تایپیک روانشناسی کودک و نوجوان

[راضیه]

با کودک بد غذا چه کنیم؟

بعضی از خردسالان علاقه‌ای به سبزیجات، گوشت و مواردی از این دست ندارند. صادقانه بیندیشید آیا این تمردها الگوبرداری از شما نیست؟ آخرین باری كه مقدار زیادی سبزی، حبوبات یا گوشت خورده‌اید را به‌یاد می‌آورید؟‌ در نزد فرزندتان با به‌به و چه‌چه و شادی از موادی كه كمتر به آن علاقه‌مند هستند میل كنید.


یادم می‌آید دوران كودكی از صبح تا ظهر با براداران و بچه‌های فامیل در حیاط و كوچه بازی كرده، هنگام گرسنگی خودمان را با نان و پنیر، نان و قند، نان خالی و مثل اینها سیر می‌كردیم. ناهار و شام معمولاً آبگوشت بود یا آش و اگر مهمانی بود یا بودجه، حوصله و وقت مادر اجازه می‌داد، پلوخورشتی كه شادی را بر دل‌ها سرازیر می‌كرد دور هم بر سر سفره می‌نشستیم و منتظر بشقاب غذا و در چند دقیقه ظرف‌ها خالی و دوباره بازی شروع می‌شود.نه اصراری به خوردن بود و نه خریدار نازی و از آن روز سال‌ها می‌گذرد و امروز ما بچه‌های آن زمان هر كدام پدر یا مادری شده‌ایم با مشكلات و مسائلی كه هیچ‌گاه در كودكی تجربه نكردیم: بی‌حوصلگی، تنهایی، بی‌اشتهایی و... بسیاری رویكردهای دیگر كه با فرزندانمان لمس می‌كنیم.


اگر صادقانه فكر كنیم درگیری با مساله فوق را می‌توان در چند بخش خلاصه كرد:
الف) مادرانی كه دارای تك فرزندند و به شكل غیرطبیعی همه حركات او را كنترل می‌كنند. ب) مادرانی كه دائم نگران وزن خود هستند، در صحبت‌ها تاكید زیادی بر مد (به‌ویژه نزد دختران كوچك) و رژیم‌های غذایی متفاوت دارند و كودك دچار توهم، همزادپنداری و الگوگیری نامناسب و كاذب می‌شود. ج) مادرانی كه فرزندشان را در هنگام غذا همراهی نمی‌كنند، شاغلند یا همیشه عجله دارند و سرپایی و با استرس طفل را سیر می‌كنند. د) كودكانی كه در خانواده‌های درگیر، کم‌توجه و سرد رشد می‌كنند دچار تنش‌های مختلف روحی‌اند و برای جلب ترحم و توجه دچار بی‌اشتهایی كاذبند. هـ) كودكانی كه برای گرفتن امتیاز از والدین غذا نمی‌خورند. و) كودكانی كه مشكلات فیزیكی خاصی دارند و باید تحت درمان پزشكی قرار گیرند.


چه راهکارهایی برای حل این مسائل وجود دارد؟
1- اگر شاغلید صبح نیم ساعت یا یك ربع زودتر از خواب برخیزید، بعضی بچه‌ها تامدتی بعد از بیداری، گرسنه نیستند، بگذارید كم كم بیدار شود.


2- كودك از خوردن غذا با دیگران لذت بیشتری می‌برد، حتماً هنگام صرف وعده‌های غذایی با او همراهی كنید.


3- برای وعده‌های غذایی امكان انتخاب‌های بیشتری فراهم كنید، گاهی حتی خوردن پلو از شب‌مانده با ماست برای كودك دلچسب‌تر از شیر، نان، كره و عسل است.


4- بلافاصله بعد از صرف وعده اصلی خوراكی‌های میان‌وعده‌ای را كه دوست دارد در اختیارش قرار دهید (بستنی، لواشك، شیرینی‌های خانگی و...) .


5- امكان فعالیت بدنی برایش فراهم كنید، رفتن به پارك، حیاط منزل و یا هر گونه حركت فیزیكی گرسنگی را تحریك می‌كند. كودكی كه از صبح تا ظهر جلوی تلویزیون یا كامپیوتر بی‌تحرك نشسته، هرگز میلی به غذا نخواهد داشت.


6- هرگز به اجبار، قول دادن جایزه و... او را وادار به خوردن نكنید، این كار به تشدید بی‌میلی منجر خواهد شد.


7- از سرعت و شتاب زندگی بكاهید به او توجه و عشق بورزید، گاهی كودك برای جلب توجه و یا لجبازی از غذا خوردن امتناع می‌كند با ابراز علاقه بدون قید و شرط،‌ بستری از احساس امنیت و شادابی را برایش فراهم كنید.


8- بعضی از خردسالان علاقه‌ای به سبزیجات، گوشت و مواردی از این دست ندارند. صادقانه بیندیشید آیا این تمردها الگوبرداری از شما نیست؟ آخرین باری كه مقدار زیادی سبزی، حبوبات یا گوشت خورده‌اید را به‌یاد می‌آورید؟‌ در نزد فرزندتان با به‌به و چه‌چه و شادی از موادی كه كمتر به آن علاقه‌مند هستند میل كنید.


9- از خواص مواد غذایی برایشان بگوئید، آگاهی داشتن از فواید خوراكی‌ها در ترغیب كودك برای مصرف بیشتر این گروه‌های غذایی یاری خواهد كرد.
منبع:سلامت نیوز