قابل توجه مهمانان بازدید کننده:
با اتخاذ تدابیر و ارائه اعلام شماره حساب بانکی که در ذیل به آن اشاره شده با حفظ ارزش ها و كرامات والای انسانی و تكیه بر مشاركت و همكاری نزدیك شما اعضاء و بازدیدکنندگان درحمایت وکمک به تأمین حداقل نیازهای اساسی این قشر کم بینا، نابینا وكم درآمد، ماراحمایت ویاری نمائید.
شماره حساب کارت شتاب بانک رفاه کارگران به شماره: 5894631500966528 به نام حاج آقا ابراهیمی وجوه خود را واریز نمائید.
««در صورت ثبت نام دراین انجمن حتما ازنام کاربری فارسی استفاده نمائید (انتخاب نام کاربری با زبان انگلیسی تائید و فعال نمیگردد) جهت تائید و فعال سازی نام کاربری خود با شماره 09389502752 بنام محسن سروش راس ساعت 10 الی 11صبح بجز روزهای تعطیل تماس حاصل نمائید.»»
ایمیل انجمن: FORUM.RPSIRAN.IR@GMAIL.COM
احیای بینایی در یک بیمار به کمک سلول های بنیادی دیدگاه های جدیدی را در مورد چگونگی تکوین بینایی ارائه می دهد
یک بیماری کالیفرنیایی که بینایی اش بعد از 40 سال نابینایی با استفاده از یک روش سلول های بنیادی پیش گامانه احیا شده است، سر فصل های بین المللی جدیدی را در مطالعه بینایی ارائه کرده است. این بیمار در سال 2000 مورد جراحی قرار گرفته بود.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل ازmedicalxpress، مطالعه ای که سه سال بعد از جراحی صورت گرفته نشان داد که این فرد 49 ساله قادر به دیدن رنگ ها، حرکت و برخی اشکال دو بعدی ساده است اما در فرایندهای بینایی پیچیده تر ناتوان است. محققین در دانشگاه واشینگتن یک دهه بعد مجددا وی را مورد تست قرار دادند. نتایج نشان داد که بینایی وی 15 سال بعد از جراحی به صورت محدود باقی مانده بود. اگرچه این نتیجه ناامید کننده بود اما اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهد که می تواند به محققین در درک چگونگی تکوین بینایی و مهارت پردازش بینایی کمک کند. با استفاده از این اطلاعات روزی محققین قادر خواهند بود که روش های تکامل یافته و پیشرفته تری را ایجاد کنند که بتواند به افرادی که به دلایل مختلف مدت زمان زیادی است از نابینایی رنج می برند کمک کند. یکی از سوال های پایه در این زمینه این است که زمانی که چراغ خاموش می شود و یا روشن می شود در فرایند بینایی چه تغییراتی اتفاق می افتد؟ تا پیش از این بیمار موارد نادری از احیا و بازیابی بینایی اتفاق افتاده است که اولین مورد آن در سال 1963 بوده است و از آن زمان محققین به دنبال این بوده اند که آیا اگر فردی تا حدی بینایی اش را به دست آورد می تواند در نهایت بینایی را به صورت کامل و عملکردی به دست آورد یا خیر و این فرایند چه مدت زمانی طول می کشد. در آخرین آزمون تصاویری از اشیاء خانگی و چهره ها و ویدیوکلیپ ها به این بیمار نشان داده شود و پاسخ های مغزی وی با استفاده از fMRI اندازه گیری شد. مانند ده سال قبل، وی پاسخ مغزی طبیعی به اشیا سه بعدی و چهره ها نشان نداد که با ناتوانی وی در ساخت حس نسبت به این محرک ها مطابق بود. محققین می دانند که مغز وی مانند سایر این قبیل افراد که در سن پایین نابینا شده اند به محرک های صوتی و لمسی بهتر پاسخ می دهد. در مورد این بیمار، وی بینایی اش را در سنی از دست داده بود که بینایی خوبی داشت، با این حال هنوز آنقدر جوان بود که بینایی اش تخریب شود. به طور کلی یافته ها نشان می دهد که عملکرد بینایی برای وظایفی مانند تشخیص اشیا و پردازش چهره ها از بچگی تا پیری ادامه دارد و به بودن یا نبودن بینایی تا سال ها حساس است. اما خبر خوب این است که در زمان بزرگسالی بینایی تقریبا فیکس می شود که بدین معنی است که زمانی که از دست رفتن بینایی در افرا د مسن اتفاق می افتد، شانس احیای بینایی برای آن ها بسیار بالا است.
