محققان ایرانی در ادامه تحقیقات خود در راستای دستیابی به روش های درمان بیماری های مختلف ازطریق سلول های بنیادی توانسته اند به موفقیت های قابل توجهی به ویژه در درمان بیماری های چشمی و قلبی پوستی و مفصلی دست یابند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایرنا، سلول درمانی از روش هایی است که سال ها پیش پس از طی مراحل تحقیقاتی وارد چرخه درمان بیماری ها شده است. در این روش از سلول های بنیادی بیماران برای درمان آنها استفاده می شود.

** استفاده از سلول های بنیادی در شبکیه چشم

چشم پزشکی ایران از نظر سطح دانش و تخصص و همچنین دارابودن مراکز و تجهیزات مورد نیاز برای انجام اقدامات درمانی همتراز با سایر کشورهای پیشرفته دنیا است؛ به گونه ای در حال حاضر انواع پیوندهای چشمی و استفاده از سلول های بنیادی در رفع بیماری های سطحی قرنیه و قوز قرنیه در برخی مراکز چشم پزشکی کشور صورت می گیرد. در زمینه سلول درمانی بیماری های چشمی به گفته دکتر محمد ریاضی فوق تخصص بیماری های شبکیه چشم، استفاده از سلول های بنیادی در رفع مشکلات و بیماری های شبکیه چشم در کشور ما پیشرفت های زیادی داشته است و درحال حاضر در مرحله کارآزمایی حیوانی قرار دارد. با این حال درمان بسیاری از بیماری ها با استفاده از سلول های بنیادی در کشور در حال انجام است به گونه ای که با بهره وری از این روش درمانی نیاز بیماران به پیوند قرنیه در برخی موارد برطرف شده است.

** مدل سازی بیماری ها با استفاده از سلول های بنیادی

محققان ایرانی توانسته اند به توانایی مدل سازی بیماری ها در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از سلول های بنیادی القایی دست یابند. سلول های بنیادی القایی سلول های تمایز یافته ای هستند که با استفاده از القاء های ویروسی باز برنامه ریزی و به سلول های پرتوان القائی تبدیل شده اند و توانایی تمایز به انواع سلول ها را دارند. این سلول ها می توانند به عنوان منبع مناسب برای مدل سازی انواع بیماری ها در فضای آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گیرند. در مورد برخی بیماری ها نیاز به انجام آزمایش های خاص روی بیماران است که به دلیل محدودیت های اخلاقی نمی توان این آزمایش ها را انجام داد. اما با استفاده از این روش و مدل سازی بیماری در آزمایشگاه می توان داروهای موردنظر را در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار داد و سپس در صورت دستیابی به نتایج مثبت آن را برای بیماران تجویز کرد.

** سلول درمانی بیماری های قلبی

در ایران تحقیقات گسترده ای در این زمینه صورت گرفته که در نهایت به دستیابی به روش های درمانی برای درمان بیماران مختلف منتهی شده است. یکی از این بیماری ها، بیماری های قلبی است که پزشکان ایرانی توانسته اند با استفاده از سلول درمانی تاکنون 300 بیمار را با بیش از 95 درصد موفقیت درمان کنند. نحوه استفاده از روش سلول درمانی به این صورت است که در این روش از سلول های بنیادی بیمار که از مغز استخوان لگن و یا از قلب گرفته استفاده می شود که پس از فراوری در آزمایشگاه دوباره به قلب تزریق می شود. نتایج تحقیقات نشان داده است که سلول درمانی در قلب بی خطر است.

** درمان نازایی با سلول های بنیادی

درحال حاضر در نتیجه تلاش محققان ایرانی، دیگر مشکلی به نام ناباروری در کشور ما وجود ندارد و افراد می توانند با بهره مندی از یکی از روش های نوین پزشکی صاحب فرزند شوند. یکی از این روش های نگهداری عوامل باروری و حفظ آنها در بانک هایی با عنوان بانک اسپرم، تخمک، بافت تخمدان و جنین است که با استفاده از آنها حتی مبتلایان به بیماری های صعب العلاج نیز می توانند بارور شوند. در نتیجه اقدامات صورت گرفته در حال حاضر حدود 65 درصد از زوج های نابارور می توانند با استفاده از یکی از روش های موجود صاحب فرزند شوند.

