محققین در حیدرآباد هندوستان، در مطالعه ای اولیه توانسته اند بینایی فردی با قرنیه آسیب دیده را با استفاده از سلول های بنیادی احیا کنند. اگر موفقیت این مطالعه اثبات شود، شهروندان هندی دیگر نیاز به انتظارهای طولانی مدت برای دریافت پیوند قرنیه نخواهند بود و دیگر نیازی هم به جراحی های چشم نیست. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، اولین نکته قابل توجه در این مطالعه این است که این محققین ایده خود را از مطالعه ای گرفتند که حدود یک ماه پیش در دانشگاه پیتزبورگ روی موش به طور موفقیت آمیز انجام شده بود و آن ها توانستند به همین سرعت از این مطالعه الگوبرداری کرده و در مورد انسان مورد استفاده قرار دهند!!!.
در مطالعه پیتزبورگ، سلول های بنیادی از ناحیه لیمبوس چشم آسیب ندیده موش ها گرفته شده، در آزمایشگاه تکثیر شده، درون ژل های فیبرینی گذاشته شده بودند. سپس این ژل را روی قرنیه آسیب دیده پراکنده کرده بودند و مشاهده کردند که بعد از 4 هفته تاری دید حیوان که ناشی از آسیب قرنیه بود از بین رفته است. اما در این مطالعه، محققین هندی توانستند نتایج اولیه موفقیت آمیزی را با استفاده از این روش برای 10 بیمار با اسکارهای قرنیه بدست آورند. این مطالعه دقیقا مشابه مطالعه حیوانی صورت گرفته در پیتزبورگ بود و آن ها از سلول های بنیادی لیمبوس خود فرد بیمار استفاده کردند. بیش از یک قرن است که پیوندهای قرنیه برای ترمیم قرنیه آسیب دیده یا بیمار مورد استفاده قرار می گیرد ولی برای همه مردم در سراسر دنیا، انتظار برای دریافت پیوند بسیار طولانی مدت و ناامید کننده است.

بینایی تحت تأثیر عواملی که نقطه زرد در شبکیه را هدف قرار می‌دهند، کاهش پیدا می‌کند و در پاره‌ای موارد منجر به کوری می‌گردد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از باشگاه خبرنگاران، هرمز شمش، متخصص چشم پزشکی، اظهار داشت: اصلی‌ترین علت بروز مشکل در شبکیه چشم، به علت تشکیل عروق جدید در شبکیه و گرفتاری مرکز قرنیه است و در پی تشکیل این عروق جدید، مشکلاتی چون خونریزی و عبور مایع در این ناحیه، موجب تورم و کاهش تدریجی دید می‌شود. وی در ادامه گفت: نوع دیگر مشکلات شبکیه، نوع خشک آن است. بدین معنی که سلول شبکیه چشم از بین می‌رود که در حال حاضر به کمک سلولهای بنیادی برای رفع این نوع مشکلات ایجاد شده در شبکیه اقدامات موثری صورت می‌گیرد.
ضمن اینکه نوع اول که با تشکیل عروق اضافی و خونریزی در شبکیه همراه است، با کمک داروهای بسیار موثر که مانع تشکیل عروق غیر عادی می‌شود و نیز استفاده از لیزر فتودینامیک قابل کنترل است. شمش افزود: در ایجاد مشکلات شبکیه دخیل است که در بعضی موارد، سن ابتلا به این مشکلات را به زیر 60 سالگی هم می‌برد. از جمله این فاکتور‌ها می توان به عوامل ژنتیک، فشار خون بالا، قرارگرفتن در معرض نور شدید و مستقیم خورشید بدون عوامل حفاظتی، سیگار و استعمال دخانیات و مبتلا بودن به بیماری دیابت اشاره کرد.

