محققین برای اولین بار موفق به ایجاد زیست ماده تجزیه پذیری شده اند ذاتا آنتی اکسیدان است به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل ازبنیان ، زمانی که یک ماده خارجی مانند یک وسیله پزشکی یا ایمپلنت های جراحی درون بدن انسان قرار می گیرد، بدن معمولا به آن پاسخ می دهد. طبق مطالعات صورت گرفته، اغلب اوقات این پاسخ منفی می باشد و روی عملکرد وسیله پیوند شده اثر می گذارد. این پاسخ التهابی با درجات مختلفی صورت می گیرد. مشکلی که معمولا در استفاده از این مواد پلاستیکی وجود دارد، علاوه بر پاسخ التهابی، اکسیداسیونی است که اتفاق می افتد.همه ما برای بقا به اکسیژن نیاز داریم اما غلظت بالای این اکسیژن در بدن ایجاد واکنش های اکسیداتیوی می کند که تعادل را بر هم می زند و موجب تغییراتی در پروتئین ها، سلول ها و لیپیدها می شود و در نتیجه عملکرد آن ها را مختل می کند. این استرس اکسیداتیو سمی است و می تواند منجر به بیماری های مزمن، التهاب مزمن و برخی حالات پاتولوژیک شود که موجب عدم کارایی ایمپلنت می شود.محققین برای اولین بار موفق به ایجاد زیست ماده تجزیه پذیری شده اند ذاتا آنتی اکسیدان است.
از این ماده می توان با ایجاد الاستومرها، مایعاتی که به ژل تبدیل می شوند و یا جامدات، برای ساخت ابزارهایی که برای سلول ها و بافت ها مناسب تر هستند استفاده کرد.این محققین زیست ماده ای را ساخته اند که یک پلی استر با پایه اسید سیتریک است. در واقع ویتامین C بخشی از بلوک های ساختاری این زیست ماده است. در آزمایش های مقدماتی، آن ها گرافت های عروقی را با این زیست ماده آنتی اکسیدان پوشاندند و این گرافت ها را در مدل های جانوری ارزیابی کردند. به عنوان بخشی از پاسخ بدن به مواد خارجی، این گرافت ها تمایل به ملتهب کردن سلول های مجاور دارند که در نهایت منجر به عدم کارایی ایمپلنت و ایجاد اسکار می شود. اما زمانی که گرافت های عروقی آنتی اکسیدان ایمپلنت شد، میزان تشکیل بافت اسکار به مراتب کاهش یافت.
پیش از این محققین ویتامین های آنتی اکسیدان را به پلی مرها اضافه و با آن مخلوط می کردند. این مطلب موجب می شود که ویژگی های مکانیکی موائ تحت تاثیر قرار می گیرد و در نتیجه استفاده از مقدار آنتی اکسیدان را کاهش می دادند که موجب می شود کارایی لازم را نداشته باشند.اما این محققین می گویند که زیست ماده جدید آن ها می تواند در ایجاد داربست برای مهندسی بافت، پوشاندن یا ساختن ابزارهای پزشکی ایمن تر، بهبود ترمیم در طب ترمیمی و سلول های پشتیبان و انتقال دارو مورد استفاده قرار گیرد.

تیمی از محققین یک پلت قدرت Pac-Man-style طراحی کرده اند که به سلول ها آموزش می دهد که همسایه های نامطلوب خود را ببلعند. این نوآوری می تواند به توسعه درمان هایی که از سلول های خود بیماران برای حذف عفونت ها و سرطان ها استفاده می کنند، کمک کند.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل ازبنیان ، این محققین می گویند که هدف آن ها در این مطالعه ساخت سلول های مصنوعی برنامه ریزی شده ای است که بتوانند زباله ها یا مواد خطرناک موجود در بدن را ببلعند. این مواد می توانند باکتری، پلاک های بتا آمیلوئید و سلول های سرطانی باشند. این محققین می گویند که با شناسایی این که چگونه سلول های طبیعی و سالم می توانند سلول های در حال مرگ را شناسایی کنند و آن ها را ببلعند، گام بسیار مهم و رو به جلویی برداشته اند.برداشتن سلول های در حال مرگ و سایر مواد ناخواسته در بدن معمولا عملی است که سلول های سفید خون انجام می دهند که معمولا از نوع ماکروفاژها و نوتروفیل ها هستند و این عمل را طی فرایندی به نام فاگوسیتوز انجام می دهند.در این مطالعه جدید محققین دانشگاه توکیو برای درک بهتر فاگوسیتوز به کشف حداقل ابزاری که یک سلول برای خوردن سلول دیگر نیاز دارد پرداخته اند.