محقق ایرانی دانشگاه تورنتو موفق به کشف ژن مرتبط با سرطان سینه شد.
به گزارش گروه "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از ساینس، دکتر محمد اکبری، محقق ایرانی دانشگاه تورنتو موفق به شناسایی ژن مرتبط با سرطان سینه شد. این تحقیق نشان می دهد که پنج تا 10 درصد از انواع سرطان های سینه، ارثی بوده و حاصل جهش ژنتیکی به ارث رسیده از والدین هستند. جهش در ژن های BRCA1 و BRCA2، شایع ترین علل سرطان سینه ارثی محسوب می شوند. احتمال ابتلای زنانی که ژن BRCA1 در آنان جهش پیدا می کند، حدود 55 تا 65 درصد و در زنانی که ژن BRCA2 جهش پیدا می کند، حدود 45 درصد است. ژن های دیگری مانند ATM، CHEK2 و TP53 نیز با سرطان سینه ارثی مرتبط هستند.این مطالعه با تحلیل بیش از 20 هزار ژن در 195 زن لهستانی و فرانسوی کانادایی که به سرطان سینه مبتلا بودند و سابقه خانوادگی این بیماری را داشتند، انجام شده است. سرطان سینه شایع ترین سرطان در زنان است. در سال 2012 میلادی، حدود 1.7 میلیون زن با این بیماری تشخیص داده شدند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Genetics منتشر شده است.
در نشست سالانه انجمن تحقیقات سرطان آمریکا(AACR) در سال 2015، گزارشی به وسیله محققین در دانشگاه کلرادو ارائه گردیده است که نشان می دهد که تجویز خوراکی سیلیبینین(Silibinin) شیمیایی که از خارشیر مشتق شده، توانایی سلول های بنیادی سرطان کلورکتال برای رشد و ایجاد تومور را مهار می کند.
به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل ازmedicalxpress، زمانی که سلول های بنیادی گرفته شده از تومورها که در محیط شرطی با Sibilinin تغذیه شده بودند مجددا به مدل های موشی جدید تزریق شدند، سلول ها حتی در غیاب Sibilinin نیز در ایجاد تومورهای مهاجم ناتوان بودند. نتایج به سادگی نشان داد که تومورها در موش هایی که در ابتدا با Sibilinin تغذیه شده بودند دارای سلول های بنیادی کمتری بودند، کوچکتر بودند، متابولیسم پایین تری داشتند و رشد عروق خونی جدید نیز در آن ها کمتر بود. از آن مهم تر این که، زمانی که سلول های بنیادی سرطانی مشتق از تومور در موشی که با Sibilinin تغذیه شده بود، مجددا به موش جدید تزریق شدند، توانایی کلونی زایی و تکثیر قبلی شان را حتی در حضور Sibilinin نداشتند.
ماده Sibilinin یک ماده غیر سمی و یک عامل مهار کننده شیمیایی است که از دانه های خارشیر مشتق شده است. نتایج نشان داده شده به وسیله دکتر Agarwal در این نشست نشان داد که در کشت های سلولی، Sibilinin روی سیگنالینگ های سلولی همراه با تشکیل و بقای سلول های بنیادی سرطان کلورکتال اثر می گذارد. مطالعه حاضر خط امیدواری ها در مطالعه به وسیله مدل های موشی را گسترش می دهد.
