محققین سال هاست که در تلاش هستند که نشان دهند چگونه نورون ها تولید می شوند و درطی زندگی بزرگسالی با بافت مغزی ادغام می شوند. به گزارش"نجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از lبنیان، در این بین محققین مدارکی را ارائه دادند که نورون های بالغین از نوع خاصی از سلول های خونی مشتق می شوند که به وسیله سیستم ایمنی ایجاد شده اند. این یافته ها که از خرچنگ به دست آمده است پیشنهاد می کنند که ممکن است سیستم ایمنی در ایجاد بیماری های خاص مغزی نقشی ناشناخته داشته باشد. در بسیاری از موجودات بالغ ازجمله انسان، نورون ها در برخی از بخش های مغز به طور دایم جایگزین می شوند. همان طور که این فرایند برای سلامتی بسیار حیاتی است، اختلال در تولید این نورون ها نیز منجر به اختلالات عصبی متعددی می شود. در این مطالعه دکتر Beltz و همکاران برای درک این مطلب که چگونه نورون های جدید در موجودات ساخته می شوند به مطالعه خرچنگ پرداخته اند.
زمانی که آن ها سلول های یک خرچنگ را نشان دار کردند و از آن ها به عنوان اهداکننده خون برای خرچنگ دیگری استفاده کردند، دریافتند که سلول های خونی اهدا شده می توانند تولید نورون هایی در خرچنگ گیرنده کنند. این سلول های خونی(هموسایت) عملکردی شبیه سلول های سفید خونی خاص در پستانداران دارند و در ارگان ها خون سازی که آنالوگ مغز استخوان هستند، به وسیله سیستم ایمنی ساخته می شوند. زمانی که این سلول ها به درون خون آزاد می شوند به نواحی خاصی از مغز که سلول های بنیادی در آن جا تقسیم می شوند جذب می شوند و اخلاف آن ها تبدیل به نورون های دارای عملکرد می شوند.
مطالعه اخیر نشان می دهد که سیستم ایمنی می تواند سلول هایی را تولید کند که دارای ویژگی های سلول های بنیادی هستند و می توانند به سلول هایی مانند هموسایت ها و سلول های عصبی تبدیل شوند. این یافته ها در خرچنگ نشان می دهد که سیستم ایمنی در ارتباط نزدیک با نورون زایی بالغین است و پیشنهاد می کند که این ارتباط بسیار نزدیک تر از آن چیزی است که پیش از این تصور می شد. این انعطاف پذیری در سلول های ایمنی برای تولید نورون ها در جانوران بالغ نشان می دهد که احتمال وجود انواع مشابه ای از انعطاف پذیری در سایر جانوران نیز وجود دارد. اگر مطالعات بیشتر بتواند ارتباطی را بین سلول های ایمنی و مغز پستانداران نشان دهد، این یافته ها می تواند منجر به تکوین زمینه های مطالعاتی جدید برای ایمنی درمانی به منظور هدف قرار دادن بیماری های عصبی شود.

مشکل بزرگ در ژن درمانی ادغام موثر ژن اصلاح شده به درون ژنوم بیماران است، بدون این که جهشی در خارج از جایگاه هدف رخ دهد. در این مطالعه محققین از تکنولوژی ویرایش ژنوم CRISPR/Cas برای اصلاح موثر و بی نقص موتاسیون های بیماری زا در سلول های بیماران مبتلا به بتا-تالاسمی استفاده کردند. به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، بتا-تالاسمی ناشی از جهش های DNA وراثتی در ژن هموگلوبین بتا است که منجر به کاهش این نوع هموگلوبین در سلول های قرمز خون شده و ایجاد عوارض شدیدی مانند آنمی می کند. تنها راه درمان ثابت شده برای این عارضه استفاده از پیوند سلول های بنیادی خون ساز است. از طرف دیگر این درمان احتیاج به یک اهداکننده مناسب یا اصطلاحاmatched donor دارد. ژن درمانی که یک نسخه صحیح ژنی را وارد سلول فرد بیمار می کند می تواند نیاز به این اهداکننده را برطرف سازد. مطالعات قبلی از ناقل های ویروسی برای این ژن ها موثر بوده است اما اثرات طولانی مدت ورود ویروس ناشناخته است.