برای این امر محققین از ماکروفاژها استفاده نکردند و در عوض از نوعی سلول انسانی رشد کرده در آزمایشگاه به نام HeLa cell استفاده کردند که قدرت فاگوسیتوز ندارد. در اولین گام آن ها با دادن گیرنده های صحیح به این سلول ها آن ها را برای چسبیدن به سلول های مجاور القا کردند.این محققین می دانستند که بخشی از یک گیرنده پروتئینی به نام MFG-E8 می تواند سیگنال پریشانی(distress signal) را در سطح سلول های در حال مرگ شناسایی کند و به آن ها بچسبد و از طرف دیگر این سلول های HeLa به تدریج اما مستقیم جزئی پروتئینی را می سازند. برای رفتن این جزء پروتئینی به نام C2 به خارج سلول، محققین راهی را پیدا کردند که این جزء به پروتئینی دیگر در سطح سلول باند می شود. در واقع خود سلول یک سیستم حمل و نقل ایجاد می کند.این محققین C2 را به نحوی به عنوان پروتئین غشایی در آوردند و مشاهده کردند که حداقل شش سلول در حال مرگ به این سلول HeLa می چسبند. خبر بد این است که این سلول های HeLA واقعا سلول هایی نیستند که بتوانند سلول های در حال مرگ را بخورند.
اما محققین از قبل فکر این مطلب را نیز کرده بودند و نشان داده اند که فعال کردن ژنی به نام Rac می تواند یک سلول را برای بلعیدن موادی که به سطحش می چسبند القا کند. این محققین نشان دادند که سلول های HeLa با داشتن C2 در سطح و ژن Rac فعال شده می تواند براحتی سلول های در حال مرگ را ببلعد.این مطالعه می تواند در آینده ای نزدیک برای درمان بسیاری از بیماری ها که بدلیل ایجاد مواد و سلول های ناخواسته است مورد استفاده قرار گیرد.

مطالعات محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ماینز آلمان نشان می دهد که تحصیلات و عادت های رفتاری بیشتر از عوامل ژنتیکی در بروز اختلالات نزدیک بینی موثر هستند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازایرنا از ساینس، در این گزارشات آمده است که افراد با هرسال تحصیل بیشتر، یک قدم به نزدیک بینی نزدیک تر می شوند. نزدیک بینی (myopia) شایع ترین علت تاری دید است. یکی از مهمترین علل نزدیک بینی، تغییر اندازه کره چشم است. در این حالت کره چشم از حالت کروی به حالت تخم مرغی شکل تبدیل می شود و پرتوهای نور به جای تمرکز روی شبکیه، جلوتر از آن متمرکز می شوند و فرد اشیای دور را تار می بیند. میزان تاری به مسافت موضوع و هدف و میزان نزدیک بینی چشم بستگی دارد.
