اشعار زیبای اعضاء

[خدیجه]

بنام خداوند بخشنده ی مهربان

با نام تو اغاز کردم کلامم رو ب یاد اوردم بخشندگیت رو ب یاد اوردم مهربانیت رو ...ب یاد اوردم خداییت رو ب یاد اوردم قدرتت رو ب یاد اوردم نزدیک بودنت رو نزدیک بودنت ب من حتی از رگ گردنم
ای نور نور چشمام کم میشه لحظه ب لحظه بیا با هم ی قراری بذاریم حالا ک چراغ چشمام کم سو شده ی قطره نور از اقیانوس بیکران نورانیتت رو بر من ارزانی بدار
وای نمیتونم تصور کنم وقتی ی قطره نور از وجود نورانیت رو ب من بدی چطوری میبینم... دارم ب این فکر میکنم ک ایا این دنیا ارزش اونو داره ینی کم نیست برا چشمای من این دنیا اون وقتی ک تو قطره ی نوری از وجودت رو بر من تابیدی؟؟؟ حتما کمه حتما دنیا کافی نیست برای چشمای من ک زیبا شده ب نور تو ی فکری ب سرم زده این قطره نور واسه من زیاده میرم صدا میزنم ک هرکی چشماش مثه من کم سو شده بیادو باهم تقسیم کنیم این قطره نوررو وای ک اون روز ک تو این قطره نور رو ب ما هدیه بدی چه گلستونی میشه دنیا اصن بنظرم دیگه رنگ خاکستری میمیره اونروز چشمام نفس میکشه مثه نفس کشیدن اولای اردیبهشت ک روح ادم و نوازش میده خداجونم لطفا خیلی زوووود این قطره نور رو ب من و دوستام هدیه بده خیییییلی زود...