محققین برای تصحیح موتاسیون های ژنی به طور مستقیم در سلول های فرد بیمار، از سلول های بنیادی پرتوان القا شده استفاده کردند که از سلول های پوست بیمار ایجاد شده بودند. موفقیت واقعی زمانی حاصل شد که این محققین از CRISPR/Cas استفاده کردند تا دقیقا یک شکستگی را در دو رشته DNA این سلول ها و در لوکوس هموگلوبین مهندسی کنند و اجازه دهند که یک پلاسمید دهنده با جایگاه های صحیح به طور موثر ادغام شود و جایگزین مناطق جهش یافته گردد. هم چنین این پلازمید دهنده شامل مارکرهای انتخابی برای شناسایی سلول هایی با نسخه های تصحیح شده ژنی هستند. این مارکرهای انتخابی بعد از این به وسیله ترانسپوزاز برداشته می شود و در دومین راند از انتخاب تولید ورژنی تصحیح شده و بی نقصی از هموگلوبین در ژنوم بیماران می کند.
نکته مهم تر این است که این محققین موفق شدند که این iPSCهای تصحیح شده را به سلول های خونی بالغ تمایز دهند که مشخص شد این سلول ها قادر به بیان هموگلوبین هستند. با این وجود قبل از این که این سلول ها را برای درمان بتا-تالاسمی به بیماران پیوند کنند نیاز به مطالعات بیشتری است تا این فرایند از نظر بالینی امکان پذیر شود.

قرار گرفتن در محيط‌هاي گرم و خشک نيز در بروز «ناخنک چشمي» تاثير گذار است.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل ازخبرگزاري آريا،دکتر محمد علي زارع درباره عارضه ناخنک چشمي گفت: ناخنک چشم يک ضايعه مثلثي است که از ملتحمه روي سياهي چشم (قرنيه) کشيده مي‌شود.وي افزود: از مهم‌ترين عامل ايجاد کننده اين ضايعه مي‌توان به تابش نور خورشيد اشاره کرد بدين صورت که هر چه افراد بيشتر در معرض نور خورشيد و اشعه ماورء البنفش باشند، احتمال بروز ناخنک چشمي در اين افراد نيز افزايش مي‌يابداين فوق تخصص قرنيه با بيان اينکه برخي از افراد استعداد ابتلا به اين عارضه را دارند عنوان کرد: علاوه بر نور خورشيد، تحريکات محيطي و هر عاملي که حاوي اشعه ماوراء بنفش باشد داشتن زمينه ابتلا به اين بيماري نيز بسيار مهم و قابل توجه است.وي افزود: زماني که افراد در معرض نور خورشيد قرار مي‌گيرند تابش نور به اطراف بيني منجر به انعکاس اشعه به داخل چشم مي‌شود و ناخنک نيز دقيقا در همان قسمت بروز پيدا مي‌کند.اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران در بخش ديگري از سخنانش گفت: قرار گرفتن در محيط‌هاي گرم و خشک نيز در بروز «ناخنک چشمي» تاثير گذار است.وي ادامه داد: اگر ناخنک گسترش يافت بايد جراحي صورت گيرد. جراحي اين عارضه انواع مختلفي دارد و پزشک بر حسب گسترش ناخنک و ميزان تاثير آن بر کاهش ديد، تصميم به نوع جراحي مي‌گيرد.زارع تصريح کرد: پس از جراحي اين عارضه مجدد عود مي‌کند بنابراين پزشکان بايد از روشي استفاده کنند تا احتمال عود به حداقل برسد.وي با بيان اينکه «ناخنک» درمان قطعي ندارد گفت: اين عارضه به هيچ عنوان درمان قطعي ندارد و حتي برخي افراد بايد پس از جراحي براي بهبود وضعيت بينايي از عينک استفاده کنند.