یکی از مهمترین دلیل بروز نزدیک بینی عوامل ژنتیکی است. اگر والدین به این اختلال مبتلا باشند، امکان ابتلای فرزندان نیز زیاد است. تحقیقات جدید نشان می دهد که تاثیر میزان مطالعه و رعایت اصول بهداشتی چشم حتی مهمتر از عوامل ژنتیکی است. افراد نزدیک بین معمولا برای مشاهده اجسام دور، چشمان خود را جمع می کنند. نزدیک بینی شدید احتمال بروز آب سیاه، آب مروارید زودرس، انحطاط ماکولا و جداشدگی شبکیه را افزایش می دهد زیرا بر اثر نزدیک بینی، شبکیه چشم فشار زیادی را تحمل می کند. نزدیک بینی در کشورهای در حال توسعه آسیا 80 درصد افزایش پیدا کرده است و در حال تبدیل به یک معضل بهداشتی و اقتصادی جهانی است. مطالعه طولانی مدت و چشم دوختن به صفحه نمایش کامپیوتر و تلویزیون مهمترین عوامل بروز این اختلال هستند. این مطالعات به مدت پنج سال (بین سال های 2007 و 2012 ) با بررسی 15 هزار داوطلب گردآوری شده است. یکی از محققان این پروژه دکتر علیرضا میرشاهی پزشک ایرانی است. نتایج کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه Ophthalmology منتشر شده است.

محققین دانشگاه میشیگان موفق به شناسایی ژنی کلیدی شده اند که در تکوین سلول ها بنیادی نقش دارد. این سلول ها که توانایی تبدیل شدن به هر نوع سلولی را در بدن دارند می توانند جان میلیون ها نفر را نجات دهند.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران"به نقل از بنیان، ژن شناخته شده به نام ASF1A، پیش از این به وسیله محققین کشف نشده بود. از طرف دیگر این ژن، حداقل یکی از ژن هایی است که در مکانیسم بازبرنامه ریزی سلولی نقش دارد.در مطالعه ای که این محققین در ژورنالscience منتشر کرده اند توضیح داده اند که چگونه بیش از 5000 ژن را در تخم انسان مورد آنالیز قرار داده اند تا بتوانند تعیین کنند که ASF1A به همراه ژن OCT4 می توانند در بازبرنامه ریزی سلولی نقش داشته باشند.در حال حاضر محققین فقط می دانند که چگونه سلول های سوماتیک بالغ مانند سلول های پوست را می توان به سلول های جنینی تبدیل کرد. در سال 2007، محققین ژاپنی دریافتند که با وارد کردن 4 ژن به درون سلول های سوماتیک، می تواند بدون استفاده از تخم انسانی ایجاد سلول های بنیادی کرد.
این سلول ها را سلول های بنیادی پرتوان القا شده(iPSCs) می نامند.این فرایند از این جهت بسیار مهم است که مستقیما از بافت بالغ مشتق می شوند و می توانند کاملا با ژنتیک بیماران منطبق باشند. محققین می گویند ژن هایASF1A و OCT4 به صورت پشت سرهم با یک لیگاند عمل می کنند. این لیگاند یک ماده شبه هورمون است که در تخمک تولید می شود و GDF9 نامیده می شود و فرایند بازبرنامه ریزی را تسهیل می کند.این محققین می گویند: ما بر این باور هستیم که ASF1A و GDF9 دو بازیگر کلیدی در بازبرنامه ریزی سلولی هستند که تا کنون نقش آن ها ناشناخته باقی مانده بود.

"به گزارش انجمن حمایت ازبیماران چشمی آرپی،لبر و اشتارگات درایران" به نقل از سایت ffb مورخ 2014 آوریل 15 ، زردچوبه، ادویه‌ای پرکاربرد است. این ریشه زرد نارنجی موسوم به ادویه کاری در ایجاد طعم غذا تا رنگ‌آمیزی لباس و یا حتی در دوران باستان به‌عنوان درمان برخی بیماری‌ها استفاده می‌شده است. به‌ تازگی گروهی از محققین موسسه ملی تحقیقات چشم نشان دادند که کورکومین، ماده فعال زردچوبه ممکن است در پیش‌گیری از نابینایی ناشی از بیماری آرپی موثر باشد. بیماری آرپی، یک بیماری درمان نا‌پذیر است که از هر ۴۰۰۰ هزار نفر یک نفر به آن مبتلا می‌شوند. در ایجاد این بیماری تخریب کننده موتاسیون در بیش از ۴۵ ژن مختلف دخیل است. گروهی از محققان به دنبال انتقال نسخه‌های سالم ژن جهش یافته در این بیماران هستند، کار تحقیقاتی آنان در مرحله مطالعات بالینی است اما نتایج امیدوار کننده‌ای داشته است.