** باروری بیماران سرطانی

پژوهشگران ایرانی موفق شده اند در قالب یک طرح تحقیقاتی روشی مطمئن تر برای فریز و ذخیره سازی گامت، جنین و بافت تخمدان به طریق in vitro و in vivo به منظور حفظ توانایی باروری بیماران سرطانی ارایه دهند. دستیابی به این روش، امیدهای تازه ای را برای بیماران سرطانی به منظور فرزندآوری و حفظ نسل های بعدی خود به وجود آورده است.

** دستیابی به روش پرتوان سازی سلول های بنیادی

محققان کشور برای نخستین بار در جهان موفق به پرتوان سازی سلول های بنیادی به منظور تولید سایر سلول های مورد نیاز بدن شدند. این روش علاوه بر اینکه راه را برای دست یابی به سلول های بنیادی پرتوان هموار می کند، در شناسایی مکانیسم های سلولی نیز به محققان کمک می کند. در گذشته از 100 تا 500 جنین استفاده می شد تا شاید یکی از آنها بتواند رده سلولی پرتوان شود اما با استفاده از روش جدید می توان از هر یک جنین یا از هر بلاستومری که از جنین گرفته می شود، یک رده سلولی پرتوان به دست آورد.

** سلول درمانی بیماری های پوستی

محققان ایرانی از حدود پنج سال پیش تحقیقات در زمینه کاربرد سلول های بنیادی برای رفع بیماری های ژنتیکی یا اکتسابی پوستی را آغاز کرده اند و اکنون پس از سال ها تحقیقات در این زمینه، توانسته اند به روش هایی برای درمان بیماری لک و پیس (ویتیلیگو)، بیماری ژنتیکی EB، پسوریازیس، اسکلرودرمی یا مواردی همچون چین و چروک، اسکار آکنه، بخیه و سوختگی ها دست یابند. در ادامه تحقیقات در حوزه بیماری های پوستی همچنین چندین طرح تحقیقاتی برای درمان بیماری های EB، پسوریازیس، اسکلرودرمی و سوختگی های حاد با استفاده از سلول های بنیادی در دست انجام است.

** تولید سرم انسانی غضروف ساز زانو

محققان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان موفق به تولید سرم انسانی غضروف ساز برای زانوها شده اند که به گفته دکتر ناصر اقدمی رییس این مرکز، کیفیت آن در مقایسه با نوع خارجی دارو بالاتر و ایمن تر است. در سال های اخیر به دلیل اعمال تحریم های غیرانسانی علیه ایران این دارو وارد کشور نمی شد؛ از این رو محققان کشور برای رفع این مشکل و تهیه ماده ای جایگزین تحقیقات وسیعی را آغاز کردند که در نتیجه آن سرمی حاوی فاکتورهای رشد از خون بیمار تهیه شد. مهمترین ویژگی این ماده این است که از خون بیمار تهیه و به بیمار تزریق می شود؛ بنابراین نه تنها وابستگی کشور ما را به کشورهای دیگر برطرف می کند بلکه حساسیت در فرد ایجاد نخواهد کرد، سلول ها نیز سرطانی نخواهند شد و نگرانی در مورد احتمال آلودگی آنها نیز وجود ندارد.