دانشمندان دانشگاه استنفورد، موفق به شناسایی سلول بنیادی عامل رشد استخوان، غضروف و مغز استخوان و چگونگی عملکرد آن شده‌اند که می‌تواند در آینده به ترمیم سریع و ساده استخوان‌های شکسته تنها با یک تزریق از سلول بنیادی در محل آسیب‌دیده منجر شود. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، محققان توانسته‌اند مکانیسمی را شناسایی کنند که به سلولهای چربی اجازه تبدیل شدن به سلول بنیادی اسکلت را می‌دهد. این کشف امیدهای تازه‌ای را در درمان بیماری‌های اسکلتی مانند شکستگی استخوان‌ها، استخوان‌های شکننده، استئوسارکوما یا غضروف آسیب‌دیده ارائه کرده است. میلیونها بار در سال، جراحان ارتوپد غضروفهای آسیب‌دیده را در مفاصل مشاهده کرده و مجبور به بیرون آوردن آن‌ها هستند زیرا غضروف بخوبی ترمیم نمی‌شود که این کمبود غضروف در نهایت فرد را مستعد بیماری آرتروز می‌کند.
دستاورد جدید دانشمندان این احتمال را افزایش می‌دهد که در آینده سلولهای بنیادی اسکلتی از بافت خود بیماران ساخته شده و برای رشد غضروف بکار گرفته شوند. دانشمندان امیدوارند این دستاورد بتواند منجر به رشد بخشهای آسیب‌دیده استخوان و غضروف در آزمایشگاه و پیوند آن‌ها بدون احتمال رد توسط سیستم ایمنی در بدن بیماران شود. آن‌ها حتی امیدوارند بتوانند سلولهای چربی را به صورت سلولهای بنیادی اسکلتی درآورده و سپس طی یک جراحی ساده به بخشهای آسیب‌دیده تزریق شود. این کار بویژه برای جراحی‌های زانو و لگن کهنسالان و جلوگیری از آرتروز مفید خواهد بود. به گفته محققان، تعداد سلولهای بنیادی اسکلتی با بالا رفتن سن بطور چشمگیری کاهش می‌یابد از این رو شکستگی استخوان‌ها یا کاشت‌های دندانی به دلیل آسان نبودن رشد استخوانها بخوبی ترمیم نمی‌شوند. اگرچه این دانشمندان تاکنون تنها توانسته‌اند سلولهای بنیادی اسکلتی را در موشها نقشه‌برداری کنند اما مطمئن هستند که بزودی قادر خواهند بود همین کار را در مورد انسان‌ها نیز انجام دهند. نتایج این پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.

محققان دانشگاه پرینستون با استفاده از نانوذرات و پلیمر به عنوان مواد اولیه، موفق به چاپ سه بعدی ال ای دی روی سطح شدند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایرنا، این گروه روی یک لنز چشمی، ال ای دی ایجاد کردند و امیدوارند بتوانند از این روش برای تولید چشم مصنوعی استفاده کنند. چاپ سه بعدی قطعات الکترونیکی همیشه با محدودیت هایی روبرو بوده است. از این رو ارایه روشی که بتوان با استفاده از آن مواد مختلفی را به صورت مستقیم روی یک سطح به صورت سه بعدی چاپ و قطعه الکترونیکی با این فرآیند را تولید کرد، موضوعی که توجه محققان را جلب کرده است.
از این طریق می توان ترکیبات مختلفی روی یک سطح اعمال و ادواتی با ویژگی های مختلف تولید کرد. اما تاکنون به دلیل محدودیت های مواد و روش های مورد استفاده، چالش هایی در بخش چاپ سه بعدی وجود داشته است.این گروه تحقیق برای چاپ سه بعدی ابتدا ترکیبات لازم نظیر پلیمر مناسب را انتخاب و آن را عامل دار می کنند. سپس این ماده درون حلال مناسبی حل شده و در نهایت محلول به دست آمده برای ایجاد الگو روی سطح موردنظر استفاده می شود.نتایج این تحقیق در نشریه Nano Letters منتشر شده است.