با این حال ژن درمانی روشی گران قیمت است و برای انتقال ژن به داخل سلول می‌بایست روش‌های بهتری ابداع گردد. دکتر رادهاآیاگاری، استاد چشم پزشک دانشگاه کالیفرنیا با انتشار مقاله‌ای اظهار کرد که ممکن است راه حل ساده‌ای برای درمان بیماری آرپی وجود داشته باشد. او به دنبال پیدا کردن مولکولی است که قابلیت حفاظت از سلول‌های حساس به نور شبکیه را داشته باشد. مطالعات نشان داده که کورکومین، مانع تشکیل پلاک‌های آمیلوئیدی در بیماران مبتلا به آلزایمر می‌شود. از طرفی از سالیان قبل در هند زردچوبه برای درمان زخم‌ها و التهابات استفاده می‌شده است. تیم خانم دکتر رادهاآیاگاری برای بررسی پتانسیل درمانی کورکومین مطالعاتی را در موش‌ها انجام دادند. نتیجه خورانیدن این ادویه، حفاظت سلول‌های گیرنده نور در مقابل آسیب بود. اگرچه مطالعات بیش‌تری برای اثبات اثربخشی کورکومین در حفاظت از سلول‌های بینایی لازم است، اما همین مطالعات اولیه نشان‌دهنده ورود موفقیت آمیز آن به شبکیه و بهبود بینایی در موش‌های مدل بیماری شده است.

آیا اگر زردچوبه در رژیم غذایی بیماران آرپی وجود داشته باشد، سبب بهبود می‌شود؟
دکتر رادهاایاگاری جواب داد که ما هنوز نمی‌دانیم که مقدار موثره این ادویه چقدر است و در مطالعات بعدی به دنبال پاسخ به این سوالات هستیم.

*مترجم:خانم دکتر ستاریان*

به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از باشگاه خبرنگاران" مسعود سهيليان متخصص چشم گفت: پيوند قرنيه در فرد داوطلب زماني انجام مي‌شود که در قرنيه او اختلالي ايجاد شده باشد. اين اختلالات ممکن است به دليل عفونت‌هايي مانند تبخال و همچنين خشکي چشم (به دليل کاهش اشک چشم)، قطع عصب بينايي و آسيب به پرده چشم که ديد از بين مي‌رود ايجاد مي‌شوند. وي ادامه داد: بيماري قوز قرنيه نيز که زمينه ژنتيکي داشته، منجر به آستيگمات زياد در چشم فرد شده که در اين صورت نياز به پيوند قرنيه وجود دارد. همچنين وارد شدن ضربه به چشم باعث آسيب به چشم نشده و در صورت ترميم، اسکار باقي‌مانده بر روي قرنيه، پيوند قرنيه را ضروري مي‌کند. وي خاطرنشان کرد: تبخال در چشم که يک عامل ويروسي و ميکروبي است در صورت ايجاد به فرد احساس وجود يک جسم خارجي را در چشم مي‌دهد.