** شبیه سازی حیوانات

یکی دیگر از اقدامات پژوهشگران حوزه سلول های بنیادی، شبیه سازی حیوانات با اهداف دارویی و غذایی است که تاکنون توانسته اند در این زمینه به موفقیت هی قابل توجهی دست یابند. به عنوان نمونه تلاش شده است بز -سانن - راکه یکی از نژادهایی است که به میزان زیادی شیردهی دارد و دارای بهای پایین تری نسبت به نمونه های دیگر است با روش های شبیه سازی و لقاح خارج از رحمی در زمان کمتر تولید کرد و در اختیار صنعت دامپروری قرار داد. در نتیجه این تلاش ها، اکنون گله ای شامل حدود 60 راس از این حیوان تولید شده است. همچنین تولید فاکتور 9 به عنوان یکی از عناصر تولید داروهای مورد نیاز بیماران از دیگر دستاوردهای پزشکی این حوزه به شمار می رود.

در یک آنالیز in vivo در مورد تکوین چشم، محققین در دانشگاه های هایدلبرگ و فرایبورگ دیدگاه های پایه ای جدیدی را در مورد ایجاد کلوبومای چشم(coloboma) به دست آورده اند که موجب شده است آن ها در مورد دیدگاه های موجود در مورد تکوین این اندام حسی(چشم) در مهره داران تجدید نظر کنند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalxpress، این محققین از میکروسکوپ4D در in vivo استفاده کردند تا نشان دهند که جریان بافتی هدایت شده ای در تغییر شکل وزیکول بینایی به جام بینایی طی تکوین چشم وجود دارد. این برای درک بهتر ایجاد کلوبوما( سندرم چشم گربه) حیاتی است و نشان می دهد که تکوین چشم در مهره داران به ویژه انسان با آن چه 70 سال پیش تصور می شد کاملا متفاوت است. در این مطالعه جدید آن ها ژنتیک مدرن را با تصویربرداری time-laps ترکیب کردند که این امر به آن ها اجازه ثبت دینامیک مورفوژنز اندامی را داد. آن ها به سه کشف مهم رسیدند. آن ها می گویند که ما اینک می دانیم که یک اندام از طریق یک جریان شکل می گیرد و به صورت مرحله به مرحله نیست و اگر این جریان متوقف شود، کلوبوما ایجاد می شود.
هم چنین آن ها منبع سلول های بنیادی در چشم را هم کشف کردند که در نوع خود برای مطالعات سلول های بنیادی بسیار مهم است. چشم یک فرارشد خارجی از مغز است که از یک وزیکول کیسه مانند جنینی ایجاد می شود که به جام بینایی تغییر شکل می دهد و با شبکیه درونی احاطه می شود و از بیرون با اپی تلیوم رنگدانه دار احاطه می شود. مشکلات عمده مربوط به این مرحله است که جام بینایی بسته نمی شود و منجر به کلوبوما می شود که یکی از شایع ترین دلایل نابینایی های مادرزادی است. در این مطالعه محققین دریافته اند که تکوین چشم جریانی دینامیک است و استاتیک نیست، بدین معنی که پیش از این تصور می شد که جام بینایی از دو لایه وزیکول بینایی بوجود می آید که یک لایه به شبکیه تبدیل می شود و لایه دیگر اپی تلیوم دانه دار را به وجود می آورد. اما این مطالعه با روش های مذکور نشان داد که جام بینایی از یک جریان دینامیک سلول های جلوگیری کننده عدسی به درون سلول های جام بینایی بوجود می آیند. علاوه براین، فاکتورهای رشد هم که این جریان بافتی را کنترل می کنند برای تکوین چشم ضروری هستند. مسیر سیگنالینگ BMP هم در این میان موجب تبدیل وزیکول به جام می شود. یافته دیگر این مطالعه ارتباط بسیار نزدیک مورفوژنز و تمایز بود. پیش از این محققین می دانستند که سلول های پیش ساز در مرکز جام بینایی شروع به تمایز به سلول های عصبی شبکیه می کنند و به طور پیوسته به اطراف نفوذ می کنند. اطلاعات جدید دیدگاه های کاملا جدیدی را ارائه می دهد. سلول هایی که در ابتدا تمایز می یابند، در ابتدای تکوین، در بخش داخلی جام بینایی قرار دارند.
سلول هایی که بعدا تمایز می یابند به درون جام بینایی جریان نمی یابند تا مراحل دیرتر تکوین که ان ها در معرض سیگنال های تمایزی قرار می گیرند. در نتیجه جایگاه شان، این سلول ها در معرض سیگنال ها در فاز اولیه قرار نمی گیرند. این امر بویژه در سلول های بنیادی مدل ماهی صدق می کند. در نگاه اول این ممکن است در مورد انسان بسیار جالب نباشد زیرا در چشم آن ها مدت زمان زیادی سلول بنیادی وجود ندارد. اما این اطلاعات برای مطالعات سلول های بنیادی بسیار مهم است. محققین می گویند: این مطالعه و نتایج آن از نظر زیست پزشکی بسیار مهم است زیرا منشا کلوبوما را مشخص می کند.