ارسال کننده: صدف - 1394 / 2 / 6، 08:24 عصر - انجمن: اخبار چشم پزشکی
- بدون پاسخ
دبیر علمی سمینار چشم پزشکی ترجمانی گفت: در حال حاضر کاربردی ترین استفاده از سلول های بنیادی در حوزه چشم پزشکی مربوط به ترمیم زخم ها و سوختگی های قرنیه به ویژه سوختگی با اسید است. به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از گروه علمی ایرنا از بیمارستان فارابی، دکتر علیرضا لاشئی در آستانه برپایی بیست و یکمین سمینار چشم پزشکی فارابی و سمینار چشم پزشکی ترجمانی افزود: با وجود پیشرفت های دانشمندان ایرانی در زمینه بکارگیری سلول های بنیادی در درمان بیماری های چشم، هنوز بهره گیری از این روش به عنوان یک روش درمانی جایگزین کاربردی نشده و کاربردی ترین آن در حال حاضر در حوزه قرنیه است.وی با بیان اینکه بهره گیری از سلول های بنیادی در دیگر حوزه های پزشکی نیز هنوز چندان وارد مراحل قطعی درمان نشده است، یادآور شد: در چشم پزشکی این مساله پیچیده تر است؛ زیرا چشم از لایه های مختلفی با نیازهای متفاوتی تشکیل شده است.لاشئی ادامه داد: در دنیا و از جمله در ایران بهره گیری از این سلول ها در حوزه بیماری های قرنیه از قدمت بیشتری برخوردار است از این رو، نتایج موفقیت آمیز درمان در این حوزه نیز بیشتر مشاهده می شود.وی افزود: در حال حاضر به دلیل پیچیده بودن سیستم عصبی شبکیه، استفاده از سلول های بنیادی در درمان ناهنجاری های شبکیه بر روی انسان انجام نمی شود و فقط بر روی نمونه های حیوانی و انسانی در حال آزمایش و بررسی است از این رو، تا زمانی که بتوان از این سلول ها در درمان بیماری های شبکیه به عنوان یک روش درمانی استاندارد استفاده کرد، فاصله زیادی وجود دارد.لاشئی تصریح کرد: ساده ترین راه بهره گیری از سلول های بنیادی در درمان مشکلات قرنیه، استفاده از سلول های چشم دیگر بیمار است و در مواقعی که شخص دچار سوختگی دو طرفه باشد، می توان سلول ها را از منابع دیگری تهیه کرد.دبیر علمی سمینار چشم پزشکی ترجمانی با بیان اینکه پژوهشکده بینایی فارابی و بیمارستان فارابی از حدود سه سال پیش تاکنون فعالیت هایی را در زمینه کاربرد سلول های بنیادی در درمان مشکلات قرنیه و شبکیه آغاز کرده اند، افزود: به تازگی از سلول های بنیادی پالپ دندان در درمان بیماری های شبکیه استفاده شده که دستاوردهای مثبتی را نیز به همراه داشته است.لاشئی خاطر نشان کرد: همچنین همکاری هایی میان بیمارستان فارابی و پژوهشگاه رویان در زمینه کشت سلول های رنگدانه دار در شبکیه در حال شکل گیری است.به گفته وی، همه ساله همزمان با سمینار فارابی، سمینار کاربرد سلول های بنیادی در چشم پزشکی و سایر بیماری ها برگزار می شود که در آن مباحث مربوط به علوم پایه و سلول های بنیادی، فیزیک و ژنتیک و پروتئومیکس در چشم پزشکی ارایه می شود.لاشئی افزود: مجموعه این علوم با نام جدید چشم پزشکی ترجمانی برگردان شده است و در سمینارهای چشم پزشکی ترجمانی، دستاوردهای دانشمندان در این حوزه عرضه و کاربردهای عملی آن در علوم بالینی چشم پزشکی معرفی می شود.وی ادامه داد: در این سمینار استادان ژنتیک، ژن درمانی، فیزیک و اپتیک چشم حضور دارند که این امر نشان می دهد ارتباط جدی میان علوم بالینی و پایه در حال شکل گیری است.لاشئی یادآور شد: بیست و یکمین سمینار سالانه فارابی با هدف ارایه آخرین دستاوردهای حوزه چشم پزشکی 16 تا 18 اردیبهشت ماه جاری در هتل المپیک تهران برگزار می شود.در این سمینار سمپوزیوم ها و کارگاه هایی با موضوع شبکیه، تروما (ضربه) و اورژانس چشم، بیهوشی در چشم پزشکی، قرنیه، اپتومتری، انکولوژی، آب سیاه (گلوکوم)، انحراف چشم (استرابیسم)، کاسه چشم (اربیت) و مجرای اشکی برگزار می شود.
