1395 / 5 / 26، 09:14 صبح
اغلب زنان بارداری که دیابت شان به خوبی کنترل شده باشد، فرزندان سالمی را به دنیا می آورند اما فرزندان آن ها در مقایسه با زنانی که به دیابت مبتلا نیستند بیشتر در معرض خطر نقص های تولد هستند زیرا در مراحل اولیه تکوینی آن ها در معرض سطوح بالای گلوکز در خون مادرشان هستند.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل ازmedicalxpress، در مطالعه ای که روی موش انجام شده است، محققین در مدرسه پزشکی هاروارد سرنخ های جدیدی را در مورد نقش گلوگزآمین در تکوین جنینی کشف کرده اند. گلوکز آمین از قندهای دیگری است که در جریان خون وجود دارد. در این مطالعه که محققین به بررسی اثر دیابت روی تغییرات جنینی اولیه و نقص های تولد پرداختند، روی نقش ژن GLUT2 فوکوس کردند که در جنین های موش فعال است و می تواند گلوکز را از خون به سلول های منتقل کند اما عملکرد آن نیازمند بالا بودن سطح گلوکز در خون است. پس نقش آن در تکوین جنینی چیست؟
آن ها نشان داده اند که موش هایی که مهندسی ژنتیک شدند تا GLUT2 را بیان نکنند، حتی با وجود دیابتی بودن مادر اما جنین هایی که دچار بدریختی یا نقص باشد را تولید نکردند. اما با وجود این که نقص بارزی در آن ها مشاهده نشد اما تعداد زیادی از این جنین ها حتی در صورت دیابتی نبودن مادر نیز زنده نماندند. این نشان می دهد که GLUT2 عملکردهای مهمی را برای بقای جنینی اولیه انجام می دهد. آن ها نشان دادند که GLUT2 می تواند در انتقال گلوکز آمین نقش داشته باشد اما آیا عملکرد GLUT2 به عنوان یک ناقل تحت شرایط طبیعی نیز صورت می گیرد؟ محققین تصور می کردند که سلول های جنینی ممکن است گلوکز آمین مورد نیازشان را از خون مادر بگیرند و برای ارزیابی نقش گلوکز آمین، آن ها رده ای از سلول های بنیادی جنینی موش با GLUT2 فعال شده را تولید کردند که در محیط کشت با گلوکز طبیعی رشد می کردند و این در حالی است که اغلب سلول های بنیادی در سطوح بالای گلوکز رشد می کنند. در آخرین مقاله منتشر شده از این گروه، آن ها نشان داده بودند که GLUT2 می تواند گلوکزآمین را به سلول های بنیادی منتقل کند و افزایش قند در این سلول ها به افزایش نرخ تکثیرشان کمک می کند ولی روی تمایز آن ها به سایر سلول های تخصص یافته اثری نمی گذارد. افزایش تکثیر می تواند به تکوین طبیعی جنین ها کمک کند و جنین های اولیه نیز دارای سلول هایی با نرخ تکثیر بالا دارند. با این حال پروتئین GLUT2 در صورتی که خون مادری دارای مقادیر زیاد گلوکز باشد، می تواند نقش مخربی را بازی کند. در واقع GLUT2 یک ناقل گلوکز بسیار خوب در شرایط طبیعی نیست اما زمانی که سطح گلوکز بسیار بالا است می تواند به طور موثری گلوکز را منتقل کند. این مطالعه پیشنهاد می کند که توانایی تکثیر بالای سلول های بنیادی جنینی که در سطوح طبیعی گلوکز و با فعالیت GLUT2 ایجاد شده است می تواند راهی برای تولید سلول های بنیادی برای طب بازساختی در آینده ای نزدیک باشد.