مطالعات بالینی قصد دارند که ایمنی و اثر بخشی اولیه، تزریق درون وریدی پی در پی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت بند ناف و سلول های بنیادی خون بند ناف که در ex vivo تکثیر شده اند را نشان دهند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران،به نقل ازmedicalnewstoday، این مطالعه برای اولین بار در مطالعات بالینی از سلول های بنیادی مزانشیمی اوتولوگ مشتق از بافت بند ناف فریز شده استفاده کرده است. فلج مغزی بیماری ویرانگری است که از هر 326 کودک یکی به آن مبتلا می شود و درمانی هم در حال حاضر برای آن وجود ندارد. در سراسر دنیا، 17 میلیون نفر دچار فلج مغزی هستند. شماری از مطالعات بالینی که از سلول های بنیادی مشتق از بند ناف و خون بند ناف استفاده کرده اند ایمنی و کارایی آن ها را برای فلج مغزی نشان داده اند.
این سلول های بنیادی با منشا پر یناتالی ویژکی تعدیل کنندگی ایمنی و فعالیت ضد التهابی بالایی را در مطالعات in vivo و in vitro نشان داده اند و اثر تروفیک قوی دارند که ترمیم بافت مغزی را تحریک می کند. سلول های بنیادی با استفاده از یک تکنولوژی بسیار پیشرفته مربوط به کمپانی ESPERITEs برای تولید با اهداف بالینی تهیه گردیدند تا برای طب ترمیمی مورد استفاده قرار گیرند. کاربرد اوتولوگ سلول های بنیادی، ایمنی درمان و شانس بقای این سلول ها را درin vivo افزایش می دهد. هدف اولیه در این مطالعه و پروژه ایجاد روشی برای افزایش تولید مخزن سلول های بنیادی و هدف بعدی تکوین روش های نوآورانه در نورولوژی کودکان است تا بتوانند با درک بهتر و با استفاده از سلول های بنیادی برخی آسیب ها را درمان کنند.