گروه چشم پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران با همکاری مركز تحقيقات چشم پزشكي، برنامه بازآموزي تازه های بیماری های ماكولا را در بيمارستان فارابي برگزار کرد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از روابط عمومي بيمارستان فارابي، برنامه بازآموزي مدون تازه های بیماری های ماكولا روز پنجشنبه ۲۵/۱۰/۱۳۹۳ درسالن آمفي تئاتر پروفسور شمس بيمارستان فارابي برگزار شد.
سخنراني هاي اين برنامه در دو پانل توسط فريبا قاسمي، دكتر علیرضا لاشیئی، دكتر عليرضا خدابنده، دكتر محمد رياضي اصفهاني، دکتر رضا کارخانه، دكتر احمد ميرشاهي دكتر پژواک آزادی، دكتر مرتضی مواسات و دکتر هوشنگ فقیهی ارائه شد. ادم ماکولا در دیابت ، ادم ماکولا در انسداد عروقی شبکیه، دیستروفی های ماکولا، تصویر برداری ماکولا و درمان های جراحی ماکولا از جمله مباحث طرح شده در این سمینار بود. در پايان اين برنامه اساتيد گروه رتين به سوالات شركت كنندگان پاسخ دادند. دبير علمي اين سمينار دكتر رضا كارخانه بود و برنامه ۳ امتياز بازآموزي داشت.

محققان دانشگاه دوک در دورهام آمریکا موفق به ساخت اولین ماهیچه اسکلتی انسان در آزمایشگاه شدند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایرنا، ماهیچه اسکلتی به ماهیچه هایی گفته می شود که مسئول حرکات ارادی هستند. این ماهیچه ها از تارهای منعطف و قابل انقباض تشکیل شده اند که به صورت موازی در کنار یکدیگر قرار دارند. این ماهیچه های تولید شده به محرک های خارجی مانند ضربه و دارو پاسخ می دهند. محققان معتقدند که این دستاورد راه را برای آزمایش داروهای جدید، بدون لطمه به سلامتی بیمار هموار می کند؛ همچنین می توان از آن ها به عنوان بستری برای آزمایش های بالینی استفاده کرد.
در راستای تولید اندام مینیاتوری در آزمایشگاه، محققان انگلیسی در سال گذشته موفق به تولید قلب مینیاتوری در آزمایشگاه و محققان دانشگاه تگزاس موفق به ساخت ریه انسان از سلول های بنیادی شدند. ساخت ماهیچه های اسکلتی موفقیت بزرگی در درمان بیماری دیستروفی عضلانی محسوب می شود. دیستروفی عضلانی به گروهی از بیماری های ژنتیکی گفته می شود که باعث تضعیف عضلات ارادی و غیر ارادی می شوند. نتایج این تحقیقات در نشریه eLife منتشر شده است.

یک محقق «موسسه تحقیقات و علوم پزشکی PSG» در هند، نوعی لنز تماسی زیست‌تجزیه‌پذیر تولید کرده که نویددهنده درمان آب‌سیاه است. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، در حالی که لنزهای نوری فراوانی برای بیماران مبتلا به آب‌سیاه وجود دارد، این ابزارها معمولا زیست‌تجزیه‌پذیر نیستند. دکتر «مریدولا پی. منون» به تازگی نوعی نانوحامل ارائه داده که در محیط آزمایشگاه در پلیمر وینیل شفاف حل شد و محلول نهایی به نوعی ورقه لنز نازک تبدیل شد. این نانوحامل، حامل دارویی موسوم به acetazolamide برای آب‌سیاه است و زمانی که لنز تماسی حاصل در تماس با اشک‌های چشم قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه‌ کرده و دارو را در چشم پخش می‌کند. گفته می‌شود، این پلیمر که از نانومواد ساخته شده، ظرف 45 دقیقه تجزیه می‌شود.
در حال حاضر، داروهایی در شکل قطره چشم برای آب‌سیاه وجود دارند اما آن‌ها اغلب با پلک‌زدن بیمار، از چشم بیرون می‌ریزند. در این حالت، 70 تا 80 درصد دارو از دست می‌رود و کارآیی آن کاهش می‌یابد. نانوحامل جدید، در واقع نوعی پلیمر الیگوساکارید بوده و دکتر منون شکل داروی موجود در آن را از آب‌گریز به دوستدار آب تبدیل کرد. پس از بهینه‌کردن پارامترهایی مانند دما، تراکم دارو و زمان تجزیه پلیمر، این محقق لنز جدید را تولید کرد و آزمایشات، ماندگاری داروی اعمال‌شده به چشم توسط آن را سه ساعت نشان دادند.