"به گزارش انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات درایران" به نقل از سلامانه : یک متخصص پوست و مو آفت دهان را نشانه بیماری بهجت دانست و نابینایی را یکی از عوارض این بیماری برشمرد. پرویز طوسی، متخصص پوست و مو در گفت‌و‌گو با فارس درباره بیماری بهجت گفت: بیماری بهجت به شکل آفت در دهان و ناحیه تناسلی خود را نشان می‌دهد یعنی زخم‌های کوچک گردی که مرکزش زرد و اطرافش قرمز است در میان آن وجود دارد در دهان خود را نشان می‌دهد.وی درگیر شدن چشم را از عوارض و نشانه‌های دیگر این بیماری عنوان و تصریح کرد: در نتیجه این بیماری بخشی از عروق چشم ملتهب شده، دید کاهش پیدا می‌کند و گاهی نیز بر روی پوست جوش چرکی عارض می‌شود یا اینکه عوارض مفصلی داشته باشد و گرفتگی رگ روی دهد.این متخصص پوست و مو افزود: با توجه به اینکه این بیماری بخش‌های مختلف بدن را درگیر می‌کند معمولاً متخصص پوست یا روماتولوژیست این بیماری را تشخیص می‌دهد و سپس در صورت درگیر شدن چشمان در بیماری بهجت، متخصص چشم نیز وارد مرحله درمان می‌شود.
طوسی گفت: بیماری بهجت درمان شفا بخش ندارد و در کل بیماری مزمن و ادامه دار و عود کننده است یعنی گاهی ساکت می‌شود و گاهی عود می‌کند ولی با مراجعه به پزشک و اتخاذ تدابیر پزشکی و مراقبتی قابل کنترل است.وی درباره عوارض همیشگی بیماری بهجت بر اندام به خصوص چشم گفت: ممکن است عوارض چشمی بیماری بهجت همیشگی باشد و دید چشم برای همیشه کم شود یا کوری دو چشم را به دنبال داشته باشد و مسائلی از این دست چشم را درگیر کند.این متخصص پوست و مو درباره اقدامات پیشگیرانه درباره بیماری بهجت نیز گفت: اقدامات پیشگیرانه‌ای برای کاهش ریسک ابتلا به بیماری بهجت در افراد وجود ندارد.طوسی خاطرنشان کرد: بیماری بهجت در ایران نسبتاً شایع است ولی بر اساس آمارها این بیماری بیشتر در کشورهای خاوردور، نژاد مغولی و کشورهای مدیترانه دیده می‌شود.وی ارث و ژنتیک را در ابتلا به این بیماری موثر دانست و افزود: این بیماری مسری نیست.این متخصص پوست و مو درباره شیوع این بیماری نیز گفت: شیوعش در مردها بیشتر در دهه سوم زندگی است و نشانه‌ها و عوارض شدیدتری را در پی دارد.

محققین دانشگاه ماکس پلانک موفق شده اند با استفاده از نورون های بازبرنامه ریزی شده از سلول های پوستی، بافت عصبی بادوامی را در مغز ایجاد کنند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از medicalxpress، محققین دانشگاه لوگزامبورگ برای اولین بار نورون های بازبرنامه ریزی شده از سلول های پوست را به مغز موش پیوند کردند که توانستند مدت طولانی تری دوام داشته باشند. شش ماه بعد از پیوند، این نورون های دارای عملکرد به درون مغز الحاق می شوند. این موفقیت به ویژه به دلیل ثبات نورون های پیوند شده امیدها را برای درمان های آینده افزایش می دهد زیرا می توان نورون های بیمار و آسیب دیده را با نورون های سالم در مغز افراد پارکینسونی جایگزین کرد.
در آخرین آزمایش های صورت گرفته محققین دانشگاه ماکس پلانک موفق شده اند با استفاده از نورون های بازبرنامه ریزی شده از سلول های پوستی، بافت عصبی بادوامی را در مغز ایجاد کنند. تکنیک سلول های بنیادی در تولید نورون ها یا سلول های بنیادی عصبی القا شده خاص در پتری دیش ها و با استفاده از سلول های پوست خود فرد، به طور قابل ملاحظه ای تطبیق پذیری سلول های پیوند شده را بهبود می بخشد. موش های تیمار شده حتی تا شش ماه بعد از پیوند این سلول ها به درون هیپوکامپ و نواحی قشری مغز هیچ گونه عوارض جانبی منفی نشان ندادند. نورون های پیوند شده به طور کامل به درون شبکه های مغزی الحاق می شوند.