ارسال کننده: صدف - 1394 / 2 / 6، 01:09 عصر - انجمن: اخبار پزشکی
- بدون پاسخ
پره-اکلامپسی بیماری است که 5 تا 8 درصد بارداری ها را در آمریکا تحت تاثیر قرار می دهد. مشکلات مربوط به این بیماری ممکن است منجر به سزارین های اورژانسی در مراحل اولیه بارداری برای حفظ جان مادر و نوزاد شود.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل از sciencedaily، محققین براین باورند که پره-اکلامپسی به دلایل مختلفی از جمله کم عمق بودن جفت که اتفاق می افتد که ارتباط مناسبی با عروق خونی مادر اتفاق نمی افتد. اینک محققین در دانشگاه میسوری در تلاش برای کشت سلول های جفت برای مطالعه بهتر دلایل پره-اکلامپسی، کهکشانی از سلول های بنیادی جنینی انسان را کشف کرده اند که پیش از این ناشناخته بودند. این محققین می گویند که این سلول های بنیادی جنین می توانند به مطالعات پیشرفته پره-اکلامپسی و سایر بیماری های مرتبط با تولید کمک کنند. این سلول های جدید که سلول های بنیادی مشخص شده با پروتئین ریخت زای استخوانی (BMP) خوانده می شوند، در مقایسه با سلول های بنیادی جنینی استاندارد فراوان تر هستند و دستکاری آن ها نیز آسان تر است. این سلول های بنیادی مشخص شده با پروتئین ریخت زای استخوانی یک مرحله گذار یا انتقال بین سلول های بنیادی جنینی و سرنوشت تکوینی نهایی شان را نشان می دهند که معلوم نیست این سلول ها، سلول های جفت است یا سلول های پوست یا سلول های مغزی. می توان از این سلول های بنیادی جدید برای مطالعات آینده و برای درک بهتر چگونگی سازمان یافتن جنین که منجر به شرایطی مانند پره-اکلامپسی و سایر مشکلات می شود استفاده کرد. برای مطالعه شان، محققین سعی کردند سلول های جفتی را با استفاده از اضافه کردن BMP-4 برای یک دوره ای کوتاه تر از قبل از سلول های بنیادی جنینی ایجاد کنند. هم چنین آن ها دو داروی دیگر را به طور موقت برای مهار مسیرهای بیوشیمیایی همراه با مرحله پرتوانی سلول های بنیادی اضافه کردند. به جای ایجاد سلول های جفتی، این سلول های بنیادی رشد کردند و به مرحله ای وارد شدند که پیش از این مشاهده نشده بود و محققین در میسوری آن ها را سلول های بنیادی مشخص شده با پروتئین ریخت زای استخوانی نامیدند. آن ها دریافتند که این سلول های بنیادی در مقایسه با سلول های بنیادی مرسوم اسان تر رشد می کنند و یکدست تر هستند که بدین معنی است که این سلول ها در کشت بسیار شبیه یکدیگر هستند و اطلاعات ژنتیکی را به صورتی کاملا مشابه بیان می کنند. این سلول های بنیادی جدید به ما نشان می دهد که سلول های بنیادی جنینی در شماری از مراحل انتقالی مختلف قرار دارند که تداعی کننده مراحل اولیه جنینی است.