با استفاده از نانوذرات با انتقال ایمن دارویretinylamine به شبکیه توسط محققان دانشگاه وسترن پیشرفت بیماری تخریب ماکولا در مدل موش کاهش یافت.به گزارش "انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات در ایران " به نقل ازسایت blindness مورخ20 فوریه 2015 این روش درمان با جلوگیری از تجمع مواد سمی تولید شده در شبکیه که عامل اصلی در بیماری های رایج تخریب ماکولا همچون AMD و اشتارگات هستند، به درمان می پردازد. نتیجه تحقیق در ژورنال بیومتریال منتشر شده است. دانشمندان در حال انجام آزمایش های بیشتر جهت انتقال این روش به مطالعات انسانی هستند.
دکتر زنگ وانگ لوو، رئیس تیم تحقیقاتی می گوید: مهمترین دستاورد این تحقیق ساخت نانوذرات با قطر یک صدم ضخامت موی انسان است که برای انتقال دارو به پشت چشم کاربرد دارد.
او توضیح می دهد قسمت خلاقانه کار ما استفاده از نانوذرات جهت کنترل میزان دارو تزریق کم در مدت زمان طولانی است.این روش بازدهی بالاتر و عوارض جانبی کمتری دارد زیرا تنها شبکیه هدف قرار می گیرد.
نانوذرات پلاستیکی زیست تخریب پذیر به دارو آغشته می شوند و یک بار به درون شبکیه تزریق می شوند و در طول هفت روزی که تجزیه می شوند به طور پیوسته دارو را آزاد می کنند. محققان در تلاش برای افزایش زمان آزادسازی دارو هستند تا برای استفاده های انسانی مناسب تر شود.
در پژوهش قبلی، دکتر کریستف کشف کرد که داروی retinylamine سرعت تشکیل ویتامین آ مضر در تخریب ماکولا را کاهش می دهد.
شرکت بیوتکنولوژی Acuceu ساخت داروی retinylamine برای درمان افراد مبتلا به AMD پیشرفته را اجرا می کند. این طرح دوساله است و انتظار می رود تا بیست جولای 2016 به پایان برسد.سپس شرکت نتایج ایمنی و میزان تغییرات بینایی را اعلام خواهد کرد.
ویتامین آ، یک ترکیب ضروری در چرخه بینایی است. در افراد سالم تجمع محصول جانبی سمی بسیار ناچیز است. اما در افراد مبتلا به AMD از نوع خشک، ترکیب سمی رسوب کرده و باعث مرگ سلول های شبکیه می شود. در بیماری اشتارگات این رسوبات lipofuscin نامیده می شوند.همچنین این ماده سمی در اپیتلوم های شبکیه (RPE) نیز تشکیل می شود.در هر دو مورد ماده سمی موجب مرگ RPE و در ادامه مرگ سلول های گیرنده نور و در نتیجه کاهش دید مرکزی می شود.
دکتر استفان رز، رئیس بخش اداری FFB می گوید: انتقال دارو به پشت چشم به عنوان چالشی برای توسعه دهندگان دارو باقی مانده است. این دستاورد ما در ساخت نانوذرات خبری خوب برای آن هاست.همچنین داروی retinylamine یک کاندید خوب است زیرا سرعت پیشرفت ماکولا را کاهش می دهد. ما منتظر شنیدن خبر های بعدی از پیشرفت این طرح هستیم.

محققین در دانشگاه Duke روشی را به منظور فعال کردن ژن ها در هر جایگاه یا الگو در ظروف آزمایشگاهی طراحی کرده اند که با یک تلنگر نوری موفق به روشن یا خاموش کردن ژن های دلخواه روی DNA می شوند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازnews-medical.net، با استفاده از نور برای فعال کردن ژن ها در جایگاه های خاص، محققین می توانند عملکرد ژن ها را بهتر مطالعه کنند و سیستم پیچیده ای را برای رشد بافت ایجاد خواهند کرد و در نهایت تکنولوژی های درمانی بهتری را طراحی خواهند کرد. این تکنولوژی به محققین اجازه می دهد که هر ژن روی هر کروموزومی را که می خواهند انتخاب کرده و آن را با نور خاموش یا روشن سازند، که این فرایند پتانسیل هرچه با مهندسی ژنتیک انجام شدنی است را دارا است. این تکنولوژی اجازه می دهد که محققین سریع و آسان خاموش و روشن شدن ژن ها را به واسطه شدت نور کنترل کند. هم چنین آن ها می توانند این که کجا این ژن ها باید فعال شوند را با تاباندن نور در الگوهای خاص تنظیم کنند که این امر با شرایطی مانند عبور نور از یک استنسیل مهیا می شود.
این تکنیک جدید ژن های خاص را با استفاده از یک سیستم مهندسی ژنتیک موجود به نام CRISPR/Cas9 هدف قرار می دهد. با چسبیدن CRISPR/Cas9 به یکی از این پروتئین ها و پروتئین های فعال کننده ژن به دیگری، این محققین توانستند چندین ژن مختلف را با تاباندن نور آبی روی سلول روشن یا خاموش سازند. پروتئین های برهمکنش کننده حساس به نور در گیاهان وجود دارند. اما در مورد سلول های جانوری، محققین می توانند محکم و دقیق سطح فعالیت ژن را از جایگاه طبیعی اش در DNA کروموزومی کنترل کنند که به آن ها اجازه می دهد تفسیر دقیق تری از نقش ژن داشته باشند. هم چنین این سیستم القاشده با نور می تواند کنترل بیشتری روی چگونگی تمایز سلول های بنیادی کشت شده به انواع مختلف بافت ها ارائه دهد. با ایجاد الگوهای مختلف بیان ژن، این محققین امیدوار هستند بتوانند این سیستم را در مهندسی بافت استفاده کنند.