نورون ها فعالیت طبیعی را نشان می دهند و با ایجاد سیناپس های جدید با سلول های اصلی مغز ارتباط برقرار می کنند. تست ها نشان می دهد که محققین پیوسته به دنبال درک بهتر این مطلب هستند که چگونه سلول ها را تیمار کنند که با موفقیت بتوانند جایگزین بافت مرده یا آسیب دیده شوند. این مطالعات بیشتر به دنبال یافتن دیدگاه های جدید در مورد نورون هایی هستند که در بیماران پارکینسونی از بین می روند و مسئول تولید دوپامین هستند. مطالعات آینده به دنبال این خواهند بود که نورون های پیوندی بتوانند به طور مستقیم در مغز بیماران دوپامین تولید کنند و آن را به نواحی موردنیاز منتقل کنند.

رییس ایرانی انستیتو پزشکی ملکولی و سلول درمانی دوسلدورف آلمان در تحقیقات خود در تلاش است با بهره گیری از رویکرد «سلول درمانی شخصی سازی» و هدفگیری سلول‌های بنیادی سرطان، این بیماری را به شکلی ریشه‌یی و موثر درمان کند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، دکتر نیرنیا که به واسطه موفقیت‌های پیشگامانه‌ سال‌های اخیرش از جمله تولید اسپرم نابالغ از سلول‌های بنیادی مغز استخوان زنان و مردان برای نخستین بار در جهان و چشم‌اندازهای جنجالی آن در تولید «کپی مردانه از زن‌ها» به چهره ای شناخته شده در مرزهای دانش پزشکی و سلول درمانی تبدیل شده از تازه ترین تحقیقات خود سخن می‌گوید. دکتر کریم نیرنیا که رهیافت‌های چشمگیری در حوزه درمان ناباروری داشته با شنیدن درددل‌های یک بیمار مبتلا به سرطان که از رنج و دشواری های فراوان مبتلایان به این بیماری سخن گفته، عمده تحقیقات خود را به درمان سرطان معطوف کرده و به نحوی شگفت انگیز از رهیافتهای علمی خود در زمینه باروری و سلول‌های جنسی در شناسایی و درمان سرطان بهره برده است.
نیرنیا در شیراز متولد شده و پس از گذراندن دبستان و دبیرستان در زادگاهش، تحصیلات خود را در رشته بیولوژی مولکولی و سلول‌های بنیادی در دانشگاه گوتنگن آلمان پی گرفته و حدود دو سال بعد به عنوان پژوهشگر در این دانشگاه شروع به فعالیت کرده است. وی که چند سالی در دانشگاه نیوکاسل به عنوان مسوول دپارتمان بیولوژی سلول‌های بنیادی فعالیت داشته است در حال حاضر مدیریت انستیتو پزشکی سلولی فرد محور در کمبریج و انستیتو پزشکی ملکولی و سلول درمانی در دوسلدورف آلمان را عهده دار است. این دو مرکز در واقع شعباتی از موسسه ژنوسل (ژن و سلول) هستند که استاد نیرنیا برای ارائه بالینی نتایج تحقیقات خود تاسیس کرده و علاوه بر این دو مرکز اروپایی به تازگی شعباتی در تگزاس آمریکا و شهرهای تهران و شیراز ایجاد کرده است. شعبه شیراز موسسه بر سلول درمانی تمرکز دارد و یکی از شعب موسسه در تهران که در مجموعه تازه تاسیس هتل بیمارستان گاندی مستقر است قرار است در زمینه روش‌های سلولی درمان ناباروری ارائه خدمت کند. شعبه دیگری که در شهرک غرب تهران راه اندازی شده نیز در زمینه پزشکی فردمحور(شخصی شده) در زمینه درمان سرطان فعالیت خواهد داشت.