در مطالعه جدید که به محققین دانسته های جدید در مورد تکوین سلول های بنیادی و نقش آن ها در ایجاد بیماری های ارائه می دهد، محققین در UCLA روشی را استفاده کرده اند که مراحل منحصربفردی که به موجب آن سلول های تخصص یافته به سلول های بنیادی بازبرنامه ریزی می شوند ارائه می دهد را شناسایی می کند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از بنیان، سلول های بنیادی پرتوان القا شده از نظر توان تمایزی و خودنوزایی مشابه سلول های بنیادی جنینی هستند. این سلول های طب فرایندی به نام بازبرنامه ریزی از سلول های تمایز یافته ایجاد می شوند. بازبرنامه ریزی فرایندی طولانی مدت با کارایی کم است به نحوی که تنها یک درصد از سلول های تمایز یافته اولیه(سلول پوستی یا خونی) با موفقیت تبدیل به iPSCها می شود. اما مراحل دقیقی که سلول طی فرایند بازبرنامه ریزی طی می کند به خوبی شناخته نشده است. سلول های iPS می توانند نقش بسیار مهمی در طب ترمیمی ایفا کنند.
هم چنین از آن ها می توان برای ایجاد مدل های بیماری و تست کردن داروها یا درمان های جدید استفاده کرد. در این مطالعه این محققین برای درک بهتر فرایند بازبرنامه ریزی، با استفاده از آنالیزهای جزئیاتی لحظه به لحظه از فرایند بازبرنامه ریزی، نقشه ای راهنما از این فرایند ایجاد کرده اند. آن ها در این فرایند سلول پوستی را به سلول iPS تبدیل کرده اند و سپس به مشاهده و آنالیز تغییرات روزانه یا لحظه لحظه در سطح یک سلول پرداخته اند. این اطلاعات مربوط به یک دوره دو هفته ای است. این تیم دریافته اند که تغییراتی که طی بازبرنامه ریزی در سلول اتفاق می افتد به روشی مرحله به مرحله و پشت سر هم است. مهم تر این که این مراحل در بین سیستم های بازبرنامه ریزی مختلف و سلول های مختلف، مشابه است.
اینک با استفاده از این دستاورد آنچه به صورت مرحله به مرحله اتفاق می افتد را می توان مشاهده کرد و تعیین کرد. مطالعات پیشین به فرایند کلی بازبرنامه ریزی نگاه کرده بودند و هیچکدام به این که در سطح سلولی چه اتفاق می افتد(به صورت مرحله به مرحله) توجهی نداشته اند. این مطالعه نشان داده است که مراحل بازبرنامه ریزی به iPSCها از آن چه که ما انتظار داریم متفاوت است. آن ها دریافته اند که معکوس کردن روند تکوین جنینی به همین سادگی هم نیست. برخی از این مراحل طبق انتظار پیش می رود و برخی دیگر در مقابل تغییرات مقاومت نشان می دهند. این امر نشان می دهد که چرا سلول ها دوست ندارند که از فرم تمایزیافته شان تغییر کنند و به تغییر هویت مقاومت نشان می دهند.