درک سیگنال های مولکولی که سلول های اولیه در جنین را راهنمایی می کنند تا به انواع سلول ها تبدیل شوند، دیدگاه های جدیدی را در مورد چگونگی ترمیم بافتی و ترمیم آن ها به وسیله خودشان ارائه می دهد. با دانستن اصول دخیل در مراحل پیچیده این تغییر شکل و تمایز، محققین قادر خواهند بود سلول های جدیدی را برای پیوند و ترمیم بافت ها در برخی شرایط مانند بیماری های کبدی تولید کنند. به گزارش"انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران "به نقل ازsciencedaily، اینک محققین در دانشگاه پنسیلوانیا این توانایی را دارند که توضیح دهند که چگونه هویت سلول در مراحل اولیه جنینی تغییر می کند. ان چه آن ها کشف کرده اند می تواند برای راهنمایی سلول ها به سرنوشت دلخواهی که محققین در نظر دارند استفاده شود، برای مثال آن ها تغییرات مولکولی که در جنین اولیه بعد از لقاح اتفاق می افتد تا سلول به سلولی دیگر تغییر شکل دهد را درک خواهند کرد. کاربرد دیگر این یافته ها در تبدیل مستقیم یک سلول تمایز یافته به سلول تمایز یافته دیگر مانند تبدیل سلول های پوستی به سلول های کبدی یا قلبی خواهد بود. دکتر یاماناکا که در سال 2006 برنده جایزه نوبل شد نشان داد که روشن کردن چهار پروتئین تنظیم کننده ژن در سلول های پوست موش می تواند این سلول ها را به سلول های بنیادی شبه جنینی به نام سلول های بنیادی پرتوان القا شده تبدیل کند. این پروتئین ها که شامل Oct4، Sox2، Klf4و c-Myc است به طور طبیعی در جنین های اولیه بیان می شوند و آن ها را به عنوان فاکتورهای یاماناکا می شناسند. بر مبنای این مطالعات، محققین در دانشگاه پنسیلوانیا فعالیت های هدف قرار دادن کروماتین و نوکلئوزوم به وسیله فاکتورهای یاماناکا را مقایسه کردند. فاکتورهای رونویسی با فعالیت بسیار بالای بازبرنامه ریزی، توانایی لازم را برای برهمکنش با جایگاه های هدف شان روی نوکلئوزوم DNA دارند. این فاکتورهای رونویسی را فاکتورهای پیشگام می گویند زیرا تغییرات مولکولی را در کروماتین بسته آغاز می کنند. این محققین دریافته اند که فعالیت پروتئین های پیشگام به توانایی یک فاکتور رونویسی به سازش با نواحی ویژه ای از بلوک های DNA روی سطح کروموزوم تکیه دارد. هدف قرار گرفتن اولیه DNA به وسیله پروتئین های پیشگام در کروماتین خاموش و بسته این اجازه را می دهد که فاکتور پیشگام بیان ژن های خاموش در یک سلول اولیه(مانند سلول پوست) را شروع کند و تبدیل شدن یک سلول به سلول دیگر را مقدور سازد. این محققین دریافته اند که پروتئین های پیشگام دارای دومین متصل شونده به DNA سازش پذیری هستند که با یک الگوی خاص حرکت می کند. فاکتورهای رونویسی Oct4، Sox2و Klf4 این الگو را دارند و بنابراین طی فرایند بازبرنامه ریزی به صورت پیشگام عمل می کنند در حالی که c-Myc مقدار سرسخت تر است و به پروتئین های دیگر کمک می کند. این مدل حرکتی(wiggle) به فاکتورهای پیشگام کمک می کند که از نظر فیزیکی به شکل مولکول DNAسازش بیابند. محققین برای اثبات این یافته ها به مطالعات دیگر هم نگاه کردند و دریافتند که در آن ها هم برای مثال تبدیل نورون ها از سلول های پوستی، این فاکتورها (Oct4، Sox2، Klf4) طی بازبرنامه ریزی سلولی به صورت پیشگام عمل می کنند.
ارسال کننده: صدف - 1394 / 2 / 5، 01:33 عصر - انجمن: اخبار پزشکی
- بدون پاسخ
دانشمندان دانشگاههای کاردیف و کینگز کالج لندن در دستاوردی که میتواند زندگی میلیونها مبتلا به آسم در جهان را تغییر دهد، توانستهاند سلولهای عامل باریک شدن راههای هوایی را در زمان تحریک با محرکهایی مانند آلایندهها شناسایی کنند.