دکتر نیرنیا در تشریح تحقیقات و رهیافت‌های علمی اخیر خود گفت: در راستای تحقیقات مربوط به تولید اسپرم نابالغ از سلول‌های بنیادی مغز استخوان، تستی با عنوان «fertility assay» را برای مردان نابارور توسعه داده ایم که با بررسی توان تولید اسپرم در بیماران، درمان سلولی مناسب را پیشنهاد می کند. این روش که به تدریج به مرحله بالینی رسیده در شعب موسسه در اروپا ارائه شده و اتفاقا بیمارانی از ایران از این تکنیک برای درمان ناباروری استفاده کرده اند که امکان استفاده از این روش پیشرفته شناسایی و درمان به زودی در نمایندگی موسسه ژنوسل در تهران نیز فراهم خواهد شد. وی تصریح کرد: در این روش، میزان سلول‌های بنیادی اسپرم در فرد ارزیابی و با روش‌هایی خاص به تکثیر تحریک شده و به این ترتیب می‌توان تولید سلول‌های بنیادی اسپرم را در فرد تحت درمان ناباروری تا حد کفایت برای باروری افزایش داد. نیرنیا خاطرنشان کرد: سلول بنیادی اسپرم در بسیاری از مردان نابارور وجود دارد که قابلیت تکثیر خود را در اثر شوک روانی یا ویروس از دست داده‌اند و می‌توانیم سلول‌های بنیادی اسپرم آنها را هر چند تعدادشان کم باشد با روش‌های خاص تحریک کنیم.
نیرنیا با بیان این که به جز موسسه ژنوسل تنها یک گروه تحقیقاتی پیشرو در دانشگاه استنفورد موفق به تولید اسپرم نابالغ از سلول‌های بنیادی مغز استخوان شده اند، خاطرنشان کرد: روش تولید تولید اسپرم از مغز استخوان هنوز در مراحل اولیه است ولی معتقدیم سلول‌های مغز استخوان این قابلیت دارند که از طریق خون در بدن مهاجرت کرده و در ارگان‌های جنسی به سلول‌های جنسی تبدیل شوند که تصور می‌رود می توان در افراد نابارور این پدیده را تحریک کرد. وی خاطرنشان کرد: زمینه تحقیقاتی تازه ای که از اکتبر سال گذشته بر آن متمرکز شده ایم، «پزشکی فردمحور(شخصی سازی شده)» است که اساس آن بر تفاوت و منحصر به فرد بودن شرایط سلولی ملکولی بیماری ها خصوصا سرطان در بیماران مختلف است و لذا برای درمان هر یک از مبتلایان به این بیماری روش درمانی متفاوتی پیشنهاد می‌کند. در این زمینه تستی با عنوان
نیرنیا با بیان این که بیماری هایی مثل سرطان پستان حتی از سال‌ها قبل از بروز نشانه‌های بالینی آنها که با معاینه و تستهای معمول قابل شناسایی است، تاثیرات ملکولی خاصی دارند که با تکنیک‌های پیشرفته مولکولی قابل تشخیص است، اظهار داشت: با استفاده از تکنیک‌های سلولی ملکولی می توان با بررسی ژن‌های موثر در بروز سرطان علاوه بر تشخیص زودهنگام بیماری در مراحل فوق العاده ابتدایی و درمان موثر آن، ریسک ابتلا به بیماری را نیز در افراد مختلف مشخص کرد و همچنین روند درمان بیماری و اثربخشی هر یک از داروها و روش‌ها مثل شیمی درمانی یا هورمون درمانی را در افراد پیش‌بینی و پایش کرد. حتی این روش ها تخمین ریسک و زمان بازگشت بیماری در افراد بهبودیافته را نیز میسر می کنند. وی خاطرنشان کرد: بررسی ای که به تازگی در بیش از دو هزار زن مبتلا به سرطان پستان در اروپا انجام‌ شده نشان داده، سرطان پستان که به طور معمول یک بیماری تلقی می‌شود در افراد مختلف بسیار متفاوت است و همچنین منشاء بسیاری از سرطان ها به سلول‌های بنیادی سرطان برمی‌گردد؛ لذا اگر بتوانیم در روند درمان، سلول‌های بنیادی سرطان را هدف بگیریم می‌توانیم سرطان را به شکلی ریشه‌یی و موثر درمان کنیم.
