1396 / 5 / 30، 12:00 عصر
در کتاب ارزشمند حفظالصحه ناصری تألیف حکیم گیلانی، ملک الاطباء درباره تدابیر ویژه برای مراقبت از «چشم» آمده است:
«بدان که بر حفظ صحت چشم لازم است که از امتلاء و خوردن طعامهای غلیظ و بخارساز مثل حلیم و کلهپاچه و عدس و پیاز سیر و بادنجان و باقله وبسیاری خواب و بیداری و زیادی جماع و حرکت در دود و غبار و افراط در مطالعه خطهای خفی (پنهان) و نگاه کردن به چیزهای براق و روشنیها و سفیدیها و نگاه کردن به اشیاء براق که آفتاب بر آن تابیده باشد و بر پشت خوابیدن احتراز و اجتناب فرمایند.و مداومت بر مقویات چشم مثل هلیله پرورده پاکیزه یا گشنیز خشک و اطریفل گشنیزی و خوردن شلغم و کشیدن سرمه سنگ اصفهانی با مروارید و روح توتیا که در تقویت و حفظ چشم بینظیر است.
اما تدبیر چشم از ضرر سرما و برف آن است که لباس او سیاه باشد و در زیر چشم دستمال سیاهی ببندد که اکثر اوقات بر آن نگاه کند و اگر نقاب که از دم اسب سیاه میافتد، ببافند و مانع دید ماوراء نیست با خود داشته باشد؛ طی مسافت در برف بهروی خود بکشد البته که به چشم هیچ ضرری نمیرسد و بستن عینک سبز و آبی جهت حفظ چشم از برف و سرما خوب است و سرمه سنگ به چشم کشیدن نیز مانع ضرر برف است.
و اگر سرما در چشم تأثیر نموده باشد و سوزش و آبریزش ایجاد شده باشد باید کاه گندم را بجوشانند و سر و چشم را به بخار آن بدارند که به اصلاح آید یا اینکه مرزنجوش و بابونه و قهوه بوداده طبخ داده، چشم را به اینها بخار دهد و اگر سنگی را به آتش گرم نماید و در سرکه انداخته، سر را به بخار آن دهند، نافع است و سر و چشم را بپوشانند و در حد توان در سرما حرکت نکنند تا چشم به حال آید».
"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران"
کسی که بر خدا توکل کند خدا برایش کافی است