از جمله علائم تبخال مي‌توان به درد، قرمزي، احساس شن رفتگي در چشم، گريز از نور اشاره کرد، که در اين صورت فرد بايد سريعا به پزشک مراجعه کرده و تحت معاينه قرار گيرد. تبخال باعث کور شدن قرنيه مي‌شود. تکرار تبخال منجر به ايجاد لک روي قرنيه شده و ديد بيمار از بين مي‌رود که بايد پيوند قرنيه صورت گيرد. سهيليان اظهار داشت: پيوند قرنيه در سنين خيلي بالا به خصوص زماني که بيمار با کاهش ميزان اشک مواجه است و قدرت ترميم بالايي ندارد، بهتر است انجام نشود. بهترين زمان عمل دهه دوم زندگي است. وي اذعان داشت: قرنيه را مي‌توان با قرنيه چشم انسان فوت شده تعويض کرد. جراح، قرنيه پيوندي را به شکل دايره از چشم مرده خارج کرده و به چشم زنده پيوند مي‌زند. وي در پايان گفت: ممکن است قرنيه پيوندي مشکلاتي از جمله تورم،‌ قرمز شدن چشم و عفونت ايجاد کند و منجر به دفع پيوند شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران گفت: ترشحات چشمی در نوزادان جدی گرفته شود به دلیل اینکه برخی از بیماری‌های چشمی در نوزادان تا 6 ماهگی درمان می‌شود. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از فارس، کیومرث نوروزپور دیلمی اظهار داشت: با بیان اینکه مجرای اشکی نوزاد معمولا در 9 ماهگی باز می‌شود، باید مرتب مجرای اشکی نوزاد ماساژ داده شود و نظافت رعایت شود. وی ادامه داد: بهتر است با مشاهده هر نوع ترشح غیرطبیعی به چشم پزشک مراجعه شود به دلیل اینکه ممکن است این ترشحات نشانه بیماری‌های خطرناک از جمله عفونت چشم و آب سیاه مادرزادی باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با بیان اینکه شست‌وشوی چشم نوزاد هیچ اشکالی ندارد، گفت: باید دلیل این ترشحات مشخص شود. متخصص چشم و فلوشیت قرنیه با تاکید بر اینکه ترشحات چشمی در نوزادان جدی گرفته شود، اظهار داشت: برخی از بیماری‌های چشمی در نوزادان تا 6 ماهگی درمان می‌شود و احتمال دارد بعد از آن درمان موثر واقع نشود. نوروزپور افزود: درمان برخی بیماری‌ها به شدت و سن بیماری بستگی دارد پس باید هر چه سریع‌تر به چشم پزشک مراجعه شود. وی یادآور شود: در صورت مشاهده مواردی از جمله درشتی چشم، اشک ریزش و ترشحات چشمی در نوزادان باید به چشم پزشک مراجعه شود.

محققین سلول های بنیادی تکنیکی به نام دام موشی(mouse TRAP) را برای به دام انداختن نشانه های اولیه نارسایی کلیه راه اندازی کرده اند. این لاین موشی تراریخته از تکنیکی به نام TRAP برای استخراج اطلاعات ژنتیکی و سلولی از طیف وسیعی از بافت های جامد استفاده می کند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگارت در ایران" به نقل از بنیان، تکنیک TRAP که در سال2008 به وسیله محققین انستیتو راکفلر ابداع شد شامل یک چسبیدن یک رنگ فلورسنت به ماشین پروتئین سازی سلول(ریبوزوم) در سلول های مورد نظراست. محققین می توانند ریبوزوم های نشان دار را جمع آوری کنند و تعیین کنند چه ژن های فعالی دستور ساخت پروتئین را به این ریبوزوم ها می دهند.
به دنبال این کار مبتکرانه، محققین موفق شدند تکنیک ساده تر و قابل دسترس تری را با مهندسی یک موش TRAP ایجاد کنند. زمانی که این موش با یکی از هزاران نژاد موجود از موش های ترانسژنیک آمیزش کند، تولید نسلی با ریبوزوم های نشاندار در بافت های با سلول های خاص می کند. برای نشان دادن میزان کارایی این تکنیک، محققین از موش های TRAP برای نشان دار کردن چهار نوع سلول کلیه مختلف و شناسایی سیگنال های اولیه آسیب کلیوی حاد استفاده کردند. در نتیجه جراحی، عفونت و سمیت دارویی، پنج تا هفت درصد بیمارانی که بستری می شوند یک آسیب حاد کلیوی را تجربه می کنند که در نهایت منجر به بیماری های کلیوی مزمن یا مرگ می شود.
