: شناسایی مکانیسم ترمیمی برای آسیب های شدید قرنیه

[صدف]

در موارد ترومای چشمی شدید مربوط به قرنیه، به دنبال مداخلات پزشکی ترمیم زخم اتفاق می افتد اما این امر با تشکیل بافت اسکار و تار شدن دید و آسیب رسیدن به فرآیند بینایی همراه است. مطالعات اخیر نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند شفافیت را به این قرنیه های تیره شده بازگردانند اما مکانیسم این فرایند شناسایی نشده است.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، در مطالعه ای جدید محققین در انستیتو تحقیقات چشم و گوش ماساچوست دریافتند که فاکتور رشد هپاتوسیتی(HGF) که به وسیله سلول های بنیادی مزانشیمی ترشح می شود، یک فاکتور کلیدی مسئول پیشرفت بهبود زخم و کاهش التهاب در مدل های پیش درمانگاهی آسیب قرنیه است. یافته های آن ها نشان می دهد که درمان های مبتنی بر HGF ممکن است در احیای بینایی در بیماران دچار آسیب دیدگی شدید قرنیه موثر باشند. مطالعه آن ها نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی در محیط ملتهب، سطوح بالایی از HGF را ترشح می کنند که تشکیل اسکار را مهار می کند و شفافیت قرنیه را احیا می کند. اما اگر بیان HGF خاموش شود، سلول های بنیادی توانایی شان در مهار تشکیل اسکار را از دست می دهند. به نظر می رسد که HGF می تواند به تنهایی شفافیت قرنیه را احیا کند و در نتیجه  می تواند هدف درمانی مناسبی برای ایجاد درمان های جدید باشد.