: یک ژل قابل تزریق برای کمک به بازسازی عضلات قلبی بعد از حمله قلبی

[صدف]

 در پستانداران از جمله انسان، سلول هایی قلبی منقبض شونده و ضربان دار(کاردیومیوسیت)، بعد از آسیب قادر به بازسازی نیستند. بعد از حمله قلبی، میزان زیادی از سلول های عضلات قلبی از بین می روند و آن هایی که باقی می مانند نیز قادر به تکثیر و عملکرد موثر نیستند. با کم شدن تعداد این کاردیومیوسیت ها، عملکرد پمپاژی قلب مختل شده و در بیشتر موارد فرد می میرد.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، محققین دانشگاه پنسیلوانیا رویکرد جدیدی را برای تحریک همانند سازی و تکثیر کاردیومیوسیت های باقی مانده بعد از حمله قلبی ارائه کرده اند که شامل یک ژل قابل تزریق است که به طور آهسته توالی های ژنی کوتاهی موسوم به microRNAها را درون عضلات قلبی آزاد می کند. این microRNAها قادر به هدف قرار دادن مسیرهای پیام رسانی مرتبط با تکثیر سلولی است و می توانند برخی از پیام های با مضمون مهار تکثیر کاردیومیوسیتی را بلوک کنند. نتیجه این امر کاردیومیوسیت هایی که فعالیت تکثیری شان مجددا فعال می شود. محققین این ژل حاوی microRNAها را به قلب موش های مدل شده برای حمله قلبی تزریق کردند و بعد از چند روز بیان ژن های موثر در تکثیر را در بافت قلبی ارزیابی کردند. آن ها مشاهده کردند که بیان این ژن ها به میزان قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل(عدم microRNA درمانی) افزایش یافت. این موش ها در مقایسه با گروه کنترل، برون ده قلبی به مراتب بیشتری داشتند که نشان دهنده موثر بودن ژل- microRNA در درمان عوارض ناشی از حملات قلبی است.