دانشمندان آمریکایی موفق به شناسایی رویدادهای مولکولی کلیدی در تومورهای آدرنال کودکان شده‌اند که می‌تواند به پزشکان در شناسایی بدخیم‌ترین زیرگروهها و درمان بهتر کمک کند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، محققان بیمارستان تحقیقاتی کودکان سنت جود برای نخستین‌بار، چشم‌انداز ژنومی تومورهای نادر کودکان را نقشه‌برداری کرده و در جزئیات دقیق، نه تنها به نمایش تغییرات ژنتیکی و کروموزومی نابجایی که سرطان را هدایت می‌کنند، پرداختند، بلکه ترتیب تغییرات آغازگر این بیماری را نیز نشان داده‌اند.
درک مکانیسم ژنتیکی محرک این تومورها به این دلیل از اهمیت بسیار برخوردار بوده که طبقه‌بندی قابل اطمینان تومورهای آدرنال که بدخیم هستند، مشکل است. در حال حاضر تنها حدود نیمی از کودکان مبتلا به این سرطان پس از درمان بطور کامل از آن خلاص شده‌اند و آن دسته از کودکان مبتلا به سرطان‌های پیشرفته نیز شانس زنده ماندن بسیار ضعیفی دارند. تاکنون دانشمندان این حوزه تنها چند نشانگر ژنتیکی را شناسایی کرده‌اند که بنظر می‌رسد کودکان را مستعد این تومورها می‌کند. پیش از این تومورهای آدرنال کودکان هیچگاه در مقیاس ژنومی مورد بررسی قرار نگرفته بود. هنگامی که محققان ژنوم‌های تومور 37 بیمار را در مراحل اولیه تا پایانی تعیین توالی کرده و نمونه‌های خون آن‌ها را بررسی کردند، جهش‌های کلیدی را شناسایی کردند که در این تومورها و همچنین در زمان‌بندی آن‌ها در توسعه سرطان دخیل بودند.
یکی از جهش‌های ژنتیکی مهم در ژن TP53 شناسایی شد که در کروموزوم 17p ساکن است. این ژن در نقش ترمزی برای تکثیر سلولی در شرایط تنش عمل می‌کند، از این رو غیرفعالسازی آن توسط جهش می‌تواند منجر به تکثیر کنترل‌نشده سلول‌های سرطانی شود. دومین رویداد مولکولی کشف شده توسط محققان، در کروموزوم 11 رخ می‌دهد. این کروموزوم حاوی ژن IGF2 است که پروتئین ارتقادهنده رشد سلول را از آلل والد بیان می‌کند. بررسی ژنومی دی‌ان‌ای بیماران و والدین آن‌ها، نشان‌دهنده فقدان انتخابی کروموزوم مادری 11 و تقلید از کروموزوم پدری 11 در تومورهای آدرنال کودکان بود که منجر به بیان بالای مستمر پروتئین IGF2 و رشد غیرعادی سلول می‌شود. از دیگر یافته‌های این تحقیق می‌توان به کشف زمان‌بندی این رویدادهای مولکولی اشاره کرد. محققان نشان دادند که ناهنجاری‌های کروموزوم 17 و 11 در اوایل شکل‌گیری تومور رخ می‌دهند که نشانگر نقش بنیادی این تغییرات ژنتیکی در تحریک توسعه تومور است. بطور خاص، محققان قصد دارند در گروه بزرگتری از بیماران ثابت کنند که ترکیب خاصی از جهش‌های ژنتیکی در ژن‌های ATRX و TP53 می‌تواند به تومورهای تهاجمی‌تر با پیش‌آگاهی ضعیف‌تر منجر شود. نتایج این دستاورد در مجله Nature Communications منتشر شده است.