در حال حاضر، پزشکان آسیب های حاد کلیوی را یک روز کامل بعد از این که اتفاق می افتد شناسایی می کنند. موش TRAP قادر به تشخیص سریع تر علایم این آسیب ها است که می تواند شانس بهبودی بیمار را بسیار بالا ببرد. محققین بر این باورند که موشTRAP درک مولکولی و سلولی ما را در مورد طیف وسیعی از آسیب ها و بیماری ها در اندام های مختلف بالا می برد.محققین سلول های بنیادی از تکنیکی به نام TRAP برای شناسایی نشانه های اولیه بیماری ها استفاده کرده اند

شاید بعضی‌ها را دیده باشید که چشم‌هایی بیرون‌زده یا پلک‌هایی پف‌ کرده دارند. البته تقریبا هیچ یک از این افراد هم دوست ندارند با چنین ظاهری در جمع حضور یابند، ولی گاهی چنین شرایطی برای‌شان پیش می‌آید و آنها هم ناچارند موقعیت‌شان را بپذیرند.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگارت در ایران"به نقل از مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، چنین اشخاصی که با درگیری‌های چشمی ناشی از بیماری تیروئید روبه‌رو هستند، معمولا بیش از هر موضوع دیگری به زیبایی فکر می‌کنند و این وضعیت را مانع زیبایی‌شان می‌دانند. در صورتی‌که چنین اختلالات چشمی می‌تواند عوارض خطرناک‌تر و جدی‌تر مانند نابینایی هم در پی داشته باشد. برهمین اساس هم متخصصان توصیه می‌کنند در صورت روبه‌رو شدن با هر یک از علائم و نشانه‌های درگیری‌ چشمی ناشی از بیماری تیروئید به چشم‌پزشک مراجعه کنید و بسادگی از این موضوع نگذرید.
مشکلات چشمی ناشی از اختلالات تیروئید می‌تواند ساختمان‌های چشم یا اطراف آن را که شامل حدقه، غدد اشکی و مجاری اشکی می‌شود، درگیر کند که چنین اتفاقی هم معمولا و نه در تمام موارد، در بیماری‌های تیروئید و به خصوص پرکاری تیروئید رخ می‌دهد. کتر محسن بهمنی کشکولی، چشم‌پزشک در گفت‌وگو با جام‌جم در این‌باره یادآور می‌شود: گاهی ابتدا بیماری تیروئید تشخیص داده می‌شود و پس از آن، نشانه‌های تیروئید چشمی بروز می‌کند و در بعضی موارد هم ابتدا تیروئید چشمی نمایان شده و بعد، بیماری تیروئید خودش را نشان می‌دهد.به گفته این فوق‌ تخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی چشم، علائم بیماری در مراحل مختلف با شدت‌ متفاوت بروز می‌کند به طوری‌که در مراحل اولیه نشانه‌هایی مانند خشکی چشم، احساس ناراحتی هنگام پلک زدن و احساس جسم خارجی در چشم وجود خواهد داشت و پس از آن با پف پلک‌ها، باز شدن پلک‌ها و ایجاد حالت خیرگی و بیرون‌زدگی چشم از داخل حدقه به سمت بیرون ادامه می‌یابد.وی با تاکید بر اهمیت مراجعه به چشم‌پزشکان در مراحل اولیه بیماری توضیح می‌دهد: در مراحل شدیدتر چنین مشکلی می‌تواند باعث بروز دوبینی و کاهش دید بیمار شود که در نهایت، در برخی موارد با فشار وارد کردن به عصب بینایی منجر به نابینایی فرد خواهد شد.
آن‌طور که دکتر بهمنی کشکولی می‌گوید و براساس مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، شایع‌ترین نشانه‌ای که در چشم این بیماران می‌توان مشاهده کرد خیرگی چشم است و البته وی تاکید می‌کند هرچه این علائم شدیدتر باشد، نشان می‌دهد فرد دیر به پزشک مراجعه کرده است. برهمین اساس این چشم‌پزشک توصیه می‌کند در همان مراحل اولیه و زمانی که احساس جسم خارجی یا خیرگی برای‌تان ایجاد شد، به چشم‌پزشک مراجعه کنید تا درمان‌های لازم انجام شده و جلوی پیشرفت بیماری گرفته شود.وی با اشاره به این‌که علائم بالینی درگیری‌های چشمی ناشی از تیروئید موضوع اصلی در تشخیص این بیماری است، ادامه می‌دهد: در حال حاضر، توصیه می‌شود متخصصان غدد از تمام بیمارانی که دچار پرکاری تیروئید هستند در مورد این نشانه‌ها هم سوالاتی را بپرسند و منتظر تشخیص خود بیمار نمانند زیرا گاهی بیماران ارتباط میان اختلالات تیروئید و مشکلات چشمی را تشخیص نمی‌دهند و همین موضوع می‌تواند موجب پیشرفت بیماری‌شان شود.در صورتی‌که با مطرح کردن این سوالات، اگر مشکلی وجود داشته باشد می‌توان بلافاصله بیمار را به چشم‌پزشک و به خصوص جراحان پلاستیک و ترمیمی چشم ارجاع داد تا این بخش از بیماری هم به موقع درمان شود.