به گزارش "انجمن حمایت از بیماران چشمی آرپی ، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، بطور قطع در حال حاضر داروهایی برای غیرفعالسازی این سلولها وجود دارد که به calcilyticsها مشهور بوده و برای درمان بیماران مبتلا به پوکی استخوان مورد استفاده است.
دانشمندان امیدوارند که در آینده، مبتلایان به آسم از این دارو برای جلوگیری از حمله استفاده کرده و دیگر از اسپری تنفسی استفاده نکنند.
اگر دانشمندان بتوانند ایمن بودن calcilyticsها را در زمان اعمال مستقیم آنها به ریه اثبات کنند، ظرف پنج سال آینده میتوان از این دارو برای درمان بیماران و حتی جلوگیری از بروز آن استفاده کرد.
آسم یک بیماری ناتوانکننده بلندمدت است که میتواند باعث سرفه، خسخس سینه، تنگی قفسه سینه و تنگی نفس شود. اگرچه اسپریهای تنفسی میتوانند این مشکلات را مدیریت کنند، اما برخی مبتلایان به درمانهای رایج پاسخ نمیدهند.
دانشمندان میدانستند که آسم توسط التهاب در لولههای کوچک حامل هوا به ریهها ایجاد میشود، اما نمیدانستند که چه چیزی باعث تحریک آن میشود.
اگرچه اکنون آزمایشات بر روی بافتهای راه هوای انسان و موش نشان داده که سلولهای گیرنده سنجش کلسیم (CaSR) که تغییرات در محیط را شناسایی میکنند، در بیماران آسمی به حالت بسیار فعال درآمده و باعث انقباض عضلات، التهاب و باریک شدن راه هوا میشوند.
اما زمانی که داروی calcilytics تنفس شد، سلولها را غیرفعال کرده و همه علائم را متوقف کرد.
محققان امیدوارند کارآزماییهای بالینی این دارو به زودی آغاز شود.
این کشف همچنین میتواند راه را برای درمانهای جدید بیماری انسدادی مزمن ریوی و برونشیت مزمن هموار کند که در حال حاضر درمانی برای آنها وجود ندارد. برآوردها نشان داده که تا سال 2020 این بیماریها، سومین عامل مرگ مردم جهان باشند.
این تحقیقات در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.
ارسال کننده: صدف - 1394 / 2 / 3، 05:13 عصر - انجمن: اخبار پزشکی
- بدون پاسخ
اگر شما با یکی از مشکلات گوارشی مواجه شده اید، احتمالا این از اثرات یک عفونت میکروبی در سیستم گوارشی شما است.
به گزارش "انجمن حمایت از بیماران چشمی آرپی ،لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، محققین درک کاملی از آن چه طی عفونت های گوارشی اتفاق می افتد و در موارد شدید به مرگ منجر می شود ندارند. ابهامات زیادی در مورد برهمکنش پیچیده بین سلول های ما، باکتری های همزیست در روده گوارش ما و باکتری های مهاجم وجود دارد. محققین دردانشگاه میشیگان این موضوع را به صورت جدیدی دنبال کرده اند.
آن با استفاده از سلول های بنیادی، مجراهای گوارشی کوچکی را در ازمایشگاه تولیدد کرده اند و به بررسی این مطلب پرداخته اند که چگونه باکتری های بیماری زا و ویروس ها اکوسیستم میکروبی درون مجرای گوارشی ما را تحت تاثیر قرار می دهند. این محققین با استفاده از سلول های بنیادی، ارگانوئیدهای روده ای کوچک انسانی را تولید کرده اند که می توانند مخلوطی از باکتری ها را به درون آن تزریق کنند. این محققین برای اولین از ارگانوئیدهای روده ای انسانی(HIOs) برای نشان دادن اثرات عفونت باکتریایی در محیط روده ای فاقد اکسیژن استفاده کرده اند.