تیمی از مهندسان زیستی دانشگاه کالیفرنیا در برکلی با همکاری «محمد ماندگار» دانشمند جوان ایرانی، شبکه‌ای از سلول‌های عضله قلب را در نوعی ابزار سیلیکونی کوچک قرار دادند که بافت قلب انسان را به طور کارآمد مدل‌بندی می‌کند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، دانشمندان با آزمایش‌کردن این ابزار با داروهای قلب‌و ‌عروق، قابلیت عملیاتی این سیستم را به عنوان ابزار غربال‌کننده دارو ثابت کردند. ارائه این اندام بر روی تراشه، نشانگر گامی مهم به سوی ارائه شیوه‌های دقیق و سریع‌تر آزمایش سمی‌بودن دارو است و هدف از اجرای چنین پروژه‌ای در حالت کلی، تولید تراشه‌های بافت سه‌بعدی انسانی است که ساختار و عملکرد اندام‌های انسان را مدل‌بندی می‌کند. می‌توان در نهایت این تراشه‌ها را جایگزین استفاده از حیوانات برای غربالگری ایمنی و کارآیی آزمایشات مختلف کرد.
محققان بر این باورند، استفاده از مدل‌های حیوانی برای پیش‌بینی واکنش‌های انسان به داروهای جدید، کارآیی چندانی ندارند. دلیل عمده این موضوع، تفاوت‌های بنیادی زیستی بین گونه‌هاست و به طور مثال، کانال‌های یونی که سلول‌های قلب از میان آنها، جریان‌های الکتریکی را هدایت می‌کنند، در تعداد و نوع، بین انسان‌ها و حیوانات متغیر هستند.بسیاری از داروهای قلب‌ و‌ عروق، این کانال‌ها را هدف قرار می‌دهند؛ بنابراین، این تفاوت‌ها اغلب منجر به انجام آزمایش‌های هزینه‌بر و ناکارآمدی می‌شوند که پاسخ‌های دقیقی را درباره سمی‌بودن داروها در بدن انسان در اختیار دانشمندان نمی‌گذارند. در این میان، استفاده از مدل اندام انسان می‌تواند هزینه‌ها و زمان لازم برای ارائه داروی جدید به بازار را تا حد زیادی کاهش دهد. در این مطالعه، سلول‌های قلب از سلول‌های بنیادی القایی انسانی گرفته شدند؛ این سلول‌های بنیادی بالغ، می‌توانند به انواع مختلف بافت تبدیل شوند. محققان سیستم قلب بر روی تراشه را به گونه‌ای طراحی کرده‌اند که ساختار سه‌بعدی آن با هندسه و فضابندی فیبر بافتی اتصالی در قلب انسان قابل‌مقایسه باشد.دانشمندان سلول‌های قلب انسانی را به ناحیه بارگیری ابزار سیلیکونی افزودند و هندسه این سیستم، به آرایش سلول‌ها در لایه‌های مختلف و جهت منفرد کمک کرد.
کانال‌های میکروسیال بر روی هر یک از طرفین ناحیه سلولی، به عنوان مدلی برای رگ‌های خونی عمل می‌کند و تبادل مواد مغذی و داروها را با بافت انسان تقلید می‌کند.در آینده، این سیستم به محققان امکان نظارت‌کردن بر حذف ضایعات متابولیکی از سلول‌ها را می‌دهد.«آنوراگ ماتور» رهبر ارشد این تحقیق تأکید کرد: این سیستم کشت سلولی ساده نیست که در آن، بافت درون مایع راکد، شناور باشد؛ بلکه سیستمی پویا است که چگونگی قرارگرفتن واقعی بافت بدن در معرض مواد مغذی و داروها را تقلید می‌کند.حدود ۲۴ ساعت پس از این که سلول‌های قلبی در اتاقک سیلیکونی قرار داده شدند، آن‌ها با سرعت ۵۵ تا ۸۰ نبض در دقیقه، شروع به تپیدن کردند.دانشمندان بر این باورند که قلب بر روی تراشه را می‌توان برای مدل‌بندی بیماری‌های ژنتیکی یا غربالگری واکنش فرد به داروها سازگار کرد. جزئیات این دستاورد بزرگ علمی در مجله Scientific Reports منتشر شد.