نیرنیا خاطرنشان کرد: در سلول درمانی سرطان به سیستم ایمنی بدن توجه خاص شده بدین صورت که تلاش می شود با تکنیک‌های مختلف سلولهای سرطانی را برای سیستم دفاعی بدن قابل مشاهده کرد. در واقع سلولهای سرطانی با استفاده از مکانیسمی خاص خود را از سیستم ایمنی بدن که نسبت به هر پروتئین تازه واکنش نشان می‌دهد مخفی می‌کند که با شناخت سازوکار این پدیده می توان سلولهای سیستم ایمنی را به نحوی آموزش داد که سلولهای سرطانی خصوصا سلولهای بنیادی سرطان را شناسایی کنند. این روش که در آن از سلولهای خود بیمار برای درمان او استفاده می شود از رویکردهای سلول درمانی شخصی سازی شده است.

سلول های بنیادی مزانشیمی بالغ به ویژه سلول های بنیادی مشتق از چربی دارای ویژگی خودنوزایی و چندتوانی تمایزی هستند و این ویژگی موجب می شود که این سلول ها گزینه ای ایده آل برای کاربردهای درمانی در طب ترمیمی بویژه ترمیم عصبی محیطی باشند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، سلول های بنیادی مشتق از چربی به راحتی به دست می آیند اما از آن جایی که اثراتی از فرایند پیری را نشان می دهند پتانسیل آن ها برای ترمیم عصبی ممکن است به دلیل پیری سلول یا سن اهداکننده محدود شود.
پیری سلولی فرایند پیچیده ای است که به موجب آن سلول های بنیادی در نتیجه وقایع داخلی مانند آسیب DNA یا سیگنال های محیطی مانند تحریکات استرس زا یا بیماری که موجب مهار دایمی رشد می شوند، پیر می شوند. محققین ایتالیایی در دانشگاه میلان برخی از مهم ترین فاکتورها را که فرایند پیری را اصلاح می کنند شناسایی کرده اند که می توانند روی عملکرد و مورفولوژی سلول های بنیادی مشتق از چربی اثر بگذارند و در نتیجه کابردهای بالینی آن ها در سلول درمانی ترمیم اعصاب محیطی را مختل کنند.

مطالعات متعددی نشان داده‌اند افراد 20 و 30 ساله در اثر استفاده زیاد از کامپیوتر با مشکل پیر چشمی، خشکی و درد چشم مواجه شده‌اند.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل از خبرگزاری فارس، اثبات شده است کامپیوتر می‌تواند دید ما را در استفاده طولانی مدت تغییر دهد و استفاده زیاد آن باعث خستگی، تحریک، خشکی و درد چشم می‌شود که به آن سندرم بینایی کامپیوتر CVS گفته می‌شود؛ اگر چه خطرناک نیست اما روی شخص استفاده کننده تأثیر می‌گذارد.«آنشل» می‌گوید: ما روزانه ایمیل‌ها، روزنامه‌ها، سایت‌های مختلف را می‌خوانیم و اطلاعاتی نسبت به کار خود به دست می‌آوریم یا عکس و فیلم نگاه می‌کنیم که تمام این کارها برای مدت طولانی می‌تواند آسیب جدی به چشم وارد کند البته وضعیت قرار گرفتن ما در مقابل صفحه نمایش کامپیوتر نیز نقش مهمی دارد.