برای رشد ارگانوئیدهای روده ای انسانی محققین از سلول های بنیادی جنینی انسان استفاده کردند و آن ها را به سلول های روده ای تمایز دادند. تحت شرایط مناسب آن ها تکثیر شده و خود را به صورت ساختار لایه ای پوشاننده روده کوچک(اپی تلیوم) سازماندهی می کنند محل برهمکنش میکروب ها و بدن ماست. میکروبیوم طبیعی بدن می تواند به ما کمک کند اما اختلال در این میکروبیوم از طریق مواردی مانند استفاده بیش از حد آنتی بیوتیک ها می تواند اجازه تهاجم عواملی مانند Clostridium difficile به اپی تیلوم روده را بدهد. این محققین درصدد هستند که این مدل را برای سنجش های با مقیاس بزرگتر و در مواردی مانند غربالگری دارویی نیز استفاده کنند. این محققین برهمکنش بین ارگانوئیدهای روده ای انسانی و میکروبیوم طبیعی روده و همچنین پاتوژن ها را بررسی خواهند کرد. این پروژه بودجه ای بالغ بر 6 میلیون دلار از NIH دریافت کرده است و امید بر این است که با به نتیجه رسیدن این مطالعه راه های جدیدی برای درمان برخی از بیماری های گوارشی بدست آید.
ارسال کننده: صدف - 1394 / 2 / 2، 12:56 عصر - انجمن: اخبار پزشکی
- بدون پاسخ
محققین در EPFL روش جدیدی را نشان داده اند که می تواند برای بهبود ایمنی و کارآیی ژن درمانی با استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار استفاده شود.به گزارش "انجمن حمایت از بیماران چشمی آرپی ، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، ژن درمانی ex vivo یک تکنیک پزشکی است که به موجب آن سلول های بنیادی از بیمار گرفته می شوند و ژن های معیوب ان ها با ژن های سالم جایگزین می شوند. با این حال، این روش اغلب خطراتی برای سلامتی دارد و موجب لوکمیا و جهش ها می شود. مشکلی که وجود دارد این است که اغلب سلول های بنیادی با تکنولوژی های جدید به طور موثری رشد می کنند اما جمعیت سلولی حاصل در آزمایشگاه می تواند شامل سلول های سالم و غیر سالم باشد. محققین در EPFL فرایند انتخابی را ایجاد کرده اند که سلول هایی را تشخیص می دهد که دارای ژن های سالم هستند و این امر می تواند تا حد زیادی خطرات ژن درمانیex vivo را کاهش دهد. این روش با موفقیت روی سلول های مشتق از بیماری پوستی تست شد. محققین یک استراتژی کلونال مطمئن را برای ژن درمانی ex vivo ایجاد کرده اند که می تواند به آسانی قبل از این که سلول های به بیماران پیوند شود، انجام شود. آن ها سلول های بنیادی را از نظر ژنتیکی مهندسی کردند، این سلول ها پتانسیل رشد بالایی را نشان دادند، پروتئین های مورد نیاز برای مبارزه با بیماری را تولید کردند، ترمیم بافت را به صورت طولانی مدت نگه داشتند و بیماری را مدت زمان زیادی تصحیح کردند و خطر ایجاد تومور را نیز نداشتند. از همه مهمتر این که این سلول های بنیادی به طور مناسبی ژن های جدید را به ژنوم وارد می کنند و در سراسر بدن نیز پراکنده نمی شوند. محققین استراتژی شان را روی سلول های بنیادی مشتق از پوست کودکان چهار ساله ای که از بیماری اپیدرمیولیز بلوزای دیستروفیک رنج می بردند، تست کردند. سلول ها از بیماران جداسازی شدند و از یک استراتژی کنترل کیفی گذشتند و به موش ها پیوند شدند تا میزان تومورزایی آن ها تست شود. بعد از 100 روز هیچ توموری ثبت نشد. این مطالعه نشان می دهد که ایمنی و بی خطر بودن ژن درمانی ex vivo به ایجاد کشت همگنی از سلول ها در مقایسه با جمعیت های سلولی مختلط بستگی دارد. این مطالعه فصل جدیدی از ژن درمانی را باز می کند که آن را موثرتر و ایمن تر می سازد.