درمان‌های مختلف در مراحل متفاوت
دکتر بهمنی کشکولی می‌گوید در مراحل اولیه گاهی توضیحاتی درباره تغییر سبک زندگی به بیمار داده می‌شود و به کمک قطره‌ها، پمادها و ژل‌ها کار درمان صورت می‌گیرد. زمانی که بیماری پیشرفت می‌کند و به مراحل شدیدتر راه می‌یابد هم به استفاده از داروهای ضدالتهابی و ضدایمنی نیاز داریم که براساس تجویز پزشک باید آنها را مصرف کرد. گاهی هم به تزریق داروها با دوزهای بالاتر نیاز داریم و در بعضی از موارد هم انجام عمل جراحی برای بیمار ضروری می‌شود.این چشم‌پزشک با اشاره به این‌که جراحی این بیماران فقط در دو صورت باید انجام بگیرد، توضیح می‌دهد: یکی از موارد جراحی این است که به هر دلیلی دید بیمار تغییر کند. بنابراین زمانی که چشم به شدت بیرون زده، قرنیه زخم شده یا فشار زیادی روی عصب بینایی است صرف نظر از این‌که بیمار در چه مرحله‌ای قرار دارد باید عمل جراحی برایش انجام شود.اما آنچه شایع‌تر است جراحی‌های زیبایی است که برای این افراد صورت می‌گیرد و خیلی‌ها و بخصوص خانم‌ها از همان مراحل اولیه به دنبال این موضوع هستند، اما به گفته دکتر بهمنی کشکولی به هیچ عنوان نباید بیمار را در مرحله‌ای که بیماری فعال است، درگیر جراحی‌های زیبایی کرد.وی تاکید می‌کند: حداقل باید شش تا 9 ماه از از زمانی که هم غده تیروئید و هم بیماری تیروئید چشمی به ثبات رسیده و دیگر تغییری در آن به وجود نیامده بگذرد، تا بتوانیم جراحی‌های زیبایی را انجام دهیم و چشم بیمار را به حالت اولیه برگردانیم. البته این جراحی‌ها هم معمولا در چند مرحله انجام می‌گیرد و کار با یک مرحله تمام نمی‌شود.بنابراین هم بیماران و هم جراحان باید به این نکته توجه داشته باشند که بیماری تیروئید چشمی باید به مرحله‌ای از ثبات برسد و پس از آن با صبر و تحمل می‌توان طی چند مرحله این جراحی‌ها را انجام داد.
کدام یک مهم‌تر است: کم‌کاری یا پرکاری؟
دکتر بهمنی می‌گوید: ثابت شده تمام بیمارانی که دچار پرکاری تیروئیدهستند، درجات مختلفی از تیروئید چشمی را هم دارند. بنابراین اگر در سطح رادیوگرافی و ام‌آر‌آی این بیماران را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم هیچ بیماری با پرکاری تیروئید وجود ندارد که درجاتی از درگیری چشمی نداشته باشد، اما خوشبختانه اکثر این موارد خفیف است و نیازی به معاینات و درمان‌های شدید هم ندارد.