محققین در UC Irvin با مطالعه نقش ریتم های سیرکادین در سلول های بنیادی پوست دریافته اند که این ساعت بیولوژیک نقش کلیدی را در هماهنگ سازی سیکل های متابولیک روزانه و تقسیم سلولی بازی می کند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازsciencedaily، این مطالعه برای اولین بار نشان می دهد که چگونه سیکل های شبانه روزی درونی بدن تمایز و طبعیت سلول های بنیادی را حفظ و کنترل می کند. علاوه براین، این مطالعه دیدگاه های جدیدی را در مورد مکانیسم هایی که به موجب آن ها یک ناهماهنگی در ساعت سیرکادین موجب تسریع پیری پوست و سرطان می شود، ارائه مس دهد. پروفسور بوگی اندرسون و همکاران فوکوس خود را روی اپی درم گذاشته اند که خارجی ترین لایه محافظت کننده پوست است که به وسیله سلول های بنیادی ترمیم و حفظ می شود. در حالی که نقش ریتم سیرکادین در مورد فرایندهایی مانند خواب، رفتار تغذیه ای و متابولیسم به خوبی مشخص است اما در مورد ارتباط این ریتم با تنظیم عملکرد سلول های بنیادی اطلاعات زیادی در دست نیست. در این مطالعه محققین از دو روش تهییج فوتون و تصویربرداری میکروسکوپی برای اندازه گیری های کمی و حساس مراحل متابولیک یک سلول منفرد در ریزمحیط طبیعی خودش در بافت زنده استفاده کردند.
آن ها کشف کردند که ساعت سیرکادین شکلی از متابولسیم حدواسط را در این سلول های بنیادی تنظیم می کند که آن را به نام فسفریلاسیون اکسیداتیو می شناسند. این نوع از متابولیسم تولید رادیکال های اکسیژن می کند که می تواند به DNA و سایر ترکیبات سلولی آسیب برساند. در حقیقت، یکی از تئوری موجود در مورد پیری این است که پیری به دلیل تجمع آسیب های ناشی از رادیکال های اکسیژن حاصل از متابولیسم در سلول های بنیادی است. هم چنین این مطالعه نشان داد که ساعت سیرکادین درون سلول های بنیادی، زمان بندی تقسیم سلولی مانند زمانی سیکل سلولی که به آسیب DNA حساس تر است را تغییر می دهد که این عمل را با دوری کردند از زمان هایی که ماکزیمم فسفریلاسیون اکسیداتیو وجود دارد انجام می دهد. مطالعات دیگر در جانوران نیز فرایندی پیری را به ریتم های سیرکادین ربط داده است و گفته می شود که تسریع پیری می تواند با ناهماهنگی در متابولیسم و چرخه های تکثیر سلولی در سلول های بنیادی صورت گیرد. این مطالعات در موش صورت گرفته است اما کاربرد بیشتر این مطالعه می تواند در مورد جوامع مدرن باشد که تغییر ریتم سیرکادین بسیار شایع است و می تواند یکی از عواقب آن اختلال در عملکرد سلول های بنیادی و تسریع روند پیری باشد.

پرفسور قوام زاده با پیشرفت چشمگیر کشور در انجام و تحقیقات سلول های بنیادی از پیشرفت چشمگیر بیمارستان شریعتی تهران در این زمینه خبر داد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ پرفسور اردشیر قوام‌زاده بنیانگذار پیوند مغز و استخوان ایران و برترین محقق سرطان و خون در جهان در کنگره بین المللی سلول‌های بنیادی که هم اکنون در مرکز قلب تهران در حال برگزاری است در جمع خبرنگاران تاکید کرد: امروزه با گذشت نزدیک به 25 سال از عمر تحقیقات سلول‌های بنیادی در ایران و استفاده‌ی درمانی از آن این پیشرفت به ویژه در دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیمارستان شریعتی آن به جایی رسیده است که طی امسال بیش از 435 مورد پیوند مغز استخوان با استفاده از سلول‌های بنیادی صورت گرفته است.
وی با اشاره به قابلیت کشور در درمان نزدیک به 20 بیماری مزمن توسط سلول‌های بنیادی گفت: این پیشرفت به همت سیستم بهداشت و درمان کشور در 3 سال اخیر چنان گسترش یافته که هم اکنون از نظر استانداردهای پزشکی در درمان بیماری‌ها با روش سلول‌های بنیادی همپای آمریکا و کشورهای اروپایی شده‌ایم به گونه‌ای که در حال حاضر ایران در زمینه استفاده از این روش درمانی در سطح منطقه به مقام نخست راه یافته است. لازم به ذکر است کنگره‌ی بین المللی سلول‌های درمانی با حضور اساتید برجسته و مطرح جهانی از 20 کشور جهان علی‌الخصوص پرفسور مارکوس دلیما رئیس بخش پیوند سلول‌های بنیادی خون ساز اوکایو از آمریکا به مدت 3 روز برگزار می‌َشود.