: باورهای غلطی که عامل ضعف چشم می‌دانیم.

[صدف]

برخلاف تصورات دوری یا نزدیکی به تلویزیون باعث ضعف در چشم نخواهد شد بلکه عامل ضعف چشم چیز دیگری است.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان دکتر محمد کی‌پور متخصص چشم پزشکی  گفت: تعداد ساعات و مدت زمانی که در برابر تلویزیون و سایر نمایشگرها سپری می‌شود، بیش از هر عامل دیگر در ایجاد نزدیک بینی موثر است و تاثیر آن به مراتب بیشتر از مشاهده‌ی تلویزیون در فاصله‌ی نزدیک است که به نوبه‌ی خود به خستگی و سر دردهای چشمی می‌انجامد که متأسفانه عموم مردم تنها نسبت به تماشای تلویزیون در فاصله‌ی نزدیک حساسیت به خرج می‌دهند و آن را برای چشم‌ها زیان‌آور تلقی می‌کنند و مدیریت زمان و کاهش مدت تماشای بی‌وقفه‌ی تلویزیون و نمایشگرها و استراحت در فواصل زمانی منظم را از نظر دور می‌‌‌‌دارد.وی در ادامه افزود: پلک نزدن به میزان کافی در این وضعیت نیز به بروز عوارض خستگی چشم در آن نیز منجر می‌شود. البته اگر فردی نسبت به تماشای تلویزیون در فاصله‌ی نزدیک اصرار ورزد از وجود ضعف بینایی یا نزدیک بینی در وی حکایت می‌کند.دکتر کی‌پور اظهار داشت: تنگ کردن چشم‌ها نیز به تضعیف بینایی می‌انجامد و تنها علامتی از وجود عیوب انکساری قلمداد می‌شود که باید مورد توجه افراد قرار گیرد و تحت درمان‌های مقتضی واقع شود.وی خاطرنشان کرد: برخلاف تصور عموم نور کم به بینایی آسیب مستقیم وارد نمی‌کند اما منجر به بروز علائمی نظیر خستگی چشم و سر درد می‌شود که این حالات عموما برای افراد آزاردهنده است.بنابراین تضمین میزان نور کافی و روشنایی مناسب برای انجام یک مطالعه‌ی راحت و مطلوب توصیه می‌شود و یکی دیگر از باورهای نادرستی که در برخی از والدین رواج دارد، این است که گمان می‌کنند انحراف چشم یا تنبلی چشم در کودکانشان ضمن رشد فیزیکی آنان به مرور زمان و بدون درمان رفع می‌شود و یا اینکه در هر زمان به سادگی قابل درمان می‌باشد. در حالی که در واقع هرگونه تنبلی یا انحراف چشم باید در سنین خردسالی و هر چه سریع‌تر تحت درمان قرار گیرد تا امکان کسب موفقیت و دستیابی به دید کامل و متوازن در هر 2 چشم افزایش یابد.