319؛ ارشاد القلوب 2/430؛ امالی صدوق،437»