مهلت ارسال مقالات به کنگره بین المللی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی تا پانزدهم فروردین ماه سال آینده تمدید شد. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، کنگره بین المللی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی با همکاری سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی دانشگاه فردوسی مشهد و مرکز تحقیقات علوم سلولی پژوهشگاه رویان از روز 30 اردیبهشت تا اول خرداد ماه سال آینده در محل دانشکده علوم پایه دانشگاه فردوسی مشهد برگزار می شود. متقاضیان شرکت در کنگره بین المللی سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی برای اطلاع بیشتر در مورد راهنمای ارسال مقاله و نحوه نگارش مقاله می توانند به وب سایت کنگره به نشانی http://www.mashhadstemcell.com مراجعه کنند.

تیمی از محققان آمریکایی توانسته‌اند تعدادی از ژن‌هایی که در دیابت نوع یک نقش ایفا می‌کنند را مکان‌یابی و محدود کنند. شناسایی هویت و محل ژنهای مسبب، بسیار مهم محسوب شده و می‌توان از این اطلاعات برای پیش‌بینی بهتر افراد در خطر ابتلا به دیابت نوع یک و جلوگیری از آن استفاده کرد. به گزارش "انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از ایسنا، با این دستاورد ژن‌هایی که خطر ابتلا به دیابت نوع یک را افزایش می‌دهند، از مخفیگاه خود بیرون کشیده شدند. محققان اطلاعاتی را در مورد چیدمان ژنتیکی 27 هزار فرد از جمله افراد مبتلا به دیابت نوع یک و افراد سالم جمع‌آوری کردند. آن‌ها سپس به بررسی تفاوت‌هایی در دی‌ان‌ای پرداختند که خطر ابتلا به دیابت نوع یک را افزایش می‌دهند. محققان از 200 هزار محل احتمالی در ژنوم شروع کرده و از روشی موسوم به نقشه‌برداری دقیق برای تعیین تنوع توالی دی‌ان‌ای استفاده کردند که می‌تواند منجر به دیابت شود. آن‌ها در برخی مناطق ژنومی، تعداد گونه‌های دی‌ان‌ای بیماری‌زا موسوم به پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (SNPs) را از تعداد چندین هزار به پنج یا کمتر محدود کردند.
این کار با ارائه دقیق‌ترین دستورالعمل‌ها در مورد محل گونه‌های ژنتیکی عامل دیابت نوع یک و شاید بیماری‌های خودایمنی دیگر مانند روماتیسم مفصلی باعث موثرتر و کارآمدتر شدن کار محققان دیابت شود. دیابت نوع یک زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن، سلول‌های تولیدکننده انسولین را در پانکراس از بین می‌برد. محققان هنوز دلیل این بیماری را نمی‌دانند اما بر این گمانند که ممکن است فاکتورهای ژنتیکی و محیطی در این امر نقش داشته باشند. یافته‌های این دانشمندان، جامع‌ترین نمونه انجام شده تاکنون برای مکان‌یابی و شناسایی انواع خطرهای ژنتیکی برای دیابت نوع یک و سایر بیماری‌های خودایمنی است. نتایج این بررسی در مجله Nature Genetics منتشر شده است.