پروفسور بینایی سنجی دانشگاه پاسیفیک «جیمز شیدی» می‌گوید: مطالعات متعدد نشان داده‌اند زمانی که بیشتر وقت خود را برای دیدن مطالب صرف نگاه کردن بر روی صفحه نمایش می‌کنیم فراموش می‌کنیم حتی به اندازه کافی چشمک بزنیم؛ ما در کتاب خواندن به پایین نگاه می‌کنیم اما در کامپیوتر، مشکل موقعیت قرار گرفتن و نگاه کردن است که بیشتر باعث آسیب به چشم می‌شود و در واقع سطح بزرگ‌تری از چشم در معرض آسیب است.افرادی که از کامپیوتر زیاد استفاده می‌کنند و تمرکز زیادی روی صفحه نمایش دارند دچار درد چشم و خستگی می‌شوند و روشنایی صفحه نمایش موجب فشار به چشم آن‌ها می‌شود؛ معمولا جوانان مدت زمان طولانی در مقابل صفحه نمایش می‌گذارنند.از سن 40 تا 50 سالگی اغلب مردم به پیرچشمی مبتلا می‌شوند و دید نزدیک آن‌ها کمتر می‌شود؛ امروز این مشکل در میان جوانان رخ می‌دهد.«جیمز شیدی» می‌گوید: دیده‌ام بسیاری از افراد 20 ساله و 30 ساله با مشکل پیر چشمی مواجه شده‌اند و این امر روبه توسعه است؛ زمانی که آن‌ها به دور نگاه می‌کنند بعد از چند ثانیه قادرند همه چیز را به وضوح مشاهده کنند؛ این مشکل در استفاده طولانی مدت از کامپیوتر در دید آن‌ها ظاهر می‌شود؛ کامپیوتر می‌تواند در بلند مدت به چشمان آن‌ها آسیب وارد کند.برخی از پزشکان معتقدند استفاده زیاد از کامپیوتر می‌تواند موجب شروع نزدیک بینی در دهه 20 و 30 سالگی باشد اما در دوران کودکی اینطور نیست.
«آنشل» می‌گوید: هنگامی که به صفحه نمایش کامپیوتر نگاه می‌کنیم نگاه ما به سمت راست یا افقی است و نیروی چشم به تمرکز بر روی حروف کوچک است و این نگاه کردن مستقیم به جلو تنش را در چشم افزایش می‌دهد و موجب توسعه نزدیک بینی می‌شود؛ مطالعات نشان داده‌اند توانایی ما برای تمرکز به سمت راست یا مستقیم در دید اثر می گذارد و حتی در دراز مدت موجب درد گردن می‌شود و عادت خواب را تغییر می‌دهد؛ اگر کاربر عادت خواب خود را درست کند این مشکلات واثرات آن بر روی چشم محدود می‌شوند.

برخی از کارها و رعایت کردن مسائلی موجب می‌شوند این مشکلات کاهش پیدا کنند و آسیب کمتری به چشم وارد شود، برای مثال:

*فاصله شخص تا صفحه نمایش باید 50 سانتی‌متر باشد؛
*برای جلوگیری از گردن و پشت درد باید پای خود را صاف بر روی زمین بگذارد به صورتی که یک زاویه 90 درجه ایجاد شود؛
*دسته‌های صندلی باید تنظیم شوند تا زمانی که شخص تایپ می‌کند بازوها در حال استراحت باشند؛
*چشم را نباید خیره کرد؛
*صفحه نمایش باید یک فیلتر ضد تابش داشته باشد؛
*هر 20 دقیقه کاربر باید کامپیوتر را ترک کند و به فاصله حداقل 6متر نگاه کند و این کار را 20 ثانیه انجام دهد؛
* در صورت امکان چشم را هر 2 ساعت به مدت 15 دقیقه استراحت دهد؛
*چشمک زدن را نیز نباید فراموش کرد.