در سال ۱۸۸۸، يک چشم پزشک آلماني به نام «آدولف گاستون يوجن فيک» اولين لنز طبي را اختراع کرد. اين لنز به قدري سنگين بود که تنها چند ساعت امکان استفاده از آن وجود داشت. در قرن ۲۱، لنزها از نظر نوع، جنس و رنگ تنوع زيادي پيدا کرده است. با اين حال مصرف کنندگان نيز بايد درباره استفاده از آن آگاهي بيشتري پيدا کنند، زيرا با کوچک ترين قصور در مراقبت از لنزها، خطرات و مشکلات زيادي بروز مي کند که گاهي جبران پذير نيست.به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل از سايت «MSN»، اخيرا خبري از يک مصرف کننده تايواني منتشر شده، اين دانشجو که به مدت ۶ماه لنزها را بدون شستن، در چشم نگه داشته بود، به پزشک مراجعه کرد. پزشکان هنگام در آوردن لنز، شوکه شدند زيرا سطح چشم وي را آميب متلاشي کرده بود. آميب، در مکان مناسب بين لنز و چشم توانسته بود رشد کند. اين دانشجو به بيماري اکنتاميب کراتيتيس، مبتلا شده است. اين اکنتاميب کراتيتيس (Acanthamoeba Keratitis): باکتري ها مي توانند چشم را متلاشي کنند.در سال ۱۹۷۳ بود که اين عفونت انگلي نادر تشخيص داده شد. اين عفونت بر اثر ارگانيسم تک سلولي زنده ايجاد مي شود که در استخرها، وان آب، آب شير، آب دوش و محلول لنزها يافت مي شود. هرچند اين انگل مي تواند هر کسي را دچار عفونت کند، اما آکادمي چشم پزشکي تخمين مي زند که بيش از ۸۰درصد از موارد ابتلا به عفونت اکنتاميب کراتيتيس در استفاده کنندگان لنز گزارش مي شود. ظاهرا، اين انگل هنگامي که زير محافظ لنزها جا خوش مي کند به عمق قرنيه چشم دسترسي پيدا مي کند و باعث مشکل مي شود.
بنابراين قبل از شنا، استفاده از وان آب و دوش گرفتن، لنزهاي خود را در بياوريد. هرگز نبايد لنزها يا ظرف لنز را با آب شير شست و شو دهيد.باکتريال کراتيتيس (Bacterial Keratitis): عفونت طي ۲۴ساعت مي تواند قرنيه را از بين ببرد.اين نوع عفونت جدي باکتريايي است که منجر به از بين رفتن قرنيه و از دست دادن بينايي مي شود. يکي از ويژگي هاي شاخص اين عفونت، پيشرفت سريع آن است. آسيب ديدگي قرنيه مي تواند در عرض کمتر از ۲۴ساعت از طريق خطرناک ترين باکتري صورت بگيرد. استفاده طولاني مدت از لنزهاي طبي و ضدعفوني نکردن آن، خطر رشد باکتري هاي کراتيتيس را افزايش مي دهد.فنگل کراتيتيس (Fungal Keratitis): کپک يا قارچ مي تواند وارد چشم شود و در عمق چشم تکثير شود.در اين نوع عفونت قرنيه مي تواند در پي هجوم يکي از ۷۰نوع قارچ به وجود بيايد. اين ارگانيسم قارچي از قرنيه در داخل چشم رشد مي کند و عفونت هاي شديد ايجاد مي کند که اغلب به سختي درمان مي شود. اين قارچ مي تواند منجر به از دست دادن بينايي شود. اغلب عفونت قارچي با آسيب ديدن چشم شروع مي شود، از اين طريق ارگانيسم براي نفوذ به قرنيه دست پيدا مي کند. بنابراين رعايت نکردن نکات مراقبت از لنزها خطرناک است.

*نکات مراقبت از لنزها:
۱ - برنامه توصيه شده براي استفاده از لنزها را رعايت کنيد.
۲ - محلول مخصوص شست و شوي لنزها را با محلول ديگري جايگزين نکنيد.
۳ - لنزها را طبق دستور پزشک بشوييد.
۴ - هرگز از مايع لنز ۲بار استفاده نکنيد.
۵ - در هر بار استفاده، لنزها را بشوييد و خشک کنيد.
۶ - لنزها را در معرض هر نوع آب از جمله آب شير، آب شيشه و آب دريا قرار ندهيد.