یک چشم‌ پزشک فشار خون بالا را از علل خونریزی ملتحمه چشم و حساسیت پَر، آلودگی هوا و خاک را عامل سرخ شدن چشم‌ها عنوان کرد.هرمز شمس، متخصص چشم پزشکی درباره لکه‌های خون روی چشم و علل شکل‌گیری این لکه‌های خونی گفت: لکه‌های قرمز روی چشم می‌تواند به علت خونریزی ملتحمه چشم ناشی از مالیدن چشم روی بالش، داشتن بیماری فشارخون اتفاق می‌افتد.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل ازعرش نیوز: فشارخون بالا می‌تواند باعث پارگی چشم و در نهایت خونریزی در این عضو موثر در بدن انسان شود. یک متخصص چشم گفت: بیشتر تغییر حالت چشم سرخ شدن آن است که این اتفاق معمولاً در شب به علت بسته بودن چشم و پلک نزدن روی می‌دهد چرا که روزها به علت پلک زدن و ترشحات چشمی تمام آلودگی‌ها را از چشم می‌زداید زیرا ترشحات آنتی بیوتیک و مواد ضد عفونی کننده دارد که عامل خارج شدن میکروب‌ها و موارد عفونت زا از چشم می‌شود. سرخ شدن چشم افراد در قریب به اتفاق موارد مربوط به حساسیت است برای مثال کسانی که بر روی بالشت‌های پردار می‌خوابند به این مشکل دچار می‌شوند چرا که پر بسیار حساسیت زاست.این چشم‌پزشک درباره سایر حساسیت‌ها نیز گفت: ممکن است برخی به خاک و هوای آلوده، عطر یا گل حساسیت داشته باشند که معمولاً به علت فراوان بودن این عوامل در محیط همواره دارای چشمان سرخ هستند. برای درمان باید ابتدا علت حساسیت و مورد حساسیت تشخیص داده شود و از یکسری داروهای عمومی برای رفع حساسیت چشم استفاده کنیم. برای حل این عارضه باید به چشم‌پزشک مراجعه کرد زیرا داروهای ضد حساسیت لازم است و گاهی برای کم کردن التهاب ملتحمه لازم می‌شود که قرص‌هایی خاص تجویز شود و در صورت درمان نشدن ممکن است قرنیه درگیر شده و آسیب ببیند.در کل می‌توان گفت سرخ‌شدن چشم معمولاً به علت التهاب ملتحمه ناشی از ویروس‌ها، باکتری‌ها و عفونت‌ها باشد که موقتی است اما اگر عارضه طولانی شد احتمال حساسیت بالا می‌رود.سرخ شدن چشم عود کننده است که شدت و ضعف دارد یعنی ممکن است در فصولی از سال خود را نشان دهد و در این فصول شدت و ضعف داشته باشد.

آنزیم5-لیپوکسیژناز(5-Lo) نقش بارزی را در بقای سلول های بنیادی لوکمیک ایفا می کند.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل از بنیان ، با وجود بهبود درمان ها، تنها یک نفر از دو فرد بیمار بالغ مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد(AML) زنده می مانند. متوسط ​​مدت زنده ماندن افراد در این بیماری که عمدتا در افراد مسن رخ می دهد، کمتر از یک سال برای بیماران بیش از 65 سال است. تصور می شود که سلول های بنیادی لوکمیایی که طی درمان نمی توانند به طور کامل حذف شوند منشا عود مجدد بیماری هستند. با این وجود محققین دانشگاه فرانکفورت دریافته اند که این سلول ها دارای یک نقطه ضعف هستند که وجود آنزیمی به نام 5-لیپوکسیژناز است. آن ها گزارش کرده اند که آنزیم5-لیپوکسیژناز(5-Lo) نقش بارزی را در بقای سلول های بنیادی لوکمیک ایفا می کند.آنزیم5-لیپوکسیژناز بیشتر به خاطر نقشی که در بیماری های التهابی شبیه آسم ایفا می کند شناخته شده است. این تیم تحقیقاتی نشان داده است که سلول های بنیادی لوکمیک در زیرگروهی از بیماری لوکمیای میلوئید حاد می توانند به طور انتخابی و موثر به وسیله مهارکننده های آنزیم5-لیپوکسیژناز مورد حمله قرار بگیرند. این مطلب به وسیله مدل های کشت سلولی و مدل های جانوری نشان داده شده است.این نتایج پایه ای را برای استفاده بالقوه از مهارکننده های آنزیم5-لیپوکسیژناز به عنوان عامل درمانی سلول های بنیادی ارائه می دهد. اما بررسی این مطلب احتیاج به مطالعات انسانی بالینی